เรื่องของผมมีอยู่ว่า ผมได้รู้จักกับน้องคนนึง ซึ่งผมแอบชอบนาน ซึ่งมีโอกาสได้คุยกันเราคุยกันมาสองเดือน แต่น้องเค้าบอกเสมอว่า
ขออยู่ด้วยกันด้วยความสบายใจ ผมโสดมานาน จึงทำตัวไม่ค่อยถูกผมเลยบอกกับน้องเสมอว่า ถ้ามีอะไรที่ผมทำแล้วรู้สึกอึดอัดให้บอกผม
และน้องก็บอกเสมอ และผมก็แก้ไขเสมอมา แต่เรื่องราวมันมีอยู่ว่า เมื่อไม่กี่วันมานี้ เรานัดกันไปกินข้าวในวันเสาร์ แต่พอวันศุกร์น้องline มาบอกว่า
วันศุกร์จะไปออกกำลังกายกับเพื่อน ในความที่เราเคยคุยกันว่าถ้าใครรู้สึกอัดอัดอะไรให้บอก ผมเลย line ไปหาน้องเค้า บอกแค่ว่า ในความรู้สึกของผม
เราควรจะให้ความสำคัญกับนัดเรานะ เท่านั้นแหละครับได้โทรคุยกันน้องเค้าโกรธใหญ่เลย ซึ่งพอเช้ามาน้องเค้าก็line มาบอกว่าเค้าอึดอัดที่ต้องทะเลาะกันแบบนี้ เค้าอยากอยู่คนเดียว และจากนั้นทุกอย่างก็เปลี่ยนไป โดยสิ้นเชิง ผมพยายามบอกว่า คนคบกันนั้นไม่มีทางที่จะไม่อึดอัด แต่มันอยู่ที่ว่าเราจะหันหน้า
มาคุยกันเพื่อเดินไปด้วยกัน แต่หลังจากนั้นมาน้องก็เปลี่ยนไป เหมือนกับว่าอยากใช้ชีวิตอยู่คนเดียว ผมอึดอัดมาก จนเมือวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมมีอาการเห็นภาพซ้อนกัน ผมเลยแวะไปหาหมด ซึ่งหมอเช็คแล้วไม่ใช่ตาเอียง แต่เป็นอาการทางสายตา ซึ่งผมกังวลมากเพราะต้องเข้าเอ๊กเรย์หลายขั้นตอน
ผมline หาน้องเค้า บอกว่าผมมีอาการแบบนี้ ผมกังวลมาก ผมกลัวเป็นเกี่ยวกับสมอง ซึ่งน้องก็ไม่อ่านline ด้วยความที่อยู่คนเดียวผมจึงอยากคุยกับใครสักคน ผมโทรหาน้องเค้าก็ไม่รับสาย จนน้องตอบline มา1 บรรทัด่ว่า เป็นอะไรเหรอ มีเพียงแค่นี้จริงๆๆ ผมอึ้งไปพัก ผมบอกตาผมเบลอมองไม่เห็น
รับสายผมหน่อย หรือโทรกลับก็ได้ เค้าก็ไม่โทร พอตรวจเสร็จผมก็ค่อยขับรถกลับมาบ้าน แต่เชื่อไหมครับ มีผู้หญิงงอีกคนนึง ซึ่งผมเคยเป้นกิ๊กกะเค้า
ผม line ไปหาเค้า เค้ารีบโทรกลับมาเลย พร้อมถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง ให้เค้ามาหามั้ย ผมตื้นตันใจมากกับความห่วงใยที่เค้ามี ทั้งที่ผมก้ไม่ได้ทุ่มเท
