เราทำงานที่แหงหนึ่งแล้วได้มาเจอตำรวจคิดตามนายที่บริษัทเราเอง เขามีแฟนแล้วเราก็มีแฟนแล้วแหละ  อคอรแรกก็คุยไกัรไม่ได้คิดอะไรหรอก แต่พอรู้สึกยิ่งใจอ่อนขึ้นมา แต่เราก็คิดเสมอนะว่าเราควรอยู่ในที่ๆที่เราควรอยู่  แต่ตอนนี้เราก็ได้คุยๆกันแล้วก็2-3 เดือนแล้ว เาก็ไม่เข้าใจว่าเขาคิดอะไรอยู่แฟนเขาด็มีเป็นพยายาลเลยแหละ  ไอ้เราก็คิดเสมอว่ามันไม่สามารถเป็นไปได้ที่จะคบกัน ก็ควรหัดห้ามใจ แต่เขาก็จะจู่โจมเราอย่างเดียวเลยอ่ะ บ้างครั้งก็กลัวห้ามใจตัวเองไม่ได้  กลัวว่าจะเผลอไปเกินเลย ถ้าถามว่าเรามีใจให้เขารึป่าว ขอยอมรับว่าใช่  เขาคือสเป็กจองเราเลย แต่ติดที่ต่างคนต่างมีตวจริงแล้ว  สับสนอ่ะที่ตกอยู่ในสถานะการแบบนี้ ที่เราต้องมาใกล้ชิดกับเขาอีก คือตอนนี้เราทำตัวไม่ถูกแล้วโดนขโมยหอมแก้มไปแล้วอ่ะ^^  เราพยายามพูดกับเขาไม่เพราะแล้วนะแต่เจาก็ยอมรับได้ เราอุสาทำตัวเหมือนไม่สนใจแต่เขายิ่งทำคัวใกล้ชิดเราจนใจอ่อน คือทำตัวไม่ถูกเลย  บำบากใจระ เวลาอยู่กับแฟนตัวเองเพราะความรู้สึกดีๆให้คนนั้นไปหมดแล้ว