เลิกกับแฟนเพราะเบื่อที่เขาชอบมายุ่งวุ่นวาย ไม่ค่อยให้เกียรติ ชอบหักหน้ากัน
ผมก็ยอมมาระยะใหญ่ๆจริงๆเราเคยคุยกันแล้วว่าจะปรับตัวกันใหม่
จนสุดท้ายเขาทำไม่ได้ เอาแค่เรื่องง่ายๆ เราคุยกันแล้วว่า
ช่วงเวลาทำงาน อย่ามารอตอบไลน์เพราะผมทำงานฝ่ายขาย
ผมไม่ได้ว่างตลอดเวลาในช่วงทำงาน ผมก็จะตอบเฉพาะผมไม่ได้ยุ่งแล้วก็จะตอบเรื่อยๆ
เขาก็เอามาบ่นว่าทำไมตอบไลน์ช้า หรือกระทั้งมาดักรอผมตอนเย็นแกล้งบอกว่าจะชวนไปกินข้าว
แต่ก็มาถามรุ่นน้องผมว่านี่ใคร ไปใหนกันมา ถามนั้นถามนี้จนผมรู้สึกว่าทำไมไม่ถามผมตอนหลัง
ทำไมมาถามต่อหน้ากันแบบนี้ (ตอนหลังรู้มาว่ามีคนเสี้ยมว่าเห็นผมไปใหนมาใหนกับรุ่นน้อง
จริงๆก็ไม่เถียงเพราะเขาเป็นคนในฝ่ายผมเป็นผู้ช่วยผมเวลาไปพบลูกค้าเพราะเขาพูดจีนได้
ผมก็จะลากเขาไปด้วยบ่อยๆเวลาไปหาลูกค้าคนจีน เขามีสามีแล้ว เราไปใหนกันเฉพาะเรื่องงานเท่านั้น )
คือผมมั่นใจว่าผมไม่ได้นิสัยแย่รักเดียวใจเดัยวตลอด ผมดูแลเขาดีนะถึงผมจะไม่ได้รวยไม่ใช่สายเปย์
แต่ถ้าเขาลำบากผมช่วยได้ผมก็ช่วย เอาง่ายๆเขาขาหักโดนมอไซร์ชนผมก็ไปช่วยเฝ้า3-4เดือน พยุงเข้าห้องน้ำ
ป้อนข้าวนั้นนี่จนเขาหาย พ่อแม่เขาก็โอเคกับผมไม่ได้รังเกียจอะไร พอหายปกติผมก็หางานให้จนเขาได้งานดีๆทำ
ถ้าเอาจริงๆผมก็ไม่ได้เป็นแฟนที่แย่นัก แต่ผมไม่ได้เอาใจเก่งเหมือนแฟนเก่าเขาซะมากกว่า เลยมักทำให้งอนๆบ่นๆกันบ่อย
เพราะเขาอาจจะคุ้นชินกับแฟนเก่าเขาด้วย ( แฟนเก่าเป็นทอม สายเปย์เอาใจเก่งแต่เจ้าชู้จนเลิกกันเป็นปีก่อนเจอผม
อันนี้จากที่เพื่อนเขาเล่า)
จริงๆผมก็ยอมมาหลายเดือน จนผมไม่ไหวอีกแล้วตรงที่เขาอยากไปเกาหลี ผมก็บอกว่าไปหลายวันผมไม่มีเวลาไปหรอก
ต้องรอหลังเสร็จโปรเจ็คนี้ก่อน เขาก็บอกว่าจะไปดูดอกไม้ต้นไม้ ไปช้ากว่านี้เดียวไม่สวย พอผมบอกว่าผมยังบอกกำหนดเวลาไม่ได้
ก็เริ่มโวยว่าทีญี่ปุ่นกับพ่อยังไปได้ ผมก็บอกนั้นมันไปทำงาน 2 วันแล้วเที่ยวแค่3วัน ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์เอง ขอเจ้านายเขา
ไม่ได้ลาไปเที่ยวตั้ง 6-7วันแบบที่เขาต้องการ เขาก็บอกว่า " ไม่รุ้ละ ถ้าไม่ได้ไปต้นเมษา ไม่ยอมจริงๆด้วย "
ผมก็เลยบอกว่า เป็นไปไม่ได้ที่จะได้วันหยุดขนาดนั้น ก็ทะเลาะกันใหญ่ จนผมบอกว่าทำตัวแบบนี้อีกละ
