หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
เมื่อห่างกัน
กระทู้คำถาม
แต่งกลอน
เพราะไม่คิด เรียบเรียงร้อย ถ้อยคำพูด
ใจยังผูก พร่ำสับสน แบ่งเป็นสอง
มัวแต่ปล่อย วันวาน ตามครรลอง
ไม่ไตร่ตรอง ถึงเวลา ต้องห่างกัน
มาวันนี้ ความรู้สึก ล้นท่วมนอก
จุกที่อก เจ็บข้างใน เพ้อพร่ำหา
อยากจะบอก ว่ารัก กัลยา
แม่แก้วตา เจ้าไม่อยู่ รู้ความนัย
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
ไม่จน เคล็ดไม่ลับ
เห็นคนรวย ล้นฟ้า หน้าสดใสบ้างขัดสน จนใจ ไร้เคหาอีกบ้างก็ เวียนวน ทนนานมาโทษชะตา ฟ้าไม่แฟร์ แย่ไม่ดี คนที่มี นี้เอา มาจากไหนเคยมองไหม ใยจน วนกับที่ส่วนคนอื่น ชื่นใจ ในชีวี เขาเหล่านี้ ทำไง ให้ไม่จน ก็ฝ
สมาชิกหมายเลข 6627667
O พรับพริ้มกลางหิมฤดู .. O
0 นบนิ้วเพ่งจากผล .. สู่ต้นเหตุ หรือจะเภทภัยนั้นคอยกั้นขวาง ? พร้อมเปลวเทียนควันธูป, เพียงรูปสอางค์ เผยรูปกลางนัยธรรมชี้นำประเด็น 0 นิ้วองค์พระ .. เรียวงอน .. ช่างอ่อนช้อย เช่นเรียวก้อยกระพุ่มรับ .. ไ
สดายุ...
เมื่อใจยังเดินต่อ
ยามลมเย็นเร้นผ่านวสันต์ค่ำ ชีวิตช้ำก็คลายไปในยามหม่น บางความหลังยังพัวพันอยู่กับคน บางคำล้นยังค้างอยู่ในสายลม หนทางไกลใช่ไร้เงาของความหวัง ทุกก้าวยังเก็บฝันอันเหมาะสม บางวันเศร้าก็ซ่อนยิ้มไว้พอช้ม ให
กิรติ
พันบทกลอน
เรียงคำร้อยถ้อยคำรัก...... ห่วงแสนห่วงดวงใจไกลสุดฟ้า ตอนจากลาแสนเศร้าในใจฉัน เคยร่วมเรียนร่วมสนุกมาด้วยกัน ความผูกพันธ์มากล้นเกินบรรยาย มิเคยลืมวันนั้นเราเคียงข้าง ไม่เคยจางเลือนไปโอ้ใจหาย มาวั
Vihok Khawnuan 9
ลำนำสายน้ำในใจมนุษย์
ลำนำสายน้ำในใจมนุษย์ สายน้ำไหลผ่านเมือง ผ่านหัวใจ ผ่านความหวัง นี่คือเสียงลำนำแห่งสายน้ำในใจมนุษย์ ก.การเมืองบทที่ 1: ลำนำแห่งสายน้ำวิปโยค สายน้ำไหลหลากท่วมเมืองบ้านเรือนชั่วคราว ถนนหนทางทอดยาวไ
สมาชิกหมายเลข 4130019
﹏ท่ามกลางมหันตภัย 'น้ำท่วม' ﹏
~~~~~~~~~~ น้ำหลากพรากพลันผันผวนห่างตัดไฟตัดทางร้างแห่งหนฟ้าหม่นฟ้ามัวทั่วปวงยลครอบงำจำนนท่วมท้นแดน กระหน่ำซ้ำสองคูคลองสายสุดปลายท้ายจากเชี่ยวกรากแสนหลั่งไหลไยย้อนกลับคลอนแคลนผืนแผ่นแกนถมจมบาดาล เบื้
ปรอยฝนเมษา
O จากเหนือลงใต้ .. O
0 ค่อยค่อยไหลค่อยค่อยหลากจนกรากเชี่ยว คืนเปล่าเปลี่ยวเงียบงันก็พลันสลาย คลื่นตีฟองละอองซัดกระจัดกระจาย รวบรวมสายชำแรกกระแทกกระทั้น 0 ปริมาณฝุ่นฝนที่หล่นร่วง ผูกเงื่อนบ่วงหน่วงจิตให้คิดประหวั่น เสียงโค
สดายุ...
O บ่วงอาวรณ์ .. O
0 โอ หนอความเรื่อเรื้องที่เบื้องหน้า กลับเหมือนว่าแอบซ่อนความอ่อนไหว เผลอเผยการแกว่งตัวของหัวใจ พาดแววผ่านเอาไว้ .. ที่นัยน์ตา 0 อาจมีความขัดเขิน .. หยอกเอินอยู่ เพื่อหัวใจรับรู้ .. ได้รู้ว่า ทุกช่วงต
สดายุ...
💐 กาพย์ยานี 11 — “คำขอโทษจากใจ”
ใจหนึ่งซ่อนคำขวัญ อีกใจนั้นกลับพลันไหว กี่ถ้อยที่เอ่ยไป กลับกลายเป็นสายลมลา เคยเผลอทำเธอช้ำ ทั้งที่ย้ำอย่าพูดพา คำหนึ่งหลุดออกมา กลายเป็นหนามแทงใจตน ฝากถ้อยร้อยคำซื่อ แทนใจดื้อที่เคยหล่น ขอโทษด้วยใจ
กิรติ
ขอคำแนะนำหรือติชม เกี่ยวกับบทกลอนสั้นๆ ที่ฉันแต่งตามอารมณ์ตามประสาคนที่รักลูกคนนึงที่อยู่บนโลกใบนี้
"รักลูกเหมือนดั่งดวงใจ ห่วงใยผูกพันธ์เสมอมา โปรดอย่าพลัดพรากจากลา แก้วตาห่างไกลกันเลย" ...มันอ่านแล้วบางคำทะ:)ๆอะ....แต่ก็นึกไม่ออกแล้วว่าจะใช้คำไหนดี สาเหตุที่แต่งเพราะมันมีเรื่องกุ้มใจ ก
สมาชิกหมายเลข 985463
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
แต่งกลอน
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
เมื่อห่างกัน
ใจยังผูก พร่ำสับสน แบ่งเป็นสอง
มัวแต่ปล่อย วันวาน ตามครรลอง
ไม่ไตร่ตรอง ถึงเวลา ต้องห่างกัน
มาวันนี้ ความรู้สึก ล้นท่วมนอก
จุกที่อก เจ็บข้างใน เพ้อพร่ำหา
อยากจะบอก ว่ารัก กัลยา
แม่แก้วตา เจ้าไม่อยู่ รู้ความนัย