สวัสดีครับ... เรื่องของผมยาวนิดนึงนะครับ... ช่วยผมด้วยผมสับสนมากเลยครับจะไปต่อ หรือพอเท่านี้... ตอนนี้ผมมีปัญหาคือ ผมเหมือนจะเลิกกับแฟนแล้วทำใจยังไม่ได้เลยครับ แฟนผมเขาอะมีแฟนตัวจริงอยู่แล้ว แต่ผมก็ผิดที่รู้ทั้งรู้ ดันไปรักเขาเข้า ผมอายุ 30 ปี แฟนที่ผมคบเขาอายุ 22 ปี แฟนผมเขาเป็นคนหน้าตาดี ในตลอดระยะเวลาที่คบกันมา 8 เดือนกว่า ๆ ผมรู้สึกว่าผมไม่มีความสุขเลย เพรารู้สึกอึดอัดที่เวลาคิดถึงเขา อยากคุยกับเขาแล้วผมไม่สามารถที่จะโทรหา ไลน์หาเขาได้ เพราะเขาอยู่กับแฟนตัวจริงของเขา เวลาที่เขาทักมาหาผมคือต้องแอบทักมาเพราะเดี๋ยวแฟนตัวจริงเขาจะจับได้ อึดอัดมากครับทรมารมาก เหมือนหมารอเศษอาหารให้กินก็ได้กิน ไม่ให้กินก็ต้องรอไป เวลาเจอกันตามสถานที่ต่าง ๆ เวลาที่แฟนผมเดินอยู่กับแฟนตัวจริงของเขา เขาจะทำเป็นมองไม่เห็นผมเลย เหมือนไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลย แล้วเขาก็ชอบเหมือนบังคับผมว่าผมห้ามไลน์คุยกับใคร ห้ามทักแชทไปหาใคร ห้ามให้ใครมาหา ห้ามออกไปเที่ยวตอนกลางคืนเพราะกลัวคนอื่นจะมามองผม แม้กระทั่งเพื่อน ๆ ที่เคยร่วมงานกันก่อนหน้านี้ก็ไม่สามารถที่จะคุยกันได้ โพสเฟสบุค หรือไปคอมเม้นใครก็ห้าม แต่ในขณะที่ผมอยู่กับเขา 2 คน เขาก็ยังไลน์ ยังโทรหาแฟนเขาได้อยู่เลย ทั้ง ๆ ที่อยู่ต่อหน้าผม แต่พอผมมีคนทักไลน์หรือแชทเข้ามาเขาก็ทำเหมือนไม่พอใจ เขาชอบบอกตลอดว่าอยากได้ทอง พูดทำนองว่าเหมือนอยากให้ผมซื้อให้เขา แต่ผมก็รู้สถานะของตัวเองเลยเลืกที่จะปฏิเสธไป พอผมถามว่าทำไมไม่ให้แฟนตัวจริงเขาซื้อให้ละ เขาบอกไม่อยากยุ่งใช้เงินคนละกระเป๋า แล้วเขาก็บอกว่า "ไม่เป็นไร เขาก็ต้องยืนด้วยลำแข้งของตัวเองอยู่แล้ว อาศัยใครไม่ได้อยู่แล้ว ทำให้ผมรู้สึกผิดไปอีก" แล้วเขาก็ชอบเข้าใจผิดว่าน้องคนนึงที่ผมเคยร่วมงานด้วยกันมาเป็น 10 ๆ ปี เป็นแฟนเก่าผม พอมีไลน์หรืออะไรจากน้องคนนั้นเข้ามาเขาก็ทำเหมือนไม่พอใจ ทั้ง ๆ ที่ผมไม่เคนติดอะไรกับน้องคนนั้นเลย ผมอึดอัดมาก จนวันนึงผมบอกกับเขาว่าเราเป็นพี่น้องกันได้ไหม เพราะความสัมพันธ์มันน่าจะไปได้ต่อ เขาบอกว่าไม่ เลิกคือเลิก ไม่เป็นอะไรทั้งนั้น ในตอนนั้นผมรู้สึกเสียใจมาก ที่ต้องบอกไปแบบนั้น เพราะตอนนั้นรู้สึกอึดอัดมากที่ไม่เป็นอิสระ ถูกบังคับอยู่ตลอดเลย... ในขณะเดียวกันเขาบอกให้ผมลบเพื่อนในเฟสบุคของน้องคนนั้นที่เคยร่วมงานกันมาเป็น 10 ๆ ปีออก ผมก็ขอให้เขาลบน้องที่ออฟฟิตคนนึงออกไปเหมือนกันเพราะผมกลัวว่าเขาจะไปชอบกัน ผมยอมรับว่าผมกลัวมา