ตอนนี้ลูกชายอายุ2ขวบ เครียดมากเลยค่ะ
เขาต่อต้านพ่อกับแม่ทุกอย่าง ชอบร้องโวยวาย
เสียงดังไปไหนมาไหนลำบากกันมาก.  กลัวคนอื่นเขารำคาญ

     เราและสามีเลี้ยงลูกกันเองไปไหนมาไหนจำเป็นต้องพาไปด้วย. เวลาเขาซนมากๆ วีนมากๆเราพยายามเบี่ยงเบนหาวิธีทำให้เขาสงบ พอไม่ได้ผล บางครั้งก้อหลงตวาดลูกแล้วมานึกเสียใจแอบร้องไห้คนเดียว.

            ไม่คิดว่าจะทำแบบนี้เลยเสียใจมากค่ะ อารมณ์ชั่ววูบบวกกับความเครียด มานึกเขาก้อยังเล็กตัวนิดเดียวไม่รู้เรื่องอะไร เราไปตวาดเขาก้อไม่รู้เรื่อง เวลาเขาไม่พอใจเราเขาจะตีและถีบพ่อกับแม่

     เรากับสามีก้อพยายามบอกเขาสอนเขา เบี่ยงเบนความสนใจสารพัดได้ผลบ้างไม่ได้ผลบ้างแต่ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยได้ผล. ซนมากๆบางทีเราก้อหลงตวาดลูก  เวลาเขาตีเราถีบเรา น้ำตาตกในเลยค่ะเสียใจพยายามกลั้นน้ำตาไว้ พยายามอ่สนวิธีรับมือกับวัยแสบสองขวบ แต่ไม่ค่อยได้ผลเลย

       ปัญหาอีกอย่างสำหรับเราและสามีคือกลางวันลูกชายไม่ค่อยยอมนอนกลางวัน แต่เราและสามีต้องทำงานช่วงกลางคืนถึงเที่ยงคืน กลางคืนต้องเอาเขาไปฝากยายเลี้ยง กลางวันแทบจะไม่ได้นอนถ้าวันไหนเขาไม่นอนกลางวัน  ตอนนี้เราและสามีเครียดกันมาก สงสารสามีก้อสงสารเขาก้อเห็นใจเราให้เรานอนพักกลางวัน ส่วนเขาก้อดูลูกให้แต่เราก้อเกรงใจเขานอนแปปๆก้อมาเปลี่ยนดูลูกแทนเขา

    เราอยากขอคำแนะนำและคำปรึกษาจากแม่ๆดังนี้นะค่ะ
    - มีเพื่อนแนะนำว่าลูก2ขวบแล้วนำไปเข้าเรียนเตรียมอนุบาลได้แล้ว
  
       เราเคยพาลูกไปฝากเนอสมาแล้วค่ะจ่ายเงินเรียบร้อยไปได้แค่อาทิตย์เดียว. สงสารลูก เขาเป็นหวัดบ่อยก้นแดงเพราะพี่เลี้ยงไม่ค่อยเปลี่ยนแพมเพิสให้ดูเขาร้องไห้ทุกวันดูไม่มีความสุข ไปส่งตอนเช้าร้องไห้ตลอด พี่เลี้ยงบอกเขาไม่ยอมกินข้าวไม่ยอมนอนร้องไห้มายืนเกาะรั้วกั้นห้อง พอเขาเห็นเราตอนไปรับร้องไห้โฮเลย เราก้อร้องไห้สงสารลูก
      
           ตอนนั้นเขาอายุขวบแปดเดือน ตอนนี้สองขวบเราจะทำยังไงดีสงสารก้อสงสารเขาซนมากๆถ้าไปโรงเรียนกลัวเขาซนมากๆจะถูกครูตีครูทำโทษหรือเปล่าก้อไม่รู้ คิดไปต่างๆนาๆ ยอมรับว่าเครียดมากค่ะ แต่ร่างกายก้อจะไม่ไหวเหนื่อย พักผ่อนไม่เพียงพอ บางครั้งเครียดก้ออารมณ์เสีย

       ใครพอจะแนะนำเราได้บ้างค่ะ มีวิธียังไงบ้าง หรือเราควรให้ลูกเข้าเตรียมอนุบาลไหมค่ะ แนะนำด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