ชอบคนๆหนึ่งเพราะรอยยิ้มเจอกันในมหาลัยรังสิตผ่านมา1ปีแล้วยังไม่เลิกชอบเลย

คือเรื่องเกิดจากเรานั่งรถม.(รถรางมหาลัยอะค่ะ)ไปเรียนปีที่แล้ว รหัส59 ปี1 ละมีผู้ชายสอง-สามคนมาขึ้น
ละเค้าก็ยิ้มให้เราเป็นยิ้มหยี่ๆ ตาตี๋ๆ
ละเพื่อนก็เรียกผู้ชายคนนั่นว่า 'ยิ้ม ตี๋ " จบเทอมนี้ไปดรอปแล้วบลาๆๆ เท่าที่จำได้นะค่ะ (ผ่านมาตั้ง1ปีแล้ว)
เราก็พยายามไม่มองและคิดไว้ว่าจะไม่ชอบ

เหตุการณ์ที่2
หน้าตึก12 ตึกคณะ ><เรากำลังจับกลุ่มทำรายงานกับเพื่อนๆ ละเขาก็นั่งบนมอไซสีเขียวมา ละก็ยิ้มให้เราอีก

เม่าหอยทาก
เราก็บอกตัวเองตลอดว่า ไม่ชอบๆๆ แต่ตอนนี้ผ่านมา1ปีแล้วเรายังไม่เลิกชอบเค้าเลย คือเราตกหลุมรักเขาแล้วละค่ะ
แค่เราไม่เห็นเขาอีกเลยหลังจากนั่น เฟสเขาเราก็ไม่มี ไม่มีอะไรเลยงื้อเศร้าใจ อาจเป็นเพราะเราไม่ได้นั่งรถม.อีก เพราะได้เพื่อนแล้วออกมาอยู่หอนอก ห้องน่ารักสดใสบ้องแบ้ว
ตอนนี้เราก็ปี 2แล้วอยากรักกับเขา ถ้าเรามีแฟนแล้วเราก็ไม่ยุ่งค่ะแต่จะเป็นไปได้ไหมถ้าอยากให้เราสองคนได้มาคุยกัน ใจเรายังคิดถึงหน้าเขาอยู่เลย ทำไมไม่รู้งื้อ เคยเล่าให้เพื่อนฟังเพื่อนบอกอาจเป็นเพราะเราปรับตัวเข้ามหาลัยใหม่ เราอยู่หญิงล้วนเลยไม่ค่อยได้ใกล้ชิดผู้ชและยังเป็นสาวบริสุทผุดผ่องเป็นยวงใย อาจจะเกิดอาการรักครั้งแรกก็เป็นได้ เราไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกันไหมแต่ท่าจะจริงเพราะเรายังตัดใจจากเขาไม่ได้เลย มองรถรางแล้วคิดถึงใบหน้าเขา T^T

ปล. อ่านหนังสือไม่เคยจำเจอหน้าเธอครั้งเดียวจำไม่เคยลืม
เม่าอ่าน เม่าร้องไห้   ลูกเต่าน้อย
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่