ขอวิธีคิดบวก ข่มอารมณ์โกรธ ไม่ให้คิดโกรธหน่อยค่ะ

ตามหัวข้อเลยค่ะ.  อยู่บ้านกับสามีและลูก. และมีน้องชายสามีอยู่ด้วยอายุ20+.   บ้านเป็นของแม่สามี  แต่แม่สามีไม่ได้อยู่ด้วยนะคะ.  เมื่อวานซื้อของกินมาให้น้องชายสามี  นางไม่ทานอีกแล้วค่ะ555. นางปล่อยให้ของกินที่เราตั้งใจซื้อให้เน่าคาฝาชี  เราไม่เข้าใจค่ะ ว่าทำไมถึงชอบทำแบบนี้กับเรา. เพราะมันไม่ใช่ครั้งแรก. ของกินดีๆแพงๆ เราอุตส่าซื้อให้กิน แต่นางก็ทิ้งขว้างแบบเหมือนว่ามันไร้ค่า. เราเสียดายของกิน. และก็เสียดายน้ำใจที่เรามีให้เสมอมา. แถมทิ้งจานชามที่นางกินไว้กินอย่างอื่นไม่กินของที่เราซื้อ ทิ้งจานไว้ให้เราล้าง1กอง.   หม้อข้าวไม่กินคนละหม้อกับเรา เราเข้าใจ เพราะน้องตื่นนอนไม่เป็นเวลา.  แต่ถังน้ำดื่ม น้องไม่กินรวมกะเรา. ถังขยะน้องไม่ทิ้งรวมกะเรา. คือมันขนาดหนักมากๆ ไม่รู้เกลียดอะไรเราขนาดนั้น. เรายอมรับเลยว่า นับวันเรายิ่งโกรธน้องสามี  แต่เราไม่อยากโกรธนะคะ. อยากหาวิธีคิดบวกหน่อยค่ะ. เผื่อจะเลิกโกรธและเข้าใจน้องได้บ้าง???   เราอยากจะถามแม่สามีจริงๆว่าน้องสามีเป็นอะไรมากไหม คืออาการหนักจริงๆ. แสดงท่าทางรังเกียจเรามากเกินไปอ่ะ.  เราแสดงกลับบ้างจะรู้สึกอย่างไร. ใจเขาใจเรา. เราควรทำตัวยังไงหรอค่ะ.  คิดบวกยังไงไม่ให้โกรธน้องดีค่ะ