เราอายุ20 แฟนเราอายุ23 แฟนเรามีลูกแล้วลูกสาว1คน เราเองก็มี1คนลูกชาย
เราคบกันมา2เดือนแล้ว แต่เราไม่แน่ใจว่ามันคือความรักจริงๆมั้ย
เขาเป็นทหารกลับบ้านอยู่บ่อยๆ เรากับเขาก้อเห็นกันชอบกันมาหลายเดือนแล้ว
แต่ไม่เคยคุยกัน มีแต่ยิ้มๆให้ วันนั้นเขามากับลูกสาวยื่นโทรศัพท์มาขอไลน์เรา
เราก้อกดให้โดยไม่ได้คิดอะไรตอนนั้น เพราะเราก้อชอบเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
เราชอบเขาเขาก้อชอบเรา ก้อคุยกันคอลวีดีโอกัน มาหาเราที่ทำงานทุกวันวันละหลายครั้ง
ตอนคบกันแรกๆ เราก้อถามว่าแฟนไปไหนแม่ของลูกอ่ะไปไหน เขาบอกแยกกันอยู่เราก้อคิดว่าเลิกกัน
แยกกันอยู่แร้วเราคิดแบบนี้ ตอนนั้นแม่ของลูกเขาเข้าโรงบาลแต่เขาก้อไปเยี่ยม
แต่เขาก้อมาหาเรานานกว่า อยู่กับแม่ของลูกเขาก้อคุยกับเราพิมพ์คุยกันตลอด
แต่เราไม่แน่ใจว่าเขาประชดกันหรือยังไงกันแน่
เพราะเสื้อผ้าแม่ของลูกแฟนเรา(เรียกว่าแฟนเก่านั้นแหละ)
ยังอยู่ที่บ้านแฟนเราอยู่ เขายังไม่พาไปรู้จักแม่เขาเลย มีแต่เพื่อนๆที่รู้
เขากับแฟนเก่าแยกกันอยู่คนละบ้านนานแล้วแต่ไปมาหาสู่เพราะว่ามีลูก
เป็นตัวเชื่อมระหว่างเขาและแฟนเก่า เราก้อไม่แน่ใจว่าเขาเลิกกันแค่ปากหรือป่าว
แต่ว่าเขาไม่ได้อยู่ด้วยกันอยู่กับเราเกือบตลอดเวลาเลย
แต่ไม่รู้ว่าเขาติดต่อกันทางอื่นหรือป่าว เพราะเราไม่เคยเช็คโทรศัพท์
บางทีเขาก้อดูรักเรานะ แต่เรารู้สึกว่าเราฝืนเราไม่เป็นตัวเองเลย
เขาคอยให้เราเปลี่ยนตัวเองเพื่อให้เป็นแบบที่เขาต้องการตลอดเวลา
เขาชอบชมผู้หญิงคนอื่นในเฟสต่อหน้าเราบ่อยๆ แต่เราก้อบอกเขาเองแหละว่ามีอะไรบอกได้ทุกเรื่อง
ไม่ต้องปิดบังเพราะเราไม่สบายใจ เราทุ่มเทเพื่อเขามากมากที่สุดในชีวิตก็ว่าได้เรามีเท่าไหร่เราเอาออกมาใช้มาซื้อของให้เขาหมด
เขาเล่นแชร์ เอาเงินซื้อนมให้ลูกสาวเขาอายุ2ขวบ ซื้อเสื้อผ้าให้ ซื้อเค้กวันเกิดลูกให้
เราขับมอไซค์ไม่แข็ง รถล้มรถชน2ครั้งแล้วเกือบไม่รอด แต่เราขับรถซื้อข้าวไปให้ที่ทำงานเขา
ที่ทำงานเขากับบ้านเราห่างกันประมาณ30กว่ากิโล. เวลาเลิกงานเราก้อเอาข้าวไปส่งเอาบุหรี่ไปส่ง5ทุ่มเที่ยงคืนก้อไป
ทำทุกอย่างดูแลเขาใส่ใจเขาตลอด ก่อนไปทำงานเราไปหาไปนั่งเล่นที่บ้านเพื่อนเขาก่อนไปทำงานซื้อข้าวซื้อขนมเลี้ยงตลอด
