ถ้าฆ่าตัวตายเพราะปลงแล้ว มีความสุขและหมดกังวล จะยังบาปไหมคะ?

เราคิดอยู่ในหัวตลอดว่าถ้าวันไหนเรามีความสุขมากๆ ไม่มีอะไรที่กังวลแล้ว เราอาจจะฆ่าตัวตายก็ได้

ถ้ามีความสุขมากๆ คนอื่นๆคงคิดว่าอยากอยู่ในช่วงเวลานี้นานๆใช่ไหมคะ? แต่เรากลับคิดว่ามันเป็นเวลาที่เรารู้สึกว่าพร้อมตายในเวลานี้เสมอ เพราะเรามีความสุข...เราพอใจแล้ว...อะไรแบบนี้น่ะค่ะ

แต่ติดอยู่อย่างเดียว เพราะถึงแม้เราจะนับถือพุทธแค่เปลือกนอก เพราะศาสนานี้มันติดกับเรามาแต่เกิด เราไม่ได้เลือกเอง จริงๆแล้วเราเหมือนไม่มีศาสนา แต่เราก็ถูกปลูกฝังแต่เด็กเรื่องฆ่าตัวตายคือบาปหนักนู่นนี่ ซึ่งเราก็ไม่ค่อยเชื่อ แต่ก็มีบางส่วนในจิตใจที่เชื่ออยู่เพราะถูกปลูกฝังมาก...ทุกคนคิดว่าไงคะ