อะไรให้เค้าเลย ผมค่อยๆขับรถถึงบ้าน ผู้หญิงคนนั้นก็โทรหาผมอีก ถามว่าถึงบ้านยัง เป็นงัยบ้าง ขับรถได้ไหม แต่น้องคนที่ผมคบ โทรมาเมื่อเวลาผ่านไปสัก 1 ชั่วโมง โทรมาถามว่าเป็นอะไรมั้ย ผมก็บอกว่า ยังไม่รู้เลบ แต่กังวลมากๆๆตอนนี้ น้องเค้าก็ตอบมาว่า พักผ่อนนะ แค่นี้ก่อนจะต้องจ่ายเงิน 7-11 จากนั้นคืนนั้นเค้าก็เงียบไปอีกเลย ไม่line มาถามว่าหิวมั้ย กินอะไรหรือยัง แต่เป็นผู้หญิงอีกคนนั่นแหละ ที่ถามผมว่ากินไรยัง ให้เค้าพาไปกินข้าวไหม ผมซึ่งใจมาก และเค้าก็มารับผมไปกินข้าว
มาถึงตรงนี้ ผมเริ่มตาสว่างว่า ใครกันแน่ที่เป็นห่วงผมจริงๆๆ ในวันที่ผมมีปัญหา ใครกันแน่ที่อยู่ข้างๆผม ไม่ใช่อยู่ในวันที่ผมสุขสบาย และพร้อมจะทำเพื่อเค้า ผมกลับจากกินข้าว ผมเลยบอกน้องคนที่พาไปกินข้าวว่า เรามาคุยกันใหม่มั้ย และ ผมก็เขียนจดหมายไปที่น้องคนที่ผมคบอยุ่ว่า ผมคงไม่ไปต่อกับเค้าแล้ว และผมบล๊อคทุกอย่างและตัดเค้าออกจากชีวิตผมในทันที ผมเสียเวลากับคนที่ไม่เห็นค่าผมเลย ผมทุ่มเททุกอย่างให้เค้าอย่างเต็มที่
แต่กับกลายเป็นผญอีกคนที่เคยคุยกันมาก่อน และผมเป็นคนจากเค้ามาเอง เค้ายังห่วงใยผม และช่วยเหลือผมในวันที่ผมลำบาก
ผมเสียใจที่ต้องจากคนที่ผมคบอยู่ไป แต่ผมก็ดีใจทีได้รู้ว่า ใครกันแน่ที่ห่วงใยผมจริงๆๆๆ
เสียใจและดีใจในเวลาเดียวกัน อย่ามองข้ามคนที่ห่วงเรานะครับ
ขออยู่ด้วยกันด้วยความสบายใจ ผมโสดมานาน จึงทำตัวไม่ค่อยถูกผมเลยบอกกับน้องเสมอว่า ถ้ามีอะไรที่ผมทำแล้วรู้สึกอึดอัดให้บอกผม
และน้องก็บอกเสมอ และผมก็แก้ไขเสมอมา แต่เรื่องราวมันมีอยู่ว่า เมื่อไม่กี่วันมานี้ เรานัดกันไปกินข้าวในวันเสาร์ แต่พอวันศุกร์น้องline มาบอกว่า
วันศุกร์จะไปออกกำลังกายกับเพื่อน ในความที่เราเคยคุยกันว่าถ้าใครรู้สึกอัดอัดอะไรให้บอก ผมเลย line ไปหาน้องเค้า บอกแค่ว่า ในความรู้สึกของผม
เราควรจะให้ความสำคัญกับนัดเรานะ เท่านั้นแหละครับได้โทรคุยกันน้องเค้าโกรธใหญ่เลย ซึ่งพอเช้ามาน้องเค้าก็line มาบอกว่าเค้าอึดอัดที่ต้องทะเลาะกันแบบนี้ เค้าอยากอยู่คนเดียว และจากนั้นทุกอย่างก็เปลี่ยนไป โดยสิ้นเชิง ผมพยายามบอกว่า คนคบกันนั้นไม่มีทางที่จะไม่อึดอัด แต่มันอยู่ที่ว่าเราจะหันหน้า