ให้เงินเขาไปทำงาน ซื้อขนมซื้อนมให้เกือบทุกวัน พอบ่ายเราก้อไปทำงานทำแบบนี้มาตลอด
เราคิดว่าเราเรียนจบอีกไม่กี่เดือนจะออกรถเก๋งด้วยกัน เพราะเขาเองก้ออยากได้รถเหมือนกัน
และถึงวันนั้นเขาถึงจะพาเรารุ้จักกับแม่รุ้จักครอบครัวเขา เพราะเขาอยากใช้เวลาสักพักก่อนจะพาใคร
สักคนเข้าบ้าน เราเองก้อเป็นคนอยากเอาชนะ อยากพิสูจน์ อยากเห็นวันนั้นว่สสิ่วที่เขาพูดจะจริงมั้ย
เราเป็นคนงี่เง่า ชอบถามว่ารักมั้ย ตัวเองรักเค้ามั้ยชอบถามอยู่บ่อยๆ แต่เขาไม่เคยตอบ
ถ้าตอบก้อเออ แค่นี้หรือไม่ก้อด่าเราว่าเราเลอะเทอะ พูดน่ารำคาญพูดบ่อยถามบ่อยจัง
แต่ทุกครั้งที่เราถามเรื่องอนาคตหรือถามว่าเขารู้สึกกับเราแบบไหนกันแน่
ก้อไม่เคยได้คำตอบเลย เราไม่แน่ใจถ้าเราอยู่เราจะอยู่ได้มั้ยเพราะเขาไม่ได้รักในตัวเราเลย
เราเป็นคนเจ้าชู้มากๆ แต่เราเลือกที่จะคุยคบกับเขาแค่คนเดียว บอกเลิกทุกคน บล็อกทุกคน
เขาเป็นคนเจ้าอารมณ์ และไม่ง้อคน ด่าเราอยู่บ่อยครั้ง ขึ้นเสียงเคยทำร้ายเรา เล่นเจ็บๆกับเรา
คำพูดของเขาบางคำมันแทงใจเรามาก จนบางทีเราก้ออดคิดว่าเขาไม่เคยรักเราเลยด้วยซ้ำ
เขาไม่เคยอยากมีเราหรอก แค่เขาไม่ทิ้งแต่เขาทำไม่สนใจ เขาไล่เราอยู่บ่อยๆ
แต่เราบอกว่าเราไม่ไป เรารักเขา หลายครั้งที่เราแอบร้องไห้หลายครั้งที่เราคิดจะไป
แต่ใจทั้งใจเรารักเขาไปแล้วเราจะอยู่แบบเจ็บๆ แบบนี้ได้นานแค่ไหน
เราไม่เคยมีสิทธิ์อะไรในตัวเขาเลย มีคนทักมาคุยกับเขาบ่อยๆ เราไม่เคยเช็คโทรศัพท์
เราไม่มีสิทธิ์โพสต์รูป ไม่เคยถ่ายไม่เคยมีรูปคู่ดีๆที่เขาเต็มใจถ่ายสักใบ
เราให้ใจเขาให้สิทธิ์เขาทุกอย่าง ให้สิทธิ์ว่าเขาเป็นแฟนเราทุกอย่าง
ทำได้ทุกอย่าง เรากลัวเขามาแค่หลอกเราไปวันๆ อยากมีชีวิตดีขึ้นมีรถมีทองใส่
เราคิดจะปลูกบ้านด้วยกัน ช่วยกันเก็บเงิน เขาอยู่กับเรารักเราแต่กลัวว่าเขาไม่ได้รักเราด้วยหัวใจ
จริงๆเขารักเขาอยู่กับเราเพราะอยู่กับเราสุขสบาย เราตามใจเขาหมด
มันคือความรักจริงๆหรือป่าว ถ้าเราได้อยู่ด้วยกันจริงๆแล้วเขาไม่สนใจทำเหมือนไม่รัก
ไม่ดูแลเราแบบนี้ไปตลอดชีวิตเราจะอยู่ได้หรอ รักอยู่ฝ่ายเดียวมาตลอด
ทุ่มเทเท่าไหร่เขาก้อไม่เคยบอกว่ารักสักครั้ง 😭
