สวัสดีครับ ผมเป็นนิสิตปีที่1นะครับ ตอนนี้ผมกำลังเจอกับปัญหาที่ตัวเองคืดว่าไม่สามารถบอกคนรอบข้างได้น่ะครับ เลยทำให้ตอนนี้ค่อนข้างเก็บกดไว้ รู้สึกไม่พอใจกับสิ่งที่ได้ยิน แต่คิดว่าถ้าพูดไปมันจะบานปลายน่ะครับ เรื่องก็มีหลายส่วนเดี๋ยวผมจะลองแยกเป็นส่วนๆนะครับ
ส่วนแรกเคมีไม่ตรงกันของเพื่อนใกล้ตัว
ในกลุ่มเพื่อน ก็จะมีคนที่ผมรู้สึกไม่ค่อยถูกกัน คือไม่ใช่ผมไม่อยากยุ่งนะครับ แต่มีหลายอย่างที่ขัดใจผม แต่ผมเคยลองพูดผลที่กลับมากลับกลายเป็นความอึดอัด และไลฟ์สไตล์ก็ไม่เหมือนกัน ทำให้เวลาผมอยู่ด้วยมันรู้สึกแย่ครับ ผมควรทำยังไงดีกับส่วนนี้
ส่วนที่สองแนวคิดต่างๆ
พอผมได้โตขึ้นผมเริ่มมองโลกเป็นเทา เห็นเรื่องของทั้งสองด้านที่นี้ผมก็เริ่มรู้สึกอึดอัดกับหลายเรื่อง อย่างเช่น ในคณะผมจะมีการให้ใส่ชุดนิสิตถูกระเบียบปี1 แต่ในสิ่งที่ผมทราบมามันคือกฎทั้งมหาลัย ทีนี้รุ่นปีอื่นเขาจะเริ่มแต่งตัวไม่ถูกระเบียบ แล้วมาบอกให้น้องแต่งถูกระเบียบ ผมคิดมันไร้ประโยชน์ถ้าจะทำแบบนี้ แต่ผมก็แต่งตัวถูกระเบียบตลอดแหละชอบดี ทีนี้มีเพื่อนบางกลุ่มที่เริ่มมีการแต่งเหมือนรุ่นพี่ บางคนเป็นสิ่งที่ใหญ่หน่อย เช่นถอดไทค์ ใส่กางเกงยีน บางคนก็เป็นสิ่งที่ดูเล็กๆน้อยๆ เช่นย้อมผม เจาะหู ทีนี้ก็จะมีเพื่อนไปเตือนพวกเพื่อนชิ้นใหญ่ก็จะบอกทีพวกนั้นยังทำได้เลย ซึ่งตัวผมก็เข้าใจทั้งสองฝ่ายแต่ทั้งสองฝ่ายก็ไม่พอใจกัน ทีนี้ผมก็เริ่มคิดว่าผมต้องเลือกข้างหรอ ก็เราไม่เห็นฝั่งไหนจะผิดถูกนี้ อันนี้ผมควรทำยังไงดีครับ
ส่วนที่สาม เวลาทำงานแล้วต้องการเลือกคนดีๆมาทำงานผิดไหมครับ
ตอนมัธยมที่ผ่านมาทำให้ผมเรียนเรื่องงานกลุ่มมากขึ้น จนตอนนี้ก็ยังเจอปัญหาเดิม เวลาเราอยากเลือกคนมาทำงานกลุ่มกันเราก็อยากทำกับคนที่เราเห็นว่าทำกันจริงๆ ไม่ใช่มาเหมือนฝากชื่อเอาคะแนน ทีนี้มันก็ติดที่คำว่าเพื่อนอะครับ อันนี้ใครมีประสบการณ์แก้ปัญหานี้ช่วยบอกหน่อยนะครับ
สุดท้ายแล้วก็อยากขอขอบคุณล่วงหน้านะครับ คือผมรู้สึกว่าการพูดกับคนใกล้ตัวตอนนี้ไม่น่สจะแก้ปัญหาได้ผมเลยอยากหามุมมองคนนอกบ้างครับ
น
อยากปรึกษาเรื่องความคิดตัวเองหน่อยครับ
ส่วนแรกเคมีไม่ตรงกันของเพื่อนใกล้ตัว
ในกลุ่มเพื่อน ก็จะมีคนที่ผมรู้สึกไม่ค่อยถูกกัน คือไม่ใช่ผมไม่อยากยุ่งนะครับ แต่มีหลายอย่างที่ขัดใจผม แต่ผมเคยลองพูดผลที่กลับมากลับกลายเป็นความอึดอัด และไลฟ์สไตล์ก็ไม่เหมือนกัน ทำให้เวลาผมอยู่ด้วยมันรู้สึกแย่ครับ ผมควรทำยังไงดีกับส่วนนี้
ส่วนที่สองแนวคิดต่างๆ
พอผมได้โตขึ้นผมเริ่มมองโลกเป็นเทา เห็นเรื่องของทั้งสองด้านที่นี้ผมก็เริ่มรู้สึกอึดอัดกับหลายเรื่อง อย่างเช่น ในคณะผมจะมีการให้ใส่ชุดนิสิตถูกระเบียบปี1 แต่ในสิ่งที่ผมทราบมามันคือกฎทั้งมหาลัย ทีนี้รุ่นปีอื่นเขาจะเริ่มแต่งตัวไม่ถูกระเบียบ แล้วมาบอกให้น้องแต่งถูกระเบียบ ผมคิดมันไร้ประโยชน์ถ้าจะทำแบบนี้ แต่ผมก็แต่งตัวถูกระเบียบตลอดแหละชอบดี ทีนี้มีเพื่อนบางกลุ่มที่เริ่มมีการแต่งเหมือนรุ่นพี่ บางคนเป็นสิ่งที่ใหญ่หน่อย เช่นถอดไทค์ ใส่กางเกงยีน บางคนก็เป็นสิ่งที่ดูเล็กๆน้อยๆ เช่นย้อมผม เจาะหู ทีนี้ก็จะมีเพื่อนไปเตือนพวกเพื่อนชิ้นใหญ่ก็จะบอกทีพวกนั้นยังทำได้เลย ซึ่งตัวผมก็เข้าใจทั้งสองฝ่ายแต่ทั้งสองฝ่ายก็ไม่พอใจกัน ทีนี้ผมก็เริ่มคิดว่าผมต้องเลือกข้างหรอ ก็เราไม่เห็นฝั่งไหนจะผิดถูกนี้ อันนี้ผมควรทำยังไงดีครับ
ส่วนที่สาม เวลาทำงานแล้วต้องการเลือกคนดีๆมาทำงานผิดไหมครับ
ตอนมัธยมที่ผ่านมาทำให้ผมเรียนเรื่องงานกลุ่มมากขึ้น จนตอนนี้ก็ยังเจอปัญหาเดิม เวลาเราอยากเลือกคนมาทำงานกลุ่มกันเราก็อยากทำกับคนที่เราเห็นว่าทำกันจริงๆ ไม่ใช่มาเหมือนฝากชื่อเอาคะแนน ทีนี้มันก็ติดที่คำว่าเพื่อนอะครับ อันนี้ใครมีประสบการณ์แก้ปัญหานี้ช่วยบอกหน่อยนะครับ
สุดท้ายแล้วก็อยากขอขอบคุณล่วงหน้านะครับ คือผมรู้สึกว่าการพูดกับคนใกล้ตัวตอนนี้ไม่น่สจะแก้ปัญหาได้ผมเลยอยากหามุมมองคนนอกบ้างครับ
น