มาคุยกันเพื่อเดินไปด้วยกัน แต่หลังจากนั้นมาน้องก็เปลี่ยนไป เหมือนกับว่าอยากใช้ชีวิตอยู่คนเดียว ผมอึดอัดมาก จนเมือวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมมีอาการเห็นภาพซ้อนกัน ผมเลยแวะไปหาหมด ซึ่งหมอเช็คแล้วไม่ใช่ตาเอียง แต่เป็นอาการทางสายตา ซึ่งผมกังวลมากเพราะต้องเข้าเอ๊กเรย์หลายขั้นตอน
ผมline หาน้องเค้า บอกว่าผมมีอาการแบบนี้ ผมกังวลมาก ผมกลัวเป็นเกี่ยวกับสมอง ซึ่งน้องก็ไม่อ่านline ด้วยความที่อยู่คนเดียวผมจึงอยากคุยกับใครสักคน ผมโทรหาน้องเค้าก็ไม่รับสาย จนน้องตอบline มา1 บรรทัด่ว่า เป็นอะไรเหรอ มีเพียงแค่นี้จริงๆๆ ผมอึ้งไปพัก ผมบอกตาผมเบลอมองไม่เห็น
รับสายผมหน่อย หรือโทรกลับก็ได้ เค้าก็ไม่โทร พอตรวจเสร็จผมก็ค่อยขับรถกลับมาบ้าน แต่เชื่อไหมครับ มีผู้หญิงงอีกคนนึง ซึ่งผมเคยเป้นกิ๊กกะเค้า
ผม line ไปหาเค้า เค้ารีบโทรกลับมาเลย พร้อมถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง ให้เค้ามาหามั้ย ผมตื้นตันใจมากกับความห่วงใยที่เค้ามี ทั้งที่ผมก้ไม่ได้ทุ่มเท
อะไรให้เค้าเลย ผมค่อยๆขับรถถึงบ้าน ผู้หญิงคนนั้นก็โทรหาผมอีก ถามว่าถึงบ้านยัง เป็นงัยบ้าง ขับรถได้ไหม แต่น้องคนที่ผมคบ โทรมาเมื่อเวลาผ่านไปสัก 1 ชั่วโมง โทรมาถามว่าเป็นอะไรมั้ย ผมก็บอกว่า ยังไม่รู้เลบ แต่กังวลมากๆๆตอนนี้ น้องเค้าก็ตอบมาว่า พักผ่อนนะ แค่นี้ก่อนจะต้องจ่ายเงิน 7-11 จากนั้นคืนนั้นเค้าก็เงียบไปอีกเลย ไม่line มาถามว่าหิวมั้ย กินอะไรหรือยัง แต่เป็นผู้หญิงอีกคนนั่นแหละ ที่ถามผมว่ากินไรยัง ให้เค้าพาไปกินข้าวไหม ผมซึ่งใจมาก และเค้าก็มารับผมไปกินข้าว
มาถึงตรงนี้ ผมเริ่มตาสว่างว่า ใครกันแน่ที่เป็นห่วงผมจริงๆๆ ในวันที่ผมมีปัญหา ใครกันแน่ที่อยู่ข้างๆผม ไม่ใช่อยู่ในวันที่ผมสุขสบาย และพร้อมจะทำเพื่อเค้า ผมกลับจากกินข้าว ผมเลยบอกน้องคนที่พาไปกินข้าวว่า เรามาคุยกันใหม่มั้ย และ ผมก็เขียนจดหมายไปที่น้องคนที่ผมคบอยุ่ว่า ผมคงไม่ไปต่อกับเค้าแล้ว และผมบล๊อคทุกอย่างและตัดเค้าออกจากชีวิตผมในทันที ผมเสียเวลากับคนที่ไม่เห็นค่าผมเลย ผมทุ่มเททุกอย่างให้เค้าอย่างเต็มที่
แต่กับกลายเป็นผญอีกคนที่เคยคุยกันมาก่อน และผมเป็นคนจากเค้ามาเอง เค้ายังห่วงใยผม และช่วยเหลือผมในวันที่ผมลำบาก
ผมเสียใจที่ต้องจากคนที่ผมคบอยู่ไป แต่ผมก็ดีใจทีได้รู้ว่า ใครกันแน่ที่ห่วงใยผมจริงๆๆๆ