ที่จริงเรารักกันมั้ย ตลอดชีวิตมันนานนะเทอจะทนกับฉันได้นานหรือป่าว ให้เวลาเป็นคำตอบ
เราคบกันมา2เดือนแล้ว แต่เราไม่แน่ใจว่ามันคือความรักจริงๆมั้ย
เขาเป็นทหารกลับบ้านอยู่บ่อยๆ เรากับเขาก้อเห็นกันชอบกันมาหลายเดือนแล้ว
แต่ไม่เคยคุยกัน มีแต่ยิ้มๆให้ วันนั้นเขามากับลูกสาวยื่นโทรศัพท์มาขอไลน์เรา
เราก้อกดให้โดยไม่ได้คิดอะไรตอนนั้น เพราะเราก้อชอบเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
เราชอบเขาเขาก้อชอบเรา ก้อคุยกันคอลวีดีโอกัน มาหาเราที่ทำงานทุกวันวันละหลายครั้ง
ตอนคบกันแรกๆ เราก้อถามว่าแฟนไปไหนแม่ของลูกอ่ะไปไหน เขาบอกแยกกันอยู่เราก้อคิดว่าเลิกกัน
แยกกันอยู่แร้วเราคิดแบบนี้ ตอนนั้นแม่ของลูกเขาเข้าโรงบาลแต่เขาก้อไปเยี่ยม
แต่เขาก้อมาหาเรานานกว่า อยู่กับแม่ของลูกเขาก้อคุยกับเราพิมพ์คุยกันตลอด
แต่เราไม่แน่ใจว่าเขาประชดกันหรือยังไงกันแน่
เพราะเสื้อผ้าแม่ของลูกแฟนเรา(เรียกว่าแฟนเก่านั้นแหละ)
ยังอยู่ที่บ้านแฟนเราอยู่ เขายังไม่พาไปรู้จักแม่เขาเลย มีแต่เพื่อนๆที่รู้
เขากับแฟนเก่าแยกกันอยู่คนละบ้านนานแล้วแต่ไปมาหาสู่เพราะว่ามีลูก
เป็นตัวเชื่อมระหว่างเขาและแฟนเก่า เราก้อไม่แน่ใจว่าเขาเลิกกันแค่ปากหรือป่าว
แต่ว่าเขาไม่ได้อยู่ด้วยกันอยู่กับเราเกือบตลอดเวลาเลย
แต่ไม่รู้ว่าเขาติดต่อกันทางอื่นหรือป่าว เพราะเราไม่เคยเช็คโทรศัพท์
บางทีเขาก้อดูรักเรานะ แต่เรารู้สึกว่าเราฝืนเราไม่เป็นตัวเองเลย
เขาคอยให้เราเปลี่ยนตัวเองเพื่อให้เป็นแบบที่เขาต้องการตลอดเวลา
เขาชอบชมผู้หญิงคนอื่นในเฟสต่อหน้าเราบ่อยๆ แต่เราก้อบอกเขาเองแหละว่ามีอะไรบอกได้ทุกเรื่อง
ไม่ต้องปิดบังเพราะเราไม่สบายใจ เราทุ่มเทเพื่อเขามากมากที่สุดในชีวิตก็ว่าได้เรามีเท่าไหร่เราเอาออกมาใช้มาซื้อของให้เขาหมด
เขาเล่นแชร์ เอาเงินซื้อนมให้ลูกสาวเขาอายุ2ขวบ ซื้อเสื้อผ้าให้ ซื้อเค้กวันเกิดลูกให้
เราขับมอไซค์ไม่แข็ง รถล้มรถชน2ครั้งแล้วเกือบไม่รอด แต่เราขับรถซื้อข้าวไปให้ที่ทำงานเขา
ที่ทำงานเขากับบ้านเราห่างกันประมาณ30กว่ากิโล. เวลาเลิกงานเราก้อเอาข้าวไปส่งเอาบุหรี่ไปส่ง5ทุ่มเที่ยงคืนก้อไป
ทำทุกอย่างดูแลเขาใส่ใจเขาตลอด ก่อนไปทำงานเราไปหาไปนั่งเล่นที่บ้านเพื่อนเขาก่อนไปทำงานซื้อข้าวซื้อขนมเลี้ยงตลอด
