คือตอนนี้เราทะเลาะกับเพื่อนค่ะ เพื่อนที่ว่านี้ไม่ได้อยู่ไทยนะคะ เพื่อนคนนี้ชื่อ แพร ค่ะ คือเรากับแพรเนี่ยคือโทรคุยกันตลอดวีดิโอคุยกันตลอดถึงเวลาจะห่างกันประมาณ 5-6 ชม.ก็เถอะ พอแพรเลิกเรียนเวลาที่นู้นคือ 13.50 หรือบางวัน 12.20 ถือเวลาที่ไทยก็ประมาณ 19.50 วันพุธกับวันศุกร์นางก็เลิก 12.20 เวลาไทยก็ 18.20 เอาง่ายๆคือวันไหนเลิกเร็วก็ได้คุยเร็วอ่าค่ัะ คือด้วยนิสัยของเรา คือเราเป็นคนที่ชิคมากๆค่ะ คือมีไรก็ไม่ชอบบอกใครเท่าไหร่ ยิ่งเพื่อนในห้องยิ่งให้รู้ไม่ได้เลย แต่เราสามารถที่จะบอกเรื่องของเราให้แพรฟังได้ เพราะแพรค่อยข้างที่จะอยู่ไกลเราด้วย เราคุยกันทุกวันค่ะ ย้ำว่าทุกวัน!!! วันละ 1 ชม.อย่างน้อย รึไม่ก็คาสายไว้อ่าค่ะ อย่างมากก็ 5 ชม./วันค่ะ และทุกครั้งที่คุยก่อนวางสายแพรก็จะบอก จุ๊บๆก่อน แล้วนางก็จะบอกว่า " จุ๊บกูกลับก่อน ไม่งั้นกูไม่วางสาย " คือด้วยคามที่เราไม่ใช่สายหวาน เราเลยไม่เคยบอกจุ๊บนางเลยสักครั้งนางก็จะอารมณ์ประมาณว่า " เอ้อ!! กูไปก็ได้ " แล้วนางก็จะชอบถามว่า " รักกูมั้ย " แต่เราก็จะตอบว่า " ไม่หรือหึ " ทั้งๆที่ในใจเราคิดว่าแพรคือเพื่อนที่เรารักมากคนนึง แต่เราก็เป็นคนที่ปากแข็งมากๆเช่นกันค่ะ เราเป็นคนที่ทำอาหารไม่เป็นเลย แต่แพรนางทำเป็นทุกอย่างนางก็จะบอกว่า " ไม่มีผัวแน่นอน ทำอะไรก็ไม่เป็น...แต่กูรับได้นะ มาเป็นแฟนกูป้ะ " ประมาณนี้อ่าค่ะ เราก็หวั่นไหวบ้าง เพราะแพรเป็นผู้หญิงคนนึงที่สวยน่ารักมากๆเช่นกัน เกริ่นนานละ ไปเรื่องต่อไปค่ะ
เราคุยกันอย่างงี้ทุกวันตลอด 1 ปีที่ผ่านมา แต่ยังไม่จบ...คือเราเป็นคนที่ชิคอ่าค่ะ คือไม่ชอบง้อใครก่อนประมาณว่ากลัวเสียศักดิ์ศรี คนที่ง้อเราส่วนมากจะเป็นแพรซะมากกว่า เราก็เลยเหมือนคึกอะไรสักย่างแหละ เราจะเป็นฝ่ายที่งอลก่อนซะส่วนใหญ่ เวลาแพรงอลบอกเลยว่าเราไม่เคยง้อเลยค่ะ แล้วนางก็จะชอบบอกว่า " สุดท้ายกูก็ต้องง้อตัวเองเหมือนทุกครั้ง " แล้วอยู่ๆช่วงนึงเรากับแพรก็ค่อนข้างที่ต่างคนต่างไม่พอใจกันเท่าไหร่ จนเหมือนกับว่าแพรก็บล็อคเราไปในไลน์ ส่วนมากคุยแต่ในไลน์ ไอจีก็บล็อค คือตอนแรกเราคิดว่า ชั่งสิไม่มีกูก็อยู่ได้ ประมาณนี้อ่าค่ะ แต่นี่คือสุดท้ายเราก็มานั่งคิดถึงนาง คืออยากมีเรื่องที่จะคุยด้วยเหมือนเมื่อก่อน อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม อยากเล่าอะไรหลายๆอย่างให้ฟัง อยากเปิดกล้องกัน ตอนนี้คิดถึงนางที่สุดเลยค่ะ คือตอนนี้แทบจะร้องไห้ สัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าถ้าได้กลับมาคุยกันอีก เราจะไม่เป็นแบบเดิมอีก ถ้านางงอลก็จะง้อนาง เหมือนที่นางเคยทำกับเรา แต่ตอนนี้แพรบล็อคเราทุกช่องทาง คืออยากคุยกับเหมือนเดิมจริงๆ
อยากถามว่าเราควรทำยังไงดีคะ ที่เราจะสามารถกลับไปคุยกับแพรได้ เพราะคาดว่าแพรคงทนเราไม่ได้ที่เราเอาแต่ใจตัวเองมากเกินไป
ทะเลาะกับเพื่อนที่รักมากๆ ทำไงดีคะ?
เราคุยกันอย่างงี้ทุกวันตลอด 1 ปีที่ผ่านมา แต่ยังไม่จบ...คือเราเป็นคนที่ชิคอ่าค่ะ คือไม่ชอบง้อใครก่อนประมาณว่ากลัวเสียศักดิ์ศรี คนที่ง้อเราส่วนมากจะเป็นแพรซะมากกว่า เราก็เลยเหมือนคึกอะไรสักย่างแหละ เราจะเป็นฝ่ายที่งอลก่อนซะส่วนใหญ่ เวลาแพรงอลบอกเลยว่าเราไม่เคยง้อเลยค่ะ แล้วนางก็จะชอบบอกว่า " สุดท้ายกูก็ต้องง้อตัวเองเหมือนทุกครั้ง " แล้วอยู่ๆช่วงนึงเรากับแพรก็ค่อนข้างที่ต่างคนต่างไม่พอใจกันเท่าไหร่ จนเหมือนกับว่าแพรก็บล็อคเราไปในไลน์ ส่วนมากคุยแต่ในไลน์ ไอจีก็บล็อค คือตอนแรกเราคิดว่า ชั่งสิไม่มีกูก็อยู่ได้ ประมาณนี้อ่าค่ะ แต่นี่คือสุดท้ายเราก็มานั่งคิดถึงนาง คืออยากมีเรื่องที่จะคุยด้วยเหมือนเมื่อก่อน อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม อยากเล่าอะไรหลายๆอย่างให้ฟัง อยากเปิดกล้องกัน ตอนนี้คิดถึงนางที่สุดเลยค่ะ คือตอนนี้แทบจะร้องไห้ สัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าถ้าได้กลับมาคุยกันอีก เราจะไม่เป็นแบบเดิมอีก ถ้านางงอลก็จะง้อนาง เหมือนที่นางเคยทำกับเรา แต่ตอนนี้แพรบล็อคเราทุกช่องทาง คืออยากคุยกับเหมือนเดิมจริงๆ
อยากถามว่าเราควรทำยังไงดีคะ ที่เราจะสามารถกลับไปคุยกับแพรได้ เพราะคาดว่าแพรคงทนเราไม่ได้ที่เราเอาแต่ใจตัวเองมากเกินไป