วันขนหัวลุก.....7/02/2018 PECK PALITCHOKE ''FIRST DATE'' Concert

กระทู้สนทนา

นักร้องนักดนตรีชาย ผลิตโชค อายนบุตร (เป๊ก)

นอนก่ายหน้าผากมาหลายคืน ตัดสินใจวางแผนแล้ววางแผนอีก จะหน้าเว็ปหรือจะเคาท์เตอร์ แบบไหนโอกาสจะมากกว่ากันในการที่จะไม่นก ตั้งแต่ย่างเข้าสู่เดือนแห่งความรัก ซึ่งไม่แน่ใจนักนุชอย่างเราก็เครียดเป็นหนักหน้าตับพิการกระเพาะไม่ย่อยไตอักเสบมดลูกวายหายใจติดขัดกระสับกระส่ายหน้าบวมพุงป่อง สมองอักเสบ เจ็บขาหนีบ โอ๊ยยยยสารพัดความเครียดมารุมเร้า ยิ่งนานวันคำว่านกยิ่งเป็นคำต้องห้ามเท้าที่ก่ายหน้าผากก็แทบจะพันรอบคอ สิวก็พากันคาราวานขึ้นจากแก้มซ้ายไปขวา วนไปหน้าผากจรดลงมาที่คาง และวันสิ้นสุดแห่งสงครามและความเครียดก็มาถึง วันที่ 7/02/2018
เราตื่นเช้ามากกว่าปกติ ปกตินาฬิกาปลุกครั้งแรกจะกดต่ออีกสิบนาที กดไปเรื่อยๆจนสะดุ้งตื่นว่าสาย แต่ครั้งนี้สะดุ้งตื่นเพราะเช้าแล้วรีบอาบน้ำอาบท่า จากการตัดสินใจอันเด็ดเดี่ยวว่าจะไปต่อแถวที่หน้าเคาท์เตอร์ดีกว่าส่วนทัพหลังเพื่อนจะคอยกดหน้าเว็ป เราแบกความหวังของหมู่บ้านเล็กๆไป ออกเดินทางไปตามถนนยามเช้า แวะซื้อนมกับขนมปังรองท้อง เมื่อขับรถเลี้ยวเข้ามาในใจภาวนานุชอย่าเพิ่งเยอะนะ และทันที่ที่เลี้ยวมาเจอหน้าประตูเราขับรถผ่านและเห็นแถวตั้งอยู่ เราที่อยู่ในรถและนุชที่อยู่ในแถวต่างสบตากันและอมยิ้ม "นุชใช่ไหม" ต่างคิดในใจ เรารีบจอดรถและเดินมาถาม ตั้งแถวกันตรงนี้ใช่ไหม ท้ายแถวอยู่ไหน น้องชี้เราเดินไปนั่งก่อนจะพูดคุยกับนุชที่ไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อนแต่สนิทราวกับเป็นญาติกันซะงั้น คุยไปสักพักทุกคนต่างลงความเห็นว่าเราเขียนเบอร์กันเถอะ เราเองก็บอกได้แต่ต้องคุยกันก่อนนะว่าจะไม่มีม่า แล้วทุกคนก็ขำกัน เราบอกว่าน้องพนักงานบอกว่าพี่จัดคิวกันก่อนได้เลยค่ะเดี๋ยว 09.30 น้องพนักงานมาจะได้แจกบัตรคิวตามที่พี่เข้าแถว ทุกคนจึงโอเคจัดคิวเขียนเบอร์ที่มือ จนกระทั่งมีพี่ผู้ชายมายืนๆมองห่างเราเลยหันไปถามว่า มาซื้อบัตรคอนไหมคะ มาต่อแถวค่ะ เร็วๆอย่าช้า แต่พี่ผู้ชายคงไม่เข้าใจแกเดินมาแบบเหมือนจะหาเรื่อง ไหนเจ้าหน้าที่ ใครบอกว่าต้องจัดคิว ที่นี้ทุกคนในแถวก็บอกว่าพวกเราตกลงกันเองค่ะจะได้ไม่วุ่นวายแต่แกเหมือนจะไม่ยอม บอกว่าถ้ามีจากประตูอื่นเข้ามาล่ะทำไง น้องคนหนึ่งในแถวท่าทางใจเย็นจึงค่อยๆอธิบายว่า ไม่เป็นไรค่ะ ประตูนั้นไม่รู้ก็ปล่อยแต่พวกเราประตูนี้จัดเรียงกันแบบนี้ตามคิวจะได้ไม่วุ่นวายแล้วน้องก็อธิบายว่าน้องคิวแรกมาตั้งแต่ 6 โมงเช้า ไม่ได้ไปไหนไม่ได่วางรองเท้าแล้วหายตัวอยู่ พี่ผู้ชายรับฟังและบอกไหนล่ะมาๆเขียนก็เขียน แล้วแกก็เล่าว่าน้องสาวให้มาซื้อ คลั่งมากเลยเป๊กผลิตโชคเนี่ย เรานี้ฟังขำในใจอยากจะบอกว่าไอ้ที่นั่งๆอยู่ก็ประเภทเดียวกันค่ะ ไม่รักทำแบบนี้ไม่ได้นะคะ