ให้เงินเขาไปทำงาน ซื้อขนมซื้อนมให้เกือบทุกวัน พอบ่ายเราก้อไปทำงานทำแบบนี้มาตลอด
เราคิดว่าเราเรียนจบอีกไม่กี่เดือนจะออกรถเก๋งด้วยกัน เพราะเขาเองก้ออยากได้รถเหมือนกัน
และถึงวันนั้นเขาถึงจะพาเรารุ้จักกับแม่รุ้จักครอบครัวเขา เพราะเขาอยากใช้เวลาสักพักก่อนจะพาใคร
สักคนเข้าบ้าน เราเองก้อเป็นคนอยากเอาชนะ อยากพิสูจน์ อยากเห็นวันนั้นว่สสิ่วที่เขาพูดจะจริงมั้ย
เราเป็นคนงี่เง่า ชอบถามว่ารักมั้ย ตัวเองรักเค้ามั้ยชอบถามอยู่บ่อยๆ แต่เขาไม่เคยตอบ
ถ้าตอบก้อเออ แค่นี้หรือไม่ก้อด่าเราว่าเราเลอะเทอะ พูดน่ารำคาญพูดบ่อยถามบ่อยจัง
แต่ทุกครั้งที่เราถามเรื่องอนาคตหรือถามว่าเขารู้สึกกับเราแบบไหนกันแน่
ก้อไม่เคยได้คำตอบเลย เราไม่แน่ใจถ้าเราอยู่เราจะอยู่ได้มั้ยเพราะเขาไม่ได้รักในตัวเราเลย
เราเป็นคนเจ้าชู้มากๆ แต่เราเลือกที่จะคุยคบกับเขาแค่คนเดียว บอกเลิกทุกคน บล็อกทุกคน
เขาเป็นคนเจ้าอารมณ์ และไม่ง้อคน ด่าเราอยู่บ่อยครั้ง ขึ้นเสียงเคยทำร้ายเรา เล่นเจ็บๆกับเรา
คำพูดของเขาบางคำมันแทงใจเรามาก จนบางทีเราก้ออดคิดว่าเขาไม่เคยรักเราเลยด้วยซ้ำ
เขาไม่เคยอยากมีเราหรอก แค่เขาไม่ทิ้งแต่เขาทำไม่สนใจ เขาไล่เราอยู่บ่อยๆ
แต่เราบอกว่าเราไม่ไป เรารักเขา หลายครั้งที่เราแอบร้องไห้หลายครั้งที่เราคิดจะไป
แต่ใจทั้งใจเรารักเขาไปแล้วเราจะอยู่แบบเจ็บๆ แบบนี้ได้นานแค่ไหน
เราไม่เคยมีสิทธิ์อะไรในตัวเขาเลย มีคนทักมาคุยกับเขาบ่อยๆ เราไม่เคยเช็คโทรศัพท์
เราไม่มีสิทธิ์โพสต์รูป ไม่เคยถ่ายไม่เคยมีรูปคู่ดีๆที่เขาเต็มใจถ่ายสักใบ
เราให้ใจเขาให้สิทธิ์เขาทุกอย่าง ให้สิทธิ์ว่าเขาเป็นแฟนเราทุกอย่าง
ทำได้ทุกอย่าง เรากลัวเขามาแค่หลอกเราไปวันๆ อยากมีชีวิตดีขึ้นมีรถมีทองใส่
เราคิดจะปลูกบ้านด้วยกัน ช่วยกันเก็บเงิน เขาอยู่กับเรารักเราแต่กลัวว่าเขาไม่ได้รักเราด้วยหัวใจ
จริงๆเขารักเขาอยู่กับเราเพราะอยู่กับเราสุขสบาย เราตามใจเขาหมด
มันคือความรักจริงๆหรือป่าว ถ้าเราได้อยู่ด้วยกันจริงๆแล้วเขาไม่สนใจทำเหมือนไม่รัก
ไม่ดูแลเราแบบนี้ไปตลอดชีวิตเราจะอยู่ได้หรอ รักอยู่ฝ่ายเดียวมาตลอด
ทุ่มเทเท่าไหร่เขาก้อไม่เคยบอกว่ารักสักครั้ง 😭