อยากระบายให้ฟังเรื่องหนึ่งค่ะ เรื่องการไปโรงเรียนเเล้วเพื่อนไม่เล่นด้วย มันทรมานนะการที่เพื่อนไม่คุยด้วย ไอ้เราก็พยายามจะคุยให้สนุกนะเเต่เพื่อนไม่เคยเล่นด้วยเลยมีเเต่โมโหหรือเเม้กระทั่งไม่รู้ไม่เห็นไปเลย เคยนะนั่งร้องไห้ยุห้องคนเดียว(ที่บ้าน) คิดไม่อยากไปโรงเรียนด้วยสำเเล้วคิดอยากย้ายโรงเรียนเลยอ่ะ มันรู้สึกเเย่มากอยากอยู่คนเดียวเเต่ก็ทำไม่ได้ อยากมีเพื่อนคุยสนุกๆไปด้วยกัน ตอนนี้เราอายุจะ18เเล้วละ หรือเราไม่สวยกันนะ ครูที่โรงเรียนกอดก็ไม่อยากกอด ไม่อยากคุย เเต่เราคิดว่าเราไม่ขี้เหร่นะ ทำไมเพื่อนถึงไม่อยากคุย งานกลุ่มยังงี้ก็ไม่เคยอยู่ในสายตาเพื่อนเลย เหมือนตัวเราไม่อยู่ในนั้นเลย บ้างทีเพื่อนเเซวกันหยอกเล่นกันหัวเราะกัน เเต่พอเราบ้างไม่เห็นหัวเราะสนุกเลย มันเงียนเหมือนตัวคนเดียวจริงๆ บ้างคนมีคนล้อหยอกมากก็ไม่ชอบ เเต่เราคิดทำไมไม่มาหยอกเราบ้างอ่ะ หรือเราไม่มีตัวตนจริงๆ เรื่องนี้เก็บกดมาตั้ง5ปีเเล้วนะ เพื่อนที่อยู่กลุ่มเดียวกันก็หายไปเรียนที่อื่นหมด เห้อะมันท้อจริงๆ ถ้าเป็นคุณคุณจะรู้สึกเเย่ๆเหมือนเรา (ฝากอ่านด้วยนะค่ะ ใครเคยมีปัญหาเเบบนี้บ้าง??)
เพื่อนไม่เล่นด้วย เพราะอะไรกัน??