เรากับแฟนเคยคบกันตั้งแต่ม.4 รักๆเลิกๆก็หลายครั้งจนเรากลับมาคบกันจริงจังอีกทีหลังจากเรียนจบทำงานครั้งนี้เป็นครั้งที่เราจริงจังกับความสัมพันธุ์ของเรามากที่สุดแล้ว ด้วยวุฒิภาวะต่างๆ (กลับมาคบกันเกือบ2ปีแล้ว)
แต่การที่เรากลับมาคบกัน นั้นหมายความว่าเราต่างที่จะรู้ข้อดี ข้อเสียของแต่ละคนอยู่แล้ว และพยายามปรับตัวเข้าหากันมากขึ้น กว่าทุกๆครั้งที่ผ่านมา พยายามใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์ แต่สุดท้ายมันก็ยังเป็นปัญหากลับเราอยู่ดี...
- แฟนเราเป็นคนไม่ค่อยพูด จนบางทีเราก็ไม่รู้เลยว่าเค้าคิดอะไร
- เราเองต้องการคำตอบที่ชัดเจนจากเค้า แต่ก็ไม่เคยได้คำตอบจากเค้าเลย โดยเฉพาะเวลาที่ทะเลาะกัน
เข้าใจว่าบางทีเค้าต้องการปล่อยมันไปไม่อยากให้เอาเรื่องนั้นๆมาทะเลาะกัน แต่บางทีเรื่องบางเรื่องมันต้องการความชัดเจนมากกว่าการบ่อยผ่าน บางเรื่องปล่อยผ่านไปโดยที่ปัญหาไม่ได้แก้ด้วยซ้ำ จนบางเรื่องมันเป็นปัญหาเรื้อรัง สะสม ทำร้ายความรู้สึก ทั้งๆตอนที่มีปัญหากันมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
**ลืมบอกว่าเรากับแฟนคบกัน แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันเราอยู่กทม. แฟนอยู่บ้านต่างจังหวัด ที่กลับมาคบกันจริงจังตอนนี้เกือบ 2ปีแล้ว ปีนึ่งจะเจอกันแค่วันหยุดยาว(อยู่หมู่บ้านใกล้กัน) เนื่องจาก บ.แฟน ทำงาน 7 วันอยู่ 3-4 เดือน/ปี ช่วงเวลาที่เหลือหยุดแค่วันอาทิตย์วันเดียว เวลาเจอกันเป็นไปได้ยากมาก #นี่ก็เป็นอีกปัญหานึ่ง
ต่อคือช่วงนี้เค้าทำงาน 7 วัน เวลาให้กันเริ่มน้อยลง สัมผัสได้ถึงความห่างเหิน จนเริ่มทะเลาะกัน เค้าเริ่มใช้เวลาหลังเลิกงานอยู่กับเพื่อนกินเบียร์ กลับบ้านคุยกับเรา 10-15 นาที ก็หลับ จากเมื่อก่อนทำงานเสร็จเข้าบ้านกินเบียร์ขวดเดียวก็พักผ่อน ยังพอมีเวลาให้กันบ้าง แต่ตอนนี้มันห่างจนแทบจะไม่รู้จักตัวตนของกันและกันเลย แต่เราก็ยังไม่ได้ทะเลาะกันแรงๆ แต่มันก็ทำให้ความรู้สึกรักที่เรามีให้กันมันจางลงอย่างเห็นได้ชัด สัมผัสได้
เราจะประคับประคองช่วงเวลาแบบนี้ให้ผ่านไปได้ยังไงดี.....
คบกัน อยู่ไกล....ไม่เข้าใจ ไม่ปรับจูล
แต่การที่เรากลับมาคบกัน นั้นหมายความว่าเราต่างที่จะรู้ข้อดี ข้อเสียของแต่ละคนอยู่แล้ว และพยายามปรับตัวเข้าหากันมากขึ้น กว่าทุกๆครั้งที่ผ่านมา พยายามใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์ แต่สุดท้ายมันก็ยังเป็นปัญหากลับเราอยู่ดี...
- แฟนเราเป็นคนไม่ค่อยพูด จนบางทีเราก็ไม่รู้เลยว่าเค้าคิดอะไร
- เราเองต้องการคำตอบที่ชัดเจนจากเค้า แต่ก็ไม่เคยได้คำตอบจากเค้าเลย โดยเฉพาะเวลาที่ทะเลาะกัน
เข้าใจว่าบางทีเค้าต้องการปล่อยมันไปไม่อยากให้เอาเรื่องนั้นๆมาทะเลาะกัน แต่บางทีเรื่องบางเรื่องมันต้องการความชัดเจนมากกว่าการบ่อยผ่าน บางเรื่องปล่อยผ่านไปโดยที่ปัญหาไม่ได้แก้ด้วยซ้ำ จนบางเรื่องมันเป็นปัญหาเรื้อรัง สะสม ทำร้ายความรู้สึก ทั้งๆตอนที่มีปัญหากันมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
**ลืมบอกว่าเรากับแฟนคบกัน แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันเราอยู่กทม. แฟนอยู่บ้านต่างจังหวัด ที่กลับมาคบกันจริงจังตอนนี้เกือบ 2ปีแล้ว ปีนึ่งจะเจอกันแค่วันหยุดยาว(อยู่หมู่บ้านใกล้กัน) เนื่องจาก บ.แฟน ทำงาน 7 วันอยู่ 3-4 เดือน/ปี ช่วงเวลาที่เหลือหยุดแค่วันอาทิตย์วันเดียว เวลาเจอกันเป็นไปได้ยากมาก #นี่ก็เป็นอีกปัญหานึ่ง
ต่อคือช่วงนี้เค้าทำงาน 7 วัน เวลาให้กันเริ่มน้อยลง สัมผัสได้ถึงความห่างเหิน จนเริ่มทะเลาะกัน เค้าเริ่มใช้เวลาหลังเลิกงานอยู่กับเพื่อนกินเบียร์ กลับบ้านคุยกับเรา 10-15 นาที ก็หลับ จากเมื่อก่อนทำงานเสร็จเข้าบ้านกินเบียร์ขวดเดียวก็พักผ่อน ยังพอมีเวลาให้กันบ้าง แต่ตอนนี้มันห่างจนแทบจะไม่รู้จักตัวตนของกันและกันเลย แต่เราก็ยังไม่ได้ทะเลาะกันแรงๆ แต่มันก็ทำให้ความรู้สึกรักที่เรามีให้กันมันจางลงอย่างเห็นได้ชัด สัมผัสได้
เราจะประคับประคองช่วงเวลาแบบนี้ให้ผ่านไปได้ยังไงดี.....