สุดท้ายประตูห้างเปิดเก้าโมงพวกเราก็วิ่งเข้าไปมีประตูหลังที่มีนุชวิ่งมาด้วยก่อนจะแซงพวกเราไปเพราะใกล้กว่า แต่พวกเราก็ไม่ได้อะไรพวกเราทั้งสิบกว่าคนก็รันคิวตัวเองต่อไปตามที่เขียนพี่นุชบางคนที่วิ่งมาช้าแต่มาต่อก่อนเราก็ให้เข้าไปก่อนทุกคนรู้หน้าที่ ต่างคนต่างเครียดเมื่อเวลาใกล้เข้ามา ตัวเราได้คิวที่ 12 ก็ได้แต่ภาวนาเเครื่องคอมอย่าล่ม เนตอย่าเอ๋อ

และเมื่อเวลา 10.00 ทุกอย่างสมพรปากเลยจร้า คอมเอ๋อ เนตล่ม ที่นี้คนน้อยแต่ออกสตาร์ช้า น้องคิวแรกร้องออกมา พี่เร็วๆหน่อยค่ะ ทวิตก็เด้งเข้ามา พี่เร็วค่ะจะหมดแล้ว ทุกคนรวมถึงเราที่คิวหลังๆต่างกระวนกระวายกันไปหมด กระซิบกันว่าจะถึงพวกเราไหม ยังไม่ทันไรทวิตร้องเตือนหน้าเว็ปหมด โอ๊ยยยย ใจบางทันทีเลยเรา ยิ่งก้มอ่านไลน์เพื่อนบอกนก กดไม่ทัน กดไม่ทัน มันดีด แทบจะเป็นลม ความจริงควรเป็นเรื่องดีใจที่มันหมดแล้ว แต่เรายังนกอยู่เราดีใจไม่ได้

