หลง กสิณ หลงฌาน

สมาธิภาวนา หรือการเจริญสมาธิ เป็นหัวใจสำคัญในการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา โดยพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงแสดงแนวทางการพัฒนาสมาธิไว้หลายนัย ซึ่งในสังคีติสูตร (ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค) และสมาธิสูตร (อังคุตตรนิกา

ไม่รู้ ไม่เข้าใจ อะไรคือ ผัสสะ เจตนา 9ล9 อ่านตำราไปก็งงเต๊ก ยิ่งอ่านยิ่งงงเป็นหางว่าว ด้วยไม่รู้ ไม่กระจ่างในเหตุตั้งแต่ต้น เรื่มจาก ทำไมต้องมี ตัวรู้ ตัวถูกรู้ ให้กับขณะแห่งสติปัฐฐาน

Q:ขณะจิตเป็นอย่างไร A:เป็นความเห็นต่อผัสสะที่มากระทบ แม้จะเห็นว่าจิตว่าง ไม่มีอะไรในจิต ก็เป็นมีความว่างเป็นผัสสะกระทบจิต จิตมีอากาสเป็นผัสสะ ก็คือ อากาสา ฌานจิต Q:ผัสสะกระทบจิตเช่นอะไรบ้าง A:เช่น ขณ

พอลองย้อนอดีตชาติไปดู ในสมัยที่เกิดเป็นพหรม มันก็ย่อขยาย ย่อขยายอยู่อย่างนั้น แล้วก็ไล่ดับเพ่งไปเรื่อยๆ ยิ่งเห็นการพอกพูนของโมหะการพอกพูนของมิจฉาทิฏฐิ แม้นในชาติที่ลงมาเกิดบนโลก ก็พายเรือวนอ่าง วนไป

จะสติปัฏฐาน ต้องมีการกำหนด ถ้าไม่มีการ“กำหนดรู้”จะไม่ใช่สติปัฏฐาน อันพูดกันอยู่เกร่อ ทั้งปริยัติ และปฏิบัติ แต่ปริยัตจะไม่เข้าใจ “กำหนด“บอกไม่ได้ ทั้งที่จริงเป็น พื้นฐานวิปัส