คือเราโดนพ่อเราทิ้งตั้งแต่ยังจำความไม่ได้ โตมาก็้เห็นแค่แม่อย่างเดียวค่ะ วันหนึ่งเราเก็บของอยู่ดีๆก็ไปเจอไดอารี่ของแม่ค่ัะ เลยแอบอ่านดู เนื้อหาข้างในสรุปรวมๆคือพ่อเป็นคนเจ้าชู้และไม่แคร์เราละแม่เรามาก มีหน้าหนึ่งในไดอารี่เขียนประมาณว่า วันนี้พาเราไปหาพ่อละแม่ก็เจอพ่ออยู่กับผู้หญิง แม่ตามพ่อให้กลับบ้านแต่พ่อไม่แคร์แม่เลย แม่เลยบอกพ่อว่าให้เลือกระหว่างเรากับแม่หรือผู้หญิงคนนั้น ละพ่อก็ไล่แม่กลับบ้าน และมันก็มีเนื้อหาที่รุนแรงกว่านี้เยอะมาก
ตอนนั้นเราอ่านไปร้องไห้ไป คือ...ผู้หญิงคนหนึ่งไม่ควรจะมาเจออะไรแบบนี้เลยอะค่ะ พอผ่านไปแค่ไม่กี่วันต่อจากวันที่พ่อไล่แม่ไปพ่อก็เลิกกับแม่ค่ะ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ประมาณ13-14ปีได้แล้วค่ะแต่แม่ยังบอกว่าคิดถึงพ่ออยู่ แม่เคยบอกว่าหน้าเราเหมือนพ่อมากแล้วแม่ก็ร้องไห้ออกมา แล้วเราตัดสินใจตั้งแต่ตอนนั้นว่า เราจะไม่มีวันให้อภัยใครก็ตามที่ทำร้ายแม่ไม่ว่าทางใดก็ตาม แต่ไม่กี่วันที่ผ่านมาพ่อแชตมาบอกเราว่าพ่อจะไปบวชแต่เรายังคับแค้นใจอยู่ค่ะ ควรจะให้อภัยดีไหมคะ? แต่ใจเรามันยังแค้นไม่หายเลยค่ะ หรือไม่ควรอโหสิคะ? ละถ้าไม่อโหสิจะบาปไหมคะ?
ไม่อโหสิกรรมให้พ่อที่จะบวชเป็นพระทำไงดีค่ะ?
ตอนนั้นเราอ่านไปร้องไห้ไป คือ...ผู้หญิงคนหนึ่งไม่ควรจะมาเจออะไรแบบนี้เลยอะค่ะ พอผ่านไปแค่ไม่กี่วันต่อจากวันที่พ่อไล่แม่ไปพ่อก็เลิกกับแม่ค่ะ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ประมาณ13-14ปีได้แล้วค่ะแต่แม่ยังบอกว่าคิดถึงพ่ออยู่ แม่เคยบอกว่าหน้าเราเหมือนพ่อมากแล้วแม่ก็ร้องไห้ออกมา แล้วเราตัดสินใจตั้งแต่ตอนนั้นว่า เราจะไม่มีวันให้อภัยใครก็ตามที่ทำร้ายแม่ไม่ว่าทางใดก็ตาม แต่ไม่กี่วันที่ผ่านมาพ่อแชตมาบอกเราว่าพ่อจะไปบวชแต่เรายังคับแค้นใจอยู่ค่ะ ควรจะให้อภัยดีไหมคะ? แต่ใจเรามันยังแค้นไม่หายเลยค่ะ หรือไม่ควรอโหสิคะ? ละถ้าไม่อโหสิจะบาปไหมคะ?