ผมเลยบอกว่างั้นเลิกกันเถอะ ใหนๆก็ไม่ชอบที่ผมไม่ตามใจ ไม่ชอบที่ผมไม่หล่ออยู่แล้วนี่
เคยจับได้ว่ามีเพื่อนแนะนำผู้ชายให้ แอบไปกินข้าวไปเที่ยวกัน 2-3ครั้งแล้วแต่นิสัยผู้ชายไม่ค่อยดี
เลยเลิกยุ่งตอนนั้นก็รู้นะแต่ไม่พูดอะไร เขาไม่รู้ว่าผมรู้ด้วย ผมไม่อยากทะเลาะด้วยเลยไม่พูดอะไร
สุดท้ายก็เลิกกัน เพราะผมเองก็ไม่อยากทนอะไรต่อไปแบบนี้อีก
เหตุผลแบบนี้มันเข้าใจอะไรยากใหม เพื่อนเขามาถามว่าเลิกกันจริงๆเหรอ มันไปทำอะไรให้ มีคนใหม่หรือยังไง
หรือได้เพื่อนเขาแล้วจะทิ้งเหรอ คำถามเข้ามาเพียบ พออ่านเฟซเพื่อนเขาก็บอกผู้ชายหน้าแบบนั้นทิ้งไปก็ช่างเหอะ
ผู้ชายไม่มีเงินไม่เปย์อยู่ไปก็เท่านั้น หรือแบบหาผู้ชายหล่อๆเลยอ้วนแบบผมจะคบไปทำไม เขาก็เนอะๆ ก็ไปเที่ยวผับ
กินเหล้าเต็มที่เลย ผมก็กดอันเฟรนเลยไม่อยากรู้อีกแล้ว
ตอนแรกคิดว่าคบผู้หญิงอายุพอๆกันน่าจะคุยกันง่ายนี่ไม่ต่างอะไรกับคบเด็กมหาลัยหรือพึ่งจบเลยนิสัยเหมือนแค่รักตัวเอง
พอเลิกปุ้ปผู้ชายผิดทุกอย่างแต่ก็ขี้เกียจเถียงในชีวิตจริงๆเงียบๆไปน่าจะดีกว่า
ผมเลิกกับแฟนเพราะเหตุผลที่เขาน่าเบื่อ ไม่ได้มีคนใหม่ ก็แค่เบื่อ คำตอบมันเข้าใจยากเกินไปใหม ?
ผมก็ยอมมาระยะใหญ่ๆจริงๆเราเคยคุยกันแล้วว่าจะปรับตัวกันใหม่
จนสุดท้ายเขาทำไม่ได้ เอาแค่เรื่องง่ายๆ เราคุยกันแล้วว่า
ช่วงเวลาทำงาน อย่ามารอตอบไลน์เพราะผมทำงานฝ่ายขาย
ผมไม่ได้ว่างตลอดเวลาในช่วงทำงาน ผมก็จะตอบเฉพาะผมไม่ได้ยุ่งแล้วก็จะตอบเรื่อยๆ
เขาก็เอามาบ่นว่าทำไมตอบไลน์ช้า หรือกระทั้งมาดักรอผมตอนเย็นแกล้งบอกว่าจะชวนไปกินข้าว
แต่ก็มาถามรุ่นน้องผมว่านี่ใคร ไปใหนกันมา ถามนั้นถามนี้จนผมรู้สึกว่าทำไมไม่ถามผมตอนหลัง
ทำไมมาถามต่อหน้ากันแบบนี้ (ตอนหลังรู้มาว่ามีคนเสี้ยมว่าเห็นผมไปใหนมาใหนกับรุ่นน้อง
จริงๆก็ไม่เถียงเพราะเขาเป็นคนในฝ่ายผมเป็นผู้ช่วยผมเวลาไปพบลูกค้าเพราะเขาพูดจีนได้
ผมก็จะลากเขาไปด้วยบ่อยๆเวลาไปหาลูกค้าคนจีน เขามีสามีแล้ว เราไปใหนกันเฉพาะเรื่องงานเท่านั้น )
คือผมมั่นใจว่าผมไม่ได้นิสัยแย่รักเดียวใจเดัยวตลอด ผมดูแลเขาดีนะถึงผมจะไม่ได้รวยไม่ใช่สายเปย์
แต่ถ้าเขาลำบากผมช่วยได้ผมก็ช่วย เอาง่ายๆเขาขาหักโดนมอไซร์ชนผมก็ไปช่วยเฝ้า3-4เดือน พยุงเข้าห้องน้ำ
