ฝากถึง...ขมิ้น

หมายเหตุ....กลอนซ้ำค่ะ เพราะกระทู้โดนแบนไม่สามารถวางในห้องได้เลยต้องวางใหม่ ก้าวพลัดหล่นหลุมหล่มปมมืดมน แรงทุกข์ทนบดเบียดเครียดเขม็ง เหมือนติดบ่วงหน่วงจิตคิดเศร้าเซ็ง ค้นทางไหนก็เคว้งคว้างตรอมตีบตัน

รัก ... ก้าวบนทางบาป ต้องคราบ สีดำคล้ำเปื้อนป้าย อ่อนหัด สัมผัสสิ่งเลวร้าย ก้าวแรกก้าวสุดท้าย ... พาลพบ ... เมิน ... อ้างพรหมลิขิต ถูกผิด เลือกสิทธิ์เลือกจุดจบ คอยวัน เวลามาฝังกลบ มาช่วยอำนวยลบ ... แ

แจ้งลบอยู่

ฤดูกาลคิมหันต์ก็มาถึง นำความคิดคำนึงถึงเรื่องเก่า บรรยากาศที่เย็นเยียบที่ชวนเศร้า เหลือเพียงเรากับความหนาวความเดียวดาย แล้วพลันจิตก็จมสู่ความทุกข์ เหมือนความสุขข้างในนั้นห่างหาย เหลือเพียงใจซ้ำเติมใจ