สวัสดีครับทุกคน นี่เป็นกระทู้จริงจังกระทู้แรกของเรา เริ่ม!

หลังจากเรียนจบ ทำงาน เพื่อนๆแก๊งเราก็ติดต่อกันบ้าง พบปะกันบ้างในกลุ่มคนที่ทำงานใกล้กัน
ส่วนคนที่ทำงานไกลนั้น 10 ปียังน้อยไปที่ไม่ได้เจอกัน จนบางคนเราก็ลืมไปแล้วว่าเคยมีโมเม้นต์ที่สนิทกันแค่ไหน
เรื่องของเรื่องคือมีเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มประกาศลงไลน์กลุ่มว่า "กูจะแต่งงาน" แล้วมันให้ทุกคนทายว่าเจ้าสาวคือใคร?
เฉลย เจ้าสาวก็คือเพื่อนในกลุ่มนั้นแหละ!! เพื่อนๆในกลุ่มเซอร์ไพร์สมาก (ขอเล่าแค่นี้แล้วกัน)

นั่นแหละ...ก็เลยเป็นจุดเริ่มต้นของการรียูเนียนในวัยใกล้เลขสาม
แก๊งเราเป็นเด็กต่างจังหวัดไม่เคยไปเที่ยวไกลนอนค้างคืนด้วยกันเลย จังหวะดีๆแบบนี้เลยนัดกันไปเที่ยว ซึ่งทุกคนลงตัวกันที่ "เกาะล้าน"

ถ้าดูจากลักษณะนิสัยที่แตกต่างกันอย่างชัดเจนของเพื่อนแต่ละคนในกลุ่มเลยขอตั้งชื่อทริปนี้ว่า "รุงรังทัวร์ อนอัวกรุ๊ป"
(อนอัว เป็น วลีภาษาอีสานแปลว่า "อยู่ไม่เป็นสุข" เช่น ถ้ามีเพื่อนมาบอกเราว่า "อย่ามาอนอัวได้มั้ย" หมายถึง "อย่ามาทำให้รำคาญได้มั้ย")

พวกเราเริ่มออกเดินทางจากกรุงเทพฯ โดยนัดเจอกันที่หมอชิตพร้อมแล้วไปกัน!!

รถตู้ออกจากหมอชิตประมาณ 18.45 น.

ถึงพัทยาประมาณ 23.00 น. แวะเก็บของที่โรงแรม นัดเจอเพื่อนที่เรียนมัธยมด้วยกัน ที่ตอนนี้กลายเป็นเจ้าถิ่นไปแล้ว จากนั้นเราก็เดินไปกินข้าวกันนิดหน่อยตามประสาคนไม่ได้เจอกันราว 10 ปี (อาหารสำหรับเราแพงเกิ้น)

เพื่อน(เจ้าถิ่น)พาไปเดิน walking street เวลาประมาณ 24.00 แต่คนยังเดินกันขวักไขว่ เป็นประสบการณ์ทางสายตาครั้งแรกที่ได้มาสัมผัส การมาที่นี่ทำให้รู้เลยว่ายังมีอีกหลายวิถีบนโลกใบนี้ที่ยังขับเคลื่อนต่อไป เราก็เช่นกัน...

เช้าวันใหม่... เดินทางไปตลาดลานโพธิ์ เพื่อซื้ออาหารไปทำกินกันเย็นนี้

ชอบภาพแบบนี้... ที่ผองเพื่อนได้อยู่รวมในสถานที่ต่างๆ ที่ๆไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นบ่อยๆ (ขอโทษหนูแดงและกีฟท์แทนอิพรีมและบักกุ้งด้วยจริงๆ บังซะมิดเลย) เราตัดสินใจเหมารถสองแถวเพื่อให้พี่คนขับพาไปแวะตลาดลานโพธิ์ และไปส่งพวกเราที่แหลมบาลีฮาย เพื่อขึ้นเรือไปเกาะล้าน (ค่ารถ 100 บาท)

