#รักแฟนอย่าให้แฟนไปอยู่ไกลๆ #ระวังเสียแฟน
ด้วยความไว้ใจก็ให้แฟนไปเรียนไกล จนโดนล้างสมองจนสิ้นซาก หมดเลยที่เคยคิดไว้ทุกอย่างพังพินาศเพราะความคิดอะไรของเค้าก็ไม่รุ้เราก็ไม่แน่ใจ อ้างกิจกรรม อ้างสอบ อ้างอีกสารพัด แรก ๆ เราก็เข้าใจนะ แต่ผ่านมาพักหนึ่งก็ยังไร้วี่แววการติดต่อ ทั้งหน้าเฟส หน้าอะไรของเค้าก็ไม่มีการแท้คหรืออะไรทั้งนั้น แต่เพื่อนเค้าไปเที่ยวเก็บรูปมาโพสจ้ามันก็ติดเค้ามาด้วยตลอด
ทั้งวีดีโอแพร่สดของเพื่อนคือนั่งร้องเพลงไรงี้ แล้วเราก็ดูวีดีโออื่นอยู่พอจบมันก็ขึ้นวีดีโอต่อไป ก็ดันไปเห็นเค้านั่งคุยโทศัพท์ (แต่ไม่ได้คุยกับเรานะ) คือแบบวันนั้นดันไปไห้เห็นก่อนมาทำงาน คือเหมือนหลุดไปเลยอะ คือสติหายไปเลย ร้องไห้ไปขับรถมาทำงานไป ทำไมต้องมาเห็นอะไรที่ไม่ควรเห็น ทั้งที่เราไม่ได้ขวนขวายที่จะเข้าไปดูพยายามทำใจให้เฉย ให้สบายใจ แต่เหมือนมีอะไรมาทำให้ตาเราค่อยๆสว่างขึ้น เราเคยรักกันมาก เราเคยบอกว่าเราจะอยู่ด้วยกัน แล้วที่ได้รับคือ หายไปเป็นเดือนไม่มีวี่แวว
อยู่ๆก็กลับมาแบบไม่มีคำพูดแก้ตัวอะไรทั้งนั้นไม่พูดถึงเรื่องราวที่หายไป ไม่เคยพูดถึงความผิดของตัวเองเลยสักครั้ง เชื่อว่านี้มันสมัยที่ทุกคนสามารถติดต่อกันได้ตลอดเวลาแล้ว คนเราถ้าคิดจะติดต่อมามันไม่หายไปอะไรขนาดนี้ เราก็ใจนิ่งทุกครั้งกว่าทุกครั้ง เค้าเปลี่ยนรหัสเฟส ไลน์ไม่เล่นอ้างว่าโทรสัพท์เสีย คือ อืมคนที่รุ้ทุกอย่างแล้วฟังเค้ากำลังโกหกมันต้องรุ้สึกยังไงเหรอ คือทุกครั้งเก็บไว้ตลอดจนมันก็ไม่ดีขึ้นโคตรเสียใจ เสียใจกว่าทุกครั้งที่ผ่านมาเพราะเชื่อทุกคำพูด รอทุกวัน รอทุกเสาร์อาทิตย์ ว่าจะได้กลับมาเจอกัน แต่แค่คุยหรือติดต่อเรายังติดต่อไม่ได้เลย เป็นข้อคิดให้อีกหลายๆ คู่ว่าถ้ารักกันมากขนาดไหน ไว้ใจกันขนาดไหน ก็อย่าให้แฟนไปอยู่ไกล ๆ เพราะ
1.เราไม่ได้อยู่กับเค้าตลอดเวลา
2.เราไม่รุ้หรอกว่าเค้าอยู่กับใครมั้ง
3.เราไม่รุ้หรอกว่าเค้าคุยกับใครหรือบางที่เค้านอนกับใครอยู่
