เราเป็นคนนึงที่ปกติชอบธรรมชาติอยู่แล้วเวลาที่ไม่สบายใจยิ่งจะชอบอยู่กับธรรมชาติคือชอบมองท้องฟ้าไม่ว่าจะกลางวันหรือกลางคืนชอบดูเมฆดูตะวันตก

ตะวันขึ้นดูดาวดูพระจันทร์ชอบที่สุดคงจะพระอาทิตย์ตกดินชอบที่ๆมองไปแล้วมันไกลจนสุดสายตาไม่สิ้นสุดอ่ะค่ะคือบางทีก็มีความคิดอยากอยู่กับธรรมชาติ

เวลาเราอยู่คนเดียวกับธรรมชาติอ่ะเราจะรู้สึกสบายใจมีความสุขเหมือนมันคือบ้านเราได้คิดอะไรเพลินๆมีความสุขมากๆเลยค่ะแต่พอกลับมาก็ธรรมดา

ไม่ได้รู้สึกอะไรเราจะมีความสุขก็ตอนเราอยู่กับธรรมชาติต้นไม้ป่าน้ำตกและเราก็ชอบดอกไม้มากๆเราชอบทุ่งดอกลาเวนเดอร์ที่ฝรั่งเศสนะเพราะมองแล้วมัน

เหมือนไม่มีที่สิ้นสุดบางที่ก็อยากอยู่คนเดียวอ่ะบางทีก็รู้สึกอยากอยู่ในอากาศบนท้องฟ้า

แต่ถ้าอยู่บ้านที่ๆสบายใจที่สุดคือนั่งมองพระจันทร์บนท้องฟ้าเวลากลางคืน

อาการแบบนี้เขาเรียกว่าอะไรหรอค่ะป่วยทางจิตมั๊ยคะ