เราเเอบชอบเขามาเกือบจะ5ปี ชอบตั้งเเต่ป.4  เราก็พยามยามคุยกับเขาทุกวัน ถึงเเม้เขาจะไม่เคยทักมา จนพอเริ่มขึ้นม.1เราสอบเข้าโรงเรียนเดียวกัน เเต่ตอนนั้นมันทำให้เราไม่ได้นึกถึงเขาเพราะตอนนั้นเราคิดว่าเราคงเลิกชอบเค้าเเล้วจริงๆ ก็มีทักไปคุยบ้างเเล้วก็ห่างๆกันเรื่อยๆพอเทอม2เราทั้งคู่ต่างมีเเฟนตอนเเรกเราไม่รู้ว่าเขามีเเฟน เพื่อนมาบอกเราก็เจ็บนิดๆอ่ะไม่รู้ทำไม เเต่พอเราเลิกกับเเฟนเราก็นึกถึงเขาเลยทักไปคุยเขาบอกเขาเลิกกับเเฟนเเล้ว เราก็ถามเหตุผลว่าทำไม เขาก็บอกแหละ  เเล้วหลังจากคืนนั้นเราก็ไม่ทักไป เราไปค่ายเดียวกันหลังจากกลับจากค่ายเขาก็ทักมา ซึ่งเป็นครั้งเเรกในรอบ3ปีกว่าที่คุยกันมา เราก็ดีใจมาก เราคุยกันไปเรื่อยๆเเล้วเราก็เเซวเขาทำนองว่าจีบเราได้นะ เห่ยๆเเต่คือเขาบอกว่าให้เรารอปีหน้านะค่อยเป็นเเฟนกัน ในใจคิดว่าทำไมต้องปีหน้าว่ะ เเต่ช่างเหอะรอมาได้ขนาดนี้รออีกหน่อยคงไม่เป็นไรหรอกนี่ก็เดือนธันวาละ  เราก็นัดเจอกัน3-4ครั้ง โทรคุยกันในวันสิ้นปี ข้ามปีไปด้วยกัน พอเปิดเรียนมาก็สอบกลางภาค สอบวันเเรกผ่านไป วันที่2เราเห็นเขาคุยยิ้มกับเเฟนเก่า ในใจเราคิดว่าเออคงไม่มีอะไร สอบเสร็จเลยโพสต์ว่าเจ็บจัง เขาก็ทักถามเเหละ พยายามคุยขอโทษถามว่าเราเป็นไร เราก็ตอบว่าเราไม่เป็นไร สอบวันที่3 สอบเสร็จเราก็ต่างคนต่างเเยกกันไปฉลองกับเพื่อน ประมาณบ่าย3-4เรามาเล่นอยู่โรงเรียน เพื่อนเลยบอกให้เขามาหา เเล้วเขาก็มาจริงๆเขาเดินไปส่งบ้านด้วย ดีใจโครตๆๆๆ หลังจากนั้นเราก็รู้สึกสถานะไม่ชัดเจนก็เลยคุยกันตรงๆเขาบอกพ่อเเม่ไม่อยากให้มีเเฟน เเต่คืออะไรคบกับเเฟนเก่าได้ ตอนนั้นคือเก็บอารมณ์ความรู้สึกอีกใจก็อยากจะด่าเเต่เเบบปล่อยให้เรื่องจบๆไปเหอะ ในเมื่อเห็นเราเป็นเเค่คนคุยเเก้เหงา ก็อย่าหวังว่าเราจะกลับไปเป็นคนเเก้เหงาให้เธออีก บอกเลยว่าได้รักก็รักมาก ถ้าได้เกลียดก็เกลียดมากๆๆๆๆๆๆๆมากกว่ารักเช่นกัน เราก็เลิกคุยเลิกทักไป เขาก็ทักมาในช่วงเทศกาลนะเราก็ตอบเเต่เลี่ยงๆที่จะจบบทสนทนาเพราะตอนนี้คือทั้งรักทั้งเกลียด อยากให้เขารู้สึกเหมือนที่เรารู้สึกบ้าง ก็อยากจะรู้ว่าเคยรู้สึกผิดบ้างป่ะ.......รักเเรกก็เจอเเบบนี้เลยหรอ