ไปอยู่ในสังคมที่ต้องเจอผู้หญิงมากมาย ทั้งเพื่อน รุ่นพี่ รุ่นน้อง พากันทำอะไรมั้งเราไม่รุ้หรอก เชื่อว่าระยะทางมันไม่มีผล แต่เวลามันบั่นทอนจิตใจคนเราจริงๆ ไม่ว่าจะคบกันมากี่ปี พังได้หมด ถ้าไม่ซื่อสัตย์ ไม่รุ้ว่าจะลืมให้หมดได้ยังไง เหนื่อย พักยาวๆ ไม่ไหวแล้วกับทุกเหตุการณ์ที่เห็น ทุกเหตุการณ์ที่เจอ ไม่ขออะไรเลย ขอให้มีความสุขกับสังคมแบบนั้น คนใหม่อะไรก็ตาม ในเมื่อเลือกแล้วก็ดีใจด้วย แล้วขอไม่ฟังอะไรอีกแล้ว ฟังมาเยอะมากแล้ว ไม่ไหวจริงๆ บางทีเราก็ควรคิดถึงอนาคตมากว่าการมาอยู่แบบไม่มีความสุขเลยสักวันแบบนี้
ทางด้านเราเพื่อนชวนไปเที่ยวเราก็ไม่ไปใครชวนไปไหนเราก็ไม่ไปมาพักหนึ่งละ เพราะกลัวทำคนรอบข้างไม่สนุก กลัวพาเพื่อนเครียด มีอะไรก้เก็บไว้คนเดียวมาตลอดจนวันนี้ไม่ไหวแล้วอ้ะ อึดอัด ไม่รุ้พูดกับใคร แต่ต่อจากนี้ก็คงใช้ชีวิตเรื่อยๆ สร้างอนาคตเพื่อตัวเอง หาความสุขให้ตัวเอง พอแล้วจ้ากับรักแบบนั้นไม่เอาแล้วจ้า กลัวแล้วจ้า พิมพ์ไปก็น้ำตาไหลไป ผิดหวังจนกลัวหมดละ ทุเรศตัวเอง
อย่าให้แฟนไปอยู่ไกลถ้าไม่อยากเสียแฟน
ด้วยความไว้ใจก็ให้แฟนไปเรียนไกล จนโดนล้างสมองจนสิ้นซาก หมดเลยที่เคยคิดไว้ทุกอย่างพังพินาศเพราะความคิดอะไรของเค้าก็ไม่รุ้เราก็ไม่แน่ใจ อ้างกิจกรรม อ้างสอบ อ้างอีกสารพัด แรก ๆ เราก็เข้าใจนะ แต่ผ่านมาพักหนึ่งก็ยังไร้วี่แววการติดต่อ ทั้งหน้าเฟส หน้าอะไรของเค้าก็ไม่มีการแท้คหรืออะไรทั้งนั้น แต่เพื่อนเค้าไปเที่ยวเก็บรูปมาโพสจ้ามันก็ติดเค้ามาด้วยตลอด
ทั้งวีดีโอแพร่สดของเพื่อนคือนั่งร้องเพลงไรงี้ แล้วเราก็ดูวีดีโออื่นอยู่พอจบมันก็ขึ้นวีดีโอต่อไป ก็ดันไปเห็นเค้านั่งคุยโทศัพท์ (แต่ไม่ได้คุยกับเรานะ) คือแบบวันนั้นดันไปไห้เห็นก่อนมาทำงาน คือเหมือนหลุดไปเลยอะ คือสติหายไปเลย ร้องไห้ไปขับรถมาทำงานไป ทำไมต้องมาเห็นอะไรที่ไม่ควรเห็น ทั้งที่เราไม่ได้ขวนขวายที่จะเข้าไปดูพยายามทำใจให้เฉย ให้สบายใจ แต่เหมือนมีอะไรมาทำให้ตาเราค่อยๆสว่างขึ้น เราเคยรักกันมาก เราเคยบอกว่าเราจะอยู่ด้วยกัน แล้วที่ได้รับคือ หายไปเป็นเดือนไม่มีวี่แวว