Serendipity สิ่งที่มันต้องเกิดยังไงมันก็ต้องเกิด ระหว่างรอขึ้นเรือ ก็บังเอิญเจอเพื่อนที่ทำงานอยู่กรมเจ้าท่า (แอน) ต่างคนต่างประหลาดใจที่เจอกัน คิดว่าคงยินดีและดีใจไม่ต่างกัน เจอกันรอบนี้แอนเลยจัดปูม้านึ่งมาฝากหลายโล น่าเสียดายที่แอนไม่ได้ข้ามฝั่งไปจอยด้วยกัน น้ำใจจากแววตาแอนมันล้นมากกว่าปูนึ่งเยอะเลย ขอบคุณนะแอน

หลายคนที่เคยมาคงรู้ เราต้องเดินอีกประมาณ 200 เมตร เพื่อจะไปขึ้นเรือ เป็นอีกภาพนึงที่ชอบ ทุกก้าวของพวกแกเป็นธรรมชาติมาก

ขึ้นเรือแล้ว

นี่คือวิวหน้ารีสอร์ทที่พวกเราพัก ชื่อว่า "ชมทะเล รีสอร์ท" ชมชื่อเลย

ได้ภาพนี้จากการอยาก สำรวจเกาะก่อนใครของเพื่อนคนหนึ่งในภาพนี่แหละ ซึ่งไกลจากที่พักพอสมควร

การนับ 1 2 3 แล้วให้กระโดดพร้อมกัน เป็นอีกภาพที่วาดฝันไว้ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าพวกเราไม่ได้กระโดดกันแค่ครั้งเดียว #บูแกชนะกระโดดได้เร็วที่สุดในทีม ภาพนี้เป็นภาพที่ดีที่สุดจากการกระโดดนับครั้งไม่ถ้วนของพวกเรา #ชาวอนอัวทีม จริงๆการให้กระโดดทีละคนแล้วตัดต่อภาพด้วย Photoshop อาจเป็นไอเดียที่ดีกว่า #กลัวเข่าพัง

ภาพแห่งความรุงรัง

เป็นธรรมดาที่จะมีภาพนี้ เนื่องจากแก๊งเรามีเพื่อนเป็นแฟนกัน ข้อดีคือพวกเรารวมตัวกันง่ายขึ้น... มั้ง? ข้อเสีย...#ตามภาพ

หาดนวล เราว่าเป็นหาดที่น่าเล่นที่สุดแล้ว ในเกาะล้าน

มื้อค่ำกับฝีมือเพื่อนเราเอง เราได้ดื่มด่ำทั้งช่วงเวลาทำอาหารร่วมกันและกินข้าวร่วมกัน #รู้สึกอบอุ่นโรแมนติกมาก

วันที่เราไปใกล้กับวันเกิดเพื่อนคนนึงพอดี(อิพรีม) เซอร์ไพรส์กันไปเบาๆ

ดึกๆ ไม่นอนชวนกันลงไปถ่ายรูป จัดไปคนละตัวอักษร#ขอโทษคนที่หลับก่อน ไว้ทริปหน้ามาเล่นกันใหม่

ขากลับแวะไปเที่ยวร้านเพื่อน(ติ๊ก) เป็นร้านอาหารญี่ปุ่นเรียบง่าย อร่อย ราคากันเอง
ชื่อร้าน Tik House Coffee ใครแวะไปพัทยาก็แวะไปชิมได้ #ขอบคุณอะไรก็ได้ที่ให้เราได้เจอกัน

สุดท้ายถ้าใครอยากดูรีวิวความรุงรังของเพื่อนๆเราต่อ ตามไปดูต่อได้ที่คลิปข้างล่างนี้ (รับประกันความรุงรัง)

อ้อ ลืมบอกว่า...พวกเราเที่ยวกันเมื่อกลางปี 2017 นะ เหตุผลที่ลงช้าคือ จขกท ตัดคลิปไม่เสร็จสักที แหะๆ
ข้อมูลเพิ่มเติม : กล้องที่ใช้ถ่ายทำ Iphone SE , Yi 4k, Fuji xt10