         แถวค่อยขยับ  ค่อยๆขยับ  น้องคิวต้นๆบอกว่าโซนแดงหมดนะคะไม่ต้องเสียเวลากดเลือกโซนอื่นเลย   อืม......เอาล่ะซิงั้นเราเลือกโซนเหลือง   น้องคิวถัดมาบอกโซนเหลืองหมดนะคะ  เฮ้ยยยยย!!! เราร้องในใจ  เอาเลือกโซนสีฟ้าก็ได้  น้องคิวถัดมาบอก  ใกล้หมดแล้วนะคะ  แต่ยังไม่ถึงคิวเรายังมีอีกสองคนข้างหน้า  คิวสิบผ่านไปด้วยดี  คิวสิบเอ็ดกำลังจะผ่านไปและจะถึงคิวเรา    ไลน์ก็เด้งกระหน่ำมากกกก  รัวมากกก  จะตัดขาดก็ไม่ได้เดี๋ยวไม่รู้เรื่อง  สุดท้ายเราหันไปดีใจกับพี่คิวสิบเอ็ดและมาถึงของเรา โซน C มีจร้าาาาา  ไม่นก  น้องพนักงานกดเลยจร้าา  อินี่ลุ้นสรุป ดีดจร้ากดชนกัน  เอาใหม่  ไปโซนอื่น  กดดีด  กดดีดแบบนี้เกือบสิบกว่าครั้งสุดท้ายบัตรหมด  เราห่อเหี่ยวมาก  เราจะนกทั้งๆที่มั่นใจเคาท์เตอร์มากเนี่ยนะ  สุดท้ายหันไปคุยกันว่าจะรอช่วงเที่ยงตอนบัตรหลุดคิวเดิม ซึ่งเราเป็นคนแรก
          เราวอแวกับน้องพนักงานจนเกือบ 11.00  เราถึงมานั่งระหว่างนั้นพี่ที่ได้คิว 10 หันมาบอกว่าพี่จะขายบัตรที่นี้ให้เพราะพี่ได้บัตรจากเพื่อนแล้ว  เรามองก่อนจะคิดและถามเพื่อนในไลน์และสรุปเอาจัดการโอนตังค์ถ่ายสำเนาบัตรประชาชน พร้อมรับบัตรอย่างน้อยก็ไม่นกแล้วได้บัตรมากอดแล้ววววว  แต่เรายังไม่ตัดใจยังต้องทำภาระกิจต่อไปเพราะยังมีพี่ๆน้องๆหลายคนที่รออยู่  สุดท้ายยยยย  ไม่มีบัตรหลุดเลยจร้าาา   เรารอจนเกือบบ่ายสามจึงลงมากินข้าวและต้องไปทำงานในช่วงเย็นต่อ  จึงจากลาเคาท์เตอร์มาด้วยความช้ำใจว่าไม่สามารถอยู่กดรอบสามได้คงต้องฝากให้เพื่อนๆกดแล้ว ระหว่างขับรถไลน์ก็ดังตลอดเวลาเรื่องการหาบัตรและเพื่อนน้องๆที่นกกัน ทุกคนช่วยกันหาช่วยกันถามจนทุกคนในเรือนได้บัตรกันครบ
          วันขนหัวลุกวันนี้ มีเรื่องราวดีๆเกิดขึ้นมากมายท่ามการการแย่งชิง  ท่ามกลางการกดบัตรอันดุเดือด  ที่ใครๆบอกมันคือสงครามของนุช  แต่แท้จริงแล้วมันได้แสดงถึงน้ำใจของนุชมากมาย  น้ำใจที่เราได้พบเจอกับนุชด้วยกันน้ำใจช่วยเหลือการหาบัตรจากคนที่ต่างคนต่างมาคนละเรือนแต่เราคุยกันและช่วยกันจนทุกคนได้บัตร   สิ่งที่น่ารักคือ  มีคุณแม่มาต่อแถวซื้อบัตรให้ลูกด้วยแต่น่าเสียดายที่คุณแม่มาถึงก็คิว 24 แล้ว  ตอนแรกท่านบอกจะไปกินข้าวเดี๋ยวมาใหม่เราเลยตั้งใจว่าถ้ามาเราจะหาบัตรในเรือนที่กดเกินมาให้คุณแม่  แต่คุณแม่ท่านนั้นก็กลับไปแล้ว  ท่านน่ารักมาก  รวมทั้งพี่ผู้ชายที่มาซื้อบัตรให้น้องทุกคนน่ารัก  ใครว่าสงครามต้องดุเดือด  ไม่จริงหรอกดูซิมีแต่น้ำใจและยังช่วยกันรณรงค์ต่อต้านบัตรผีอีกด้วย  อันนี้น่าปลื้มมาก
           สุดท้ายนี้  ขอให้ทุกคนไม่นกนะคะ  กอดกันไปดูPECK PALITCHOKE ''FIRST DATE'' Concert  กว่าจะได้บัตรมามันไม่ง่ายเลยจริงๆๆ   แล้วเจอกันค่ะ
           เฮียยยยย   นุชไม่นกแล้วนะ  เฮียไม่ต้องกลัวววบัตรไม่หมดนะ  เพราะมันหมดก่อนเวลาจนนุชขนลุก  แต่หลังจากนุชไม่นกตอนนี้ขนหน้าแข้งนุชก็ร่วงแทนล้าวววววววว  นุชต้องปั๊มเงินอีกเท่าไหร่

ภาพสุดท้ายขอระบายความเครียดทั้งหมดทั้งมวลลงในบิงซู  เราไม่นกแต่ก็เครียด กว่าจะได้บัตรเลือดตาแทบกระเด็นนนน  ฉะนั้นกินกันเถอะค่ะ  อ้วนกันอย่างมีความสุข  ตามเป๊กผลิตโชคไปค่ะ 😆😆😆