ผมก็เลยขอให้ผมลบน้องที่อยู่ทำงานที่เดียวกับผมเหมือนกัน... อยู่มาสักพักนึง พอผมบอกกับแฟนว่าให้เราเป็นพี่เป็นน้องกัน เขากลับไปแอดเฟรนในเฟสบุคของน้องที่ทำงานกับผมเฉยเลย ผมทำใจไม่ได้เลยเมื่อรู้ทีแรก ในขณะนั้นผมก็ยังไม่ยอมไปแอดเฟรนกับน้องที่เคยร่วมงานกันมาเป็น 10 ๆ ปีเลย เพราะกลัวแฟนผมจะเสียความรู้สึก... พอมาดูในตอนนี้ เขามีทั้งไปกดไลค์ คอมเม้นต่าง ๆ นานา ในขณะที่ผมเพิ่งจะไปแอดเฟรนน้องที่เคยทำงานด้วยกันมาเป็น 10 ๆ ปี แล้วก็ยังไม่เคยไปคอมเม้นเลย... มีอยู่วันนึงผมเห็นว่าผมมีโทรไลน์ไปหาน้องที่เคยร่วมงานกันมาเป็น 10 ๆ ปีเรื่องโรงเรียนของหลาน เพราะลูกของน้องเขาเรียนอยู่ที่เดียว และห้องเดียวกับหลานผม แล้วเขาก็ไม่พอใจผม แล้วบอกให้ผมเลิกติดต่อเขา เขาพร้อมเมื่อไหร่จะไลน์ จะติดต่อกับมาเอง ผมก็สงสัยในขณะเดียวกันที่เขาอยู่กับผม 2 คน เขาโทรไปหาแฟนตัวจริงของเขา ว่าทำอะไรอยู่ กินข้าวหรือยัง... เขาไม่คิดบ้างหรอว่าความรู้สึกของผมในตอนนั้นจะเป็นอย่างไง ผมต้องทนหรอ... แล้วมีอยู่วันนึงผมจะไปหาเขาที่บ้านซึ่งคุยกันไว้ก่อนแล้วว่าจะไปหา แล้วเช้าวันรุ่งขึ้นเขาก็ไลน์มาบอกว่าไม่ต้องมาหานะ เขาไม่สบาย แล้วเดี๋ยวแฟนตัวจริงเขาจะกลับมาบ้านแล้วเพื่อที่จะพาเขาไปหาหมอ... แต่ผมด็รั้นที่จะไป พอไปถึงผมบอกว่าซื้อข้าวมาให้กิน เขาบอกวาจะเอามาทำไมแขวนไว้ที่ประตูหน้าบ้านนั่นแหละ ผมก็รั้นเดินเข้าไปในบ้านเขาอีกแล้วตะโกนเรียกเขาว่าซื้อข้าวมาให้... จะได้กินข้าว เขาเดินออกมาจากห้องพร้อมด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ แล้วผมก็ถามว่าไปหาหมอไหม เขาตอบว่าไม่เดี๋ยวแฟนตัวจริงเขาจะพาไป งั้นนั่งคุยเป็นเพื่อนไหม เขาก็พูดแบบไม่พอใจว่า... "จะคุยไหมเดี๋ยวแฟนตัวจริงเขาก็กลับมาแล้ว" ในตอนนั้นผมชาไปทั้งตัวเลย ได้แต่บอกกับเขาว่า... ขอโทษนะครับที่มารบกวน แล้วผมก็เดินออกมาเลย พอออกมาได้สักพัก เขาส่งไลน์มาต่อว่า... "บอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้มา หัวร้อนเลย ถ้าพูดไม่ฟังก็ไม่ต้องมาเจอกันอีก เดี๋ยวจะบล็อคเฟส บล็อคไลน์ " ผมเสียใจมากเลยครับที่ผมเป็นห่วงเขามาก รักมาก แต่โดนไล่อย่างกะหมู กะหมา... ผมไม่มีสมาธิจะทำอะไรเลย... ช่วยตอบผมทีเถอะครับว่าผมจะไปต่อบนความสัมพันธ์นี้อย่างไร ไม่ให้ไปหาที่บ้าน ไม่ให้โทรไป ไม่ให้ไลน์หา... แฟนกันตอนคบกันเขาบอกกับผมว่ารักผมมาก... ผมจะต้องถอย หรือเดินหน้าต่อเพื่อมาเป็นที่หนึ่งของเขา...
เลิกกับแฟน เพราะเราไปเป็นมือที่ 3 แล้วยังทำใจไม่ได้เลย