น้องบีมกับน้องบิ๋มติดทีมชาติได้ยังไงคะ

คห.13 นั่นล่ะคำตอบ  ติ่ง ๆ อย่าเถียงกัน มาฟังคนกรุงเก่าเล่าเรื่อง โดยผม มาโนช ผุดตาม หน่อยละกัน

ถ้าไม่นับว่าตั้งแต่ตอนอายุ 10 กว่าขวบ เคยเล่นวอลเล่ย์บอล ทุกวัน จนเข้ามหาลัยแล้วเข่ามีปัญหา เลยเบื่อเลิกดีก่า ต่อมาก็ทำงานทำการไปเรื่อย

จนผมได้มีโอกาสติดตามวอลเล่ย์บอลไทยต่อเนื่องอีกครั้งก็ยุค แอนนา ศรันญา แม้แต่  เจ๊นันทกานต์ เจ๊บุศบรรณ ที่ชอบบรรยายเกมส์ตามทีวี นี่ก็ติดตามมาตั้งแต่เธอยังเป็นเด็กหญิงผูก 2 แกละ ลงเล่นอยู่เลย เมื่อก่อน ขี้เร้ขี้เหร่ โตขึ้นมาดันสวย ซะนี่ ลืมจีบเลย

ตาม กท. นี้ อยากจะตัดตอนมาตามรายการไทยลีค ปี 2013 นี่ล่ะ น้อง บุ๋มบิ๋ม ที่เกิดปลายปี 1999 พึ่งจะ 14 เด็กสุพรรณ มาลงทีมรวมกับเด็กพาณิชย์นอก ที่ยุดยา แล้วดันเล่นได้ดี จนเป็นตัวจริงซะนี่ ปีนั้น ยุดยา กลายเป็นทีมที่กองเชียร์แน่นมาก สนามเล็ก โคดร้อน แต่ล้นตลอด เพราะใคร ๆ ก็อยากไปดูน้องบุ๋มบิ๋ม ไปเชียร์ ทีมที่มีงอคฮัว มีโสรยา มีน้องเล็ก มียุพา พูดง่าย ๆ เด็กบ้าน ๆ สู้กับ ขอนแก่น โคราช ทีมชาติเต็มทีม

เด็กอายุไม่เต็ม 14 จะเคยผ่านทีมยุวชนอะไรได้ยังไงล่ะ แน่นอนว่าความโดดเด่นของบุ๋มบิ๋ม เข้าตาโค้ชทีมชาติเห็น ๆ ผู้ช่วยโค้ชยุดยาปีนั้น ใครรู้มั้ย ชำนาญ ดอกไม้ คนนี้จะคอยบอกเด็ก ให้ยืนยังไง ตีไปตรงไหน เสริฟใส่ใคร เด็กยังใส ครูว่าไรทำตามได้หมด หลังยุดยาได้รองแชมป์ไทยลีคแต่ได้แชมป์ซุปเปอร์ลีค บุ๋มบิ๋มก็ติดธงทันที ติดชนิดมันตั้งแต่ชุดเด็กสุด ยันชุดใหญ่ เท่าที่จะยัดเด็กคนนี้เล่นได้

ทีนี้มาว่ากันถึงพวกทีมชาติยุวชน เยาวชน คือหลังจากรุ่นพวก เตย โส พู่ เพียว อะไรก็ตามแต่ รุ่นต่อมา มันหาตัวดูดีมีฟอร์มเท่ารุ่นนั้นไม่ได้เลยมีโดดมาคนเดียวเลยจริง ๆ อ้อน บ้านหมี่ คนนี้แม่มโคดโหด โดดเด่นอยู่คนเดียว

ข้ามมาถึงไอ่ตอนเตรียมทีม ยู 19 นี่ บุ๋มบิ๋ม หัวเสาข้างนึงนอนมา หัวเสาคนอื่นก็ยังขี่ ๆ กันอยู่ แต่อ้อนบ้านหมี่ นี่ขึ้นตีได้ ซ้ายขวา เป็นกัปตันทีม นี่ก็นอนมา ว่าจะเสาหนึ่ง หรือเสาสอง หรือบีหลัง ได้หมด ผมล่ะโคตรมั่นใจทีมชุดนั้นเรื่องเกมรุกเลย แต่เอาจริง ๆ ตอนนั้นมองว่า มดวิภาวี น่าจะเป็นตัวเลือกที่เหลือ อ้อนบีหลัง บบ. มด คนละเสา
แต่แล้วก็นั่นและเรื่องมาม่าในตำนานของจริง อ้อน สไปเดอร์ ใยขาด พลาดขาหักโป๊ะ จบชีวิตนักกีฬาง่าย ๆ ไปซะงั้น กลายเป็นโค้ชเลือก พิมพิชยามาตีบีหลัง ทีมก็ยังลงตัว ชนิดผมยังคาดไม่ถึง เพราะบีมมีทักษะทางกีฬาชนิดนี้ดีมากนั่นเอง หลังจากนั้น บีมก็ฉายแววเรื่อยมา

ถ้าถามคอวอลเล่ย์อย่างผม ใครดังก่อน ตอบได้เลย บุ๋มบิ๋ม เพราะตอนที่คนยุดยาเข้าไปเชียร์เด็กสุพรรณที่มาจากบุรีรัมย์แต่มาเล่นให้ยุดยา (มึนดีเนอะ) ล้นสนามเนี่ยนะ บุ๋มบิ๋มเป็นขวัญใจคนยุดยาแล้ว คนอื่นที่ชอบบุ๋มบิ๋มก็พลอยมาเชียร์ทีมยุดยากันเพียบไปหมด เรียกว่าเริ่มมีแฟนขับเป็นกอบเป็นกำแล้ว
ตอนนั้นผมยังไม่รู้จัก พิมพิชญาเลยอ่ะ...อิอิ

พูดจริง ๆ เวลานั้นตั้งความหวังกับหัวเสาทีมชาติไว้ที่ อ้อน กับ บุ๋มบิ๋ม มากที่สุด แม้จะพอรู้จักอัจฉราพรที่เป็นนักกีฬารุ่นพี่แล้ว แต่ผมชอบความแรงความดุดันของอ้อนมากกว่า ต่อมามีพิมพิชญามาก็ถือว่าเป็นโชคดีของทีมไทย ถึงแม้ยังไง ๆ ก็อดเสียดายอ้อนไม่ได้ แต่ก็นั่นแล่ะ

มันอาจเป็นบุญของทีมชาติไทยก็ได้ ที่อ้อนจากไป เพื่อให้บีมมามีที่ยืนได้อย่างเหมาะเจาะ