ป้อนข้าวนั้นนี่จนเขาหาย พ่อแม่เขาก็โอเคกับผมไม่ได้รังเกียจอะไร พอหายปกติผมก็หางานให้จนเขาได้งานดีๆทำ
ถ้าเอาจริงๆผมก็ไม่ได้เป็นแฟนที่แย่นัก แต่ผมไม่ได้เอาใจเก่งเหมือนแฟนเก่าเขาซะมากกว่า เลยมักทำให้งอนๆบ่นๆกันบ่อย
เพราะเขาอาจจะคุ้นชินกับแฟนเก่าเขาด้วย ( แฟนเก่าเป็นทอม สายเปย์เอาใจเก่งแต่เจ้าชู้จนเลิกกันเป็นปีก่อนเจอผม
อันนี้จากที่เพื่อนเขาเล่า)
จริงๆผมก็ยอมมาหลายเดือน จนผมไม่ไหวอีกแล้วตรงที่เขาอยากไปเกาหลี ผมก็บอกว่าไปหลายวันผมไม่มีเวลาไปหรอก
ต้องรอหลังเสร็จโปรเจ็คนี้ก่อน เขาก็บอกว่าจะไปดูดอกไม้ต้นไม้ ไปช้ากว่านี้เดียวไม่สวย พอผมบอกว่าผมยังบอกกำหนดเวลาไม่ได้
ก็เริ่มโวยว่าทีญี่ปุ่นกับพ่อยังไปได้ ผมก็บอกนั้นมันไปทำงาน 2 วันแล้วเที่ยวแค่3วัน ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์เอง ขอเจ้านายเขา
ไม่ได้ลาไปเที่ยวตั้ง 6-7วันแบบที่เขาต้องการ เขาก็บอกว่า " ไม่รุ้ละ ถ้าไม่ได้ไปต้นเมษา ไม่ยอมจริงๆด้วย "
ผมก็เลยบอกว่า เป็นไปไม่ได้ที่จะได้วันหยุดขนาดนั้น ก็ทะเลาะกันใหญ่ จนผมบอกว่าทำตัวแบบนี้อีกละ
ผมเลยบอกว่างั้นเลิกกันเถอะ ใหนๆก็ไม่ชอบที่ผมไม่ตามใจ ไม่ชอบที่ผมไม่หล่ออยู่แล้วนี่
เคยจับได้ว่ามีเพื่อนแนะนำผู้ชายให้ แอบไปกินข้าวไปเที่ยวกัน 2-3ครั้งแล้วแต่นิสัยผู้ชายไม่ค่อยดี
เลยเลิกยุ่งตอนนั้นก็รู้นะแต่ไม่พูดอะไร เขาไม่รู้ว่าผมรู้ด้วย ผมไม่อยากทะเลาะด้วยเลยไม่พูดอะไร
สุดท้ายก็เลิกกัน เพราะผมเองก็ไม่อยากทนอะไรต่อไปแบบนี้อีก
เหตุผลแบบนี้มันเข้าใจอะไรยากใหม เพื่อนเขามาถามว่าเลิกกันจริงๆเหรอ มันไปทำอะไรให้ มีคนใหม่หรือยังไง
หรือได้เพื่อนเขาแล้วจะทิ้งเหรอ คำถามเข้ามาเพียบ พออ่านเฟซเพื่อนเขาก็บอกผู้ชายหน้าแบบนั้นทิ้งไปก็ช่างเหอะ
ผู้ชายไม่มีเงินไม่เปย์อยู่ไปก็เท่านั้น หรือแบบหาผู้ชายหล่อๆเลยอ้วนแบบผมจะคบไปทำไม เขาก็เนอะๆ ก็ไปเที่ยวผับ
กินเหล้าเต็มที่เลย ผมก็กดอันเฟรนเลยไม่อยากรู้อีกแล้ว
ตอนแรกคิดว่าคบผู้หญิงอายุพอๆกันน่าจะคุยกันง่ายนี่ไม่ต่างอะไรกับคบเด็กมหาลัยหรือพึ่งจบเลยนิสัยเหมือนแค่รักตัวเอง
พอเลิกปุ้ปผู้ชายผิดทุกอย่างแต่ก็ขี้เกียจเถียงในชีวิตจริงๆเงียบๆไปน่าจะดีกว่า