ฝากถึงเด็กม.6ที่ติดรับตรงมหาลัย

อยากกบอกว่า ดีใจด้วยที่น้องๆมีมหาลัยแล้ว จะมีสองประเภทคือ คนที่ฝันอยากเข้าที่นี่อยู่แล้ว  กับคนที่มาลองสอบดูเฉยๆติดแล้วก็เอาเลย(แต่ไม่ใช่ม.ที่ฝันไว้) ผมจะขอพูดถึงประเภทหลังมากกว่า  เด็กม.6หลายๆคนมักจะเครียดกลัวไม่มีมหาลัยเรียน ประมาณว่าขอมหาลัยไหนก็ได้แต่อยากมีที่เรียนรองรับไว้ก่อน เพื่อความสบายใจ บางคนพอติดแล้วก็เอาเลยจ่ายตังค์เลยเหตุผลเพราะไม่อยากสอบแล้ว ขก.สอบ ก็ต้องยอมรับว่าม.6เป็นม.ที่เหนื่อยจริงๆไหนจะเรื่องเรียน เวลาอ่านหนังสือ ทำเกรดที่รร.อีก เข้ากวดวิชาบ่อยกว่าเข้ารร. เหมือนพอติดเเล้วมันก็ปลดหลายๆอย่าง ตอนนั้นก็สบายอยู่หรอก  แต่พอเรียนๆไปมันจะเกิดคำถามว่า

              ที่นี่คือที่ๆเราควรอยู่จริงๆหรอวะ  ในตอนติดอาจจะวาดฝันว่าที่นี่จะเป็นแบบที่เราคิด แต่พอเข้าไปจริงๆมันอาจจะไม่เหมือนที่เราคิดไปซะทุกอย่าง อาจจะนึกไปเสียดายว่าทำไมเราลองสู้ต่อวะ ถึงจะไม่ติดแต่เราก็ทำเต็มที่แล้ว ก็อยากฝากไว้ให้คิดนะครับ  เห็นเพื่อนหลายๆคนเป็นยแบบนี้เเล้ว เราเตือนไปก้ไม่ฟัง