เหนื่อยเรื่องเพื่อนท้อเรื่องเพื่อน

สวัสดีค่ะทุกคน😁คือเราทะเลาะกับเพื่อนค่ะ555ทุกคนคิดว่าเรื่องแค่นี้ตั้องตั้งคำถามหรอ คือเราจะบอกว่าเรื่องแค่นี้ที่ทุกคนบอกมันถือเปนเรื่องใหญ่สำหรับเรานะ คือว่าวันนี้คุณครูเขาให้แบ่งกลุ่มออกเปน6คนเราก้ออยุ่ก่ะเพื่อนเปนปกติค่ะ แต่พอทีนี้ครูถามว่าใครจะเอาโต๊ะไปหยิบได้นะ เราก้อบอกว่าไปหยิบเหอะแต่จิน(นามสมมุส)บอกว่าไม่ต้องหรอก เราก้อเลยพูดว่าเออแล้วจะนั่งก้มกันเขียนหรอทำไมไม่เอาโต๊ะละจะได้ตั้งมือได้ด้วยไง แล้วมันก้อบอกว่า งั้นมาใช่หลักประชาธิปไตยกันว่าจะเอาหรือไม่เอา พอเพื่อนคนแรกมันก้ออึกอักๆเพราะมันเหมือนอยากจะตอบว่าไม่เอาเพราะมันจะต้องตามไอจิน เราจึงคิดว่าทำไมต้องเอาตามไอจินอ่ะ เราเริ่มไม่พอใจเลยพูดว่าไม่ต้องเอาก้อได้จบ  เราก้อทำหน้าไม่พอใจนิดหน่อย ไอจินเลยพูดว่าเออๆเอาก็อได้ ไอมิ้นก้อไปหยิบมา(นามสมมุส)พอทำงานไปเรื่อยๆเราก้อไม่พอใจตลอดเวลา เราก้อคิดนะว่าเออทำไมเราต้องโกดเรื่องไม่เปนเรื่องเยอะ555 พอเลิกเรียนคาบนั้นเราก้อต้องเข้าแถวก่อนเลิกพอเราเลิกแถวเสจปกติพวกเราจะต้องไปเข้าห้องน้ำแถวหลังรร.กันก่อนละค่อยเข้าเรียนพิเศษ ไอเบล(นามสมมุส)จึงถามเราว่าจะไปด้วยเปล่าเราจึงปติเศษ แล้วเดินมา เพราะว่าเราจะไปซื้อไปติมกินก่อนเข้าเรียนพิเศษ พอเราเดินไปถึงห้องทั้งไอจินไอเบลไอมิ้นก้อไม่คุยก่ะเรา จากตอนแรกไอมิ้นกับไอเบงยังคุยก่ะเราอยุ่พอเข้าห้องมันก้อไม่ค่อยคุยก่ะเรา พอเรียนพิเศษเราก้อนั่งคิดนะว่าเออเรามันเปนคนนิสัยไม่ดีหรือเราเปนคนไม่น่าคุยด้วยขนาดนั้นเลยหรอ เราก้อนั่งเรียนแล้วก้อกลั้นน้ำตาไปด้วย พอเลิกเรียนทังสามก้อไม่คุยก่ะเราไม่มหน้าเรา พอจินกลับบ้านเบลก้อไม่เดินเข้ามาคุยก่ะเราปกติเบลจะเดินเข้ามาคุยกับเราแต่เบลกับไม่เข้ามาคุยก่ะเรา พอกลับบ้านมาเราจึงแชทไปหา เบลว่า เบลเราเหนื่อย เบลเลยตอบว่าแกเหนื่อยเรื่องไรเราก้อบอกว่า แกก้อน่าจะรุ้เราจึงถามมันไปก่อนว่าอยากฟังเปล่าถ้าไม่อยากจะได้ไม่เล่า มันจึงบอกว่าเล่ามาเหอะ เราจึงถามว่ารำคานไหม มันจึงบอกใาเปล่าเซงเรื่องเบสนิดหน่อย เบสคือแฟนมัน เรสจึงบอกว่าอ่อ แล้วเราบอกว่าเรารุ้ว่าแกไม่ชอบที่เราคิดไปเอง เราจึงบอกว่าถ้าเพื่อนไม่คุยด้วยเราก้อคงไม่กล้าเข้าไปคุยด้วยหรอก เราไม่หน้าหนาพอว่า มันจึงบอกเราว่า มันไม่ใช่หน้าหนาหรอกแกแล้วก้ออะไรอีกไม่รุ้แต่เราก้อรุ้สึกว่าเบลก้อไม่ชอบนิสัยเรา เราจึงพิมไปว่า อ่อ ตกลงเราผิดขอโทดละกันเรารุ้ละว่าแกคิดยังไงกับนิสัยเรา เบลจึงพิมมาว่า แล้วแต่แกแล้วกัน พอทีนี้เราก้อไม่พิมไปแล้วแต่เรามานอนร้องไห้ เพราแต่ก่อนเราเคยโดนทิ้งมาแล้วและนานมากด้วยเปน1เดือนกว่าๆเลยละ เราก้อเลยคิดว่า เรื่องเพื่อนมันคงเปนปมแล้วละ555 เราเคยถามเพื่อนนะว่าไม่ชอบนิสัยไหมของเรา เพื่อนก้อบอกว่า ไม่ชอบที่เราทำอะไรเจบๆ ไม่ชอบที่เราขี้งอลมาก ไม่ชอบที่เราโกดแต่เราไม่พูดด กลังจาดนั้นเราจึงค่อยๆปรับตัวก่ะเพื่อนแต่ถามว่ามันดีขึ้นไหมก้ไม่ค่อยหรอก555 เรารุ้สึกว่าเราเหนื่อยมาก มากซะจนเหมือนไม่อยากจะอยุ่บนโลกเลยละ555 พิมมเยอะละเด่วถ้ามีอะไรอีกเราจะมาขอระบายที่กระทู้นี้หน่อยนะ55