ช่วยด้วยค่ะ ตอนนี้รู้สึกแย่มาก

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกเลย อาจจะเป็นเพราะเครียดเพราะใกล้สอบแล้ว
หรือเป็นเพราะอยากบ่น แต่ตอนนี้คิดไม่ออกจริงๆค่ะว่าควรจะทำยังไงต่อไปดี
คือก่อนหน้านี้ เราเรียนอยู่ต่างประเทศค่ะ ไม่บอกละกันว่าที่ไหนหรือไปเรียนได้ยังไงเพราะกลัวคนที่ผ่านเข้ามาอ่านรู้จัก 555
ชีวิตที่ต่างประเทศค่อนข้างลำบากจนไม่เป็นอันเรียน จนโรงเรียนที่นู่นเชิญออกค่ะ เพราะผลการเรียนตก ต้องไปแอบร้องไห้ในห้องน้ำทุกวันเลยค่ะ   คือเราเป็นโรคซึมเศร้าในระดับรุนแรงที่ว่าคุณหมออยากให้ไปอยู่ที่โรงพยาบาลซักพักเพื่อดูอาการ จำอะไรแทบไม่ได้เลย
ตอนนี้ทานยาอยู่ค่ะ ยังดีที่อย่างน้อยก็ได้รักษา
ตอนนี้กลับมารอสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ไทยค่ะ พอเปลี่ยนสถานะเป็นเด็กซิ่วทางเลือกในการเข้ามหาวิทยาลัยมันก็จำกัดลงมากๆเลยค่ะ
ที่จริงเราอยากรอเข้ามหาวิทยาลัยปีหน้าเพราะอาการยังไม่ค่อยดีเท่าไหร่ และยังกลัวสังคมมากๆอยู่
แต่ติดตรงที่ว่าถ้ารอว่างอยู่ที่บ้านอีกปีก็แปลว่าเราจะได้ทำงานช้าไปอีก
เพราะตอนนี้คุณพ่อซึ่งมีรายได้คนเดียวในบ้านเพิ่งเสียไปไม่นานนี้ค่ะ

  คือตอนนี้เรารู้สึกว่าไม่อยากอยู่แล้ว แต่ถ้าไปตอนนี้คุณแม่ต้องรับไม่ไหวแน่ๆ
เพราะงั้นเราไปไม่ได้ แต่ตอนนี้ไม่มีความสุขเลยค่ะ แต่คิดว่าถ้าเข้ามหาวิทยาลัยได้น่าจะเครียดน้อยลง
ถึงเราจะทนกับความรู้สึกแย่แบบนี้มาเกือบสองปีแล้ว
แต่ก็กลัวทุกครั้งว่ามันจะมีอะไรที่แย่กว่าการโดนไล่ออกจากโรงเรียนเพราะเป็นซึมเศร้ากับการทีคุณพ่อมาด่วนจากไปตอนนี้

     ใครพอจะมีแนวคิดมองชีวิตใหม่มั้ยคะ ถ้าสมมติเราสอบไม่ติดที่ไหนซักที่หรือไม่ได้ที่อยากเรียนพอจะจัดมุมมองยังไงให้พอมีความสุขกับตัวเองได้ คุณจิตแพทย์ขู่จะให้อยู่โรงพยาบาลอย่างเดียวเลย

      ปล. ก่อนหน้านี้เป็นนักเรียนท็อปของชั้นมาตลอดเลยค่ะ เรียกว่าถ้าหลุดอันดับท็อป 3 มีจิตตกเป็นอาทิตย์ค่ะ เพราะฉะนั้นการรับมือกับเรื่องเรียนของเราจะแย่มาก อันนี้รู้ตัวเลยค่ะ แต่เราไม่มีชีวิตด้านอื่นเลยนอกจากเรียน การโดนไล่ออกแบบนี้มันเลยค่อนข้างสะเทือนใจมากๆค่ะ