ทุกครั้งเมื่อคิดถึงเธอ ผมรู้สึกยิ้มมีความสุขแบบไม่เคยมีมาก่อน แต่ความสุขไม่ได้มีอยู่กับเราเสมอไป ในวันที่ไม่มีเธออีกต่อไป หัวใจมันรู้สึกเหี่ยวเฉา ไร้จุดหมาย ไม่มีพลังใจ ผมควรทำเช่นไร ผมเคยส่งข้อความไปว่าผมคิดถึงเขาเพราะผมคงทนไม่ได้หากไม่ได้บอก แต่เรื่องของเรามันจบไปแล้ว ผมบอกกับเธอไปว่าหากชาติหน้าเจอกันอีกผมอยากให้เรารักและอยู่ด้วยกัน ผมอดคิดถึงเธอไม่ได้ ถึงแม้จะอยากลืมแต่ยิ่งจำทุกๆวันทุกๆลมหายใจ
ทำไมการที่คิดถึงใครสักคนถึงทรมาน แล้วมีหลักธรรมไหนบ้างช่วยให้ผมผ่านความรู้สึกนี้ไปได้