อยู่ๆก็กลับมาแบบไม่มีคำพูดแก้ตัวอะไรทั้งนั้นไม่พูดถึงเรื่องราวที่หายไป ไม่เคยพูดถึงความผิดของตัวเองเลยสักครั้ง เชื่อว่านี้มันสมัยที่ทุกคนสามารถติดต่อกันได้ตลอดเวลาแล้ว คนเราถ้าคิดจะติดต่อมามันไม่หายไปอะไรขนาดนี้ เราก็ใจนิ่งทุกครั้งกว่าทุกครั้ง เค้าเปลี่ยนรหัสเฟส ไลน์ไม่เล่นอ้างว่าโทรสัพท์เสีย คือ อืมคนที่รุ้ทุกอย่างแล้วฟังเค้ากำลังโกหกมันต้องรุ้สึกยังไงเหรอ คือทุกครั้งเก็บไว้ตลอดจนมันก็ไม่ดีขึ้นโคตรเสียใจ เสียใจกว่าทุกครั้งที่ผ่านมาเพราะเชื่อทุกคำพูด รอทุกวัน รอทุกเสาร์อาทิตย์ ว่าจะได้กลับมาเจอกัน แต่แค่คุยหรือติดต่อเรายังติดต่อไม่ได้เลย เป็นข้อคิดให้อีกหลายๆ คู่ว่าถ้ารักกันมากขนาดไหน ไว้ใจกันขนาดไหน ก็อย่าให้แฟนไปอยู่ไกล ๆ เพราะ
1.เราไม่ได้อยู่กับเค้าตลอดเวลา
2.เราไม่รุ้หรอกว่าเค้าอยู่กับใครมั้ง
3.เราไม่รุ้หรอกว่าเค้าคุยกับใครหรือบางที่เค้านอนกับใครอยู่
ไปอยู่ในสังคมที่ต้องเจอผู้หญิงมากมาย ทั้งเพื่อน รุ่นพี่ รุ่นน้อง พากันทำอะไรมั้งเราไม่รุ้หรอก เชื่อว่าระยะทางมันไม่มีผล แต่เวลามันบั่นทอนจิตใจคนเราจริงๆ ไม่ว่าจะคบกันมากี่ปี พังได้หมด ถ้าไม่ซื่อสัตย์ ไม่รุ้ว่าจะลืมให้หมดได้ยังไง เหนื่อย พักยาวๆ ไม่ไหวแล้วกับทุกเหตุการณ์ที่เห็น ทุกเหตุการณ์ที่เจอ ไม่ขออะไรเลย ขอให้มีความสุขกับสังคมแบบนั้น คนใหม่อะไรก็ตาม ในเมื่อเลือกแล้วก็ดีใจด้วย แล้วขอไม่ฟังอะไรอีกแล้ว ฟังมาเยอะมากแล้ว ไม่ไหวจริงๆ บางทีเราก็ควรคิดถึงอนาคตมากว่าการมาอยู่แบบไม่มีความสุขเลยสักวันแบบนี้
ทางด้านเราเพื่อนชวนไปเที่ยวเราก็ไม่ไปใครชวนไปไหนเราก็ไม่ไปมาพักหนึ่งละ เพราะกลัวทำคนรอบข้างไม่สนุก กลัวพาเพื่อนเครียด มีอะไรก้เก็บไว้คนเดียวมาตลอดจนวันนี้ไม่ไหวแล้วอ้ะ อึดอัด ไม่รุ้พูดกับใคร แต่ต่อจากนี้ก็คงใช้ชีวิตเรื่อยๆ สร้างอนาคตเพื่อตัวเอง หาความสุขให้ตัวเอง พอแล้วจ้ากับรักแบบนั้นไม่เอาแล้วจ้า กลัวแล้วจ้า พิมพ์ไปก็น้ำตาไหลไป ผิดหวังจนกลัวหมดละ ทุเรศตัวเอง