เป็นวัยรุ่น เเต่รู้สึกล่องลอยไร้เป้าหมาย เบื่อโลก ไม่เข้าใจตนเอง ไม่มีกำลังใจ ไร้ซึ่งความฝัน

-ท่านมีวิธีดึงเอาเเรงบันดาลใจ ออกมาอย่างไร
ทีแรกเราเป็นเด็กไร้ความฝัน วันๆไร้สาระจนวันนึงได้ไปเข้าค่ายนึง ทำให้โลกของเราเปิดมากขึ้น เราได้รู้จักวิชาเคมี ได้รู้จักเพื่อนต่างโรงเรียน ในวิชาเคมีโหเพื่อนโรงเรียนอื่นเขาตอบได้ ท่องตารางธาตุได้แต่เราเปล่าไม่มีไรในหัว วิชาก็ไม่รู้จักเป็นเวลาสิบสี่วัน เราก็เริ่มได้เรียนและพี่เขาก็สอนสนุก เราก็รู้สึกว่าวิชานี้น่าตื่นเต้น ในห้องมีเพื่อนตอบตลอดแต่เราได้แค่นั่งงงเราก็รู้สึกว่าอยากออกจากจุดนี้ เวลาสิบสี่วันตอนเย็นเราก็เดินรอบสนามท่องตารางธาตุไปด้วย ท่องวันละยี่สิบรอบ ตั้งใจเรียนในห้อง ก่อนนอนหรือทำกิจกรรมเสร็จก็ทบทวนสิ่งที่เรียนมา อ่านเพิ่มเติม มีอะไรสงสัยก็ถามจนผลสอบหลังค่ายออกมาเราได้คะแนนเต็ม เราก็รู้สึกว่าเราค้นพบตัวเองเพราะเราไม่เคยรู้สึกอยากทำอะไรจริงจังขนาดนี้ จนเรื่อยมาจนถึงมอหกเราผิดพลาดกับวิชานี้มาเยอะครั้ง เราจำทุกความผิดพลาดและพยายามทำให้มันดีขึ้น เราเคยไปเถียงครูนะว่าตรวจของเราผิดแต่ครูก็ไม่แก้คะแนนให้ เวลาเราอกหักเคมีนี้แหละช่วยเยียวยาเรา ทำให้เราหลุดไปอีกโลกนึง ทำให้เราลืมและรู้สึกว่าวิชานี้สำคัญมาก เรารู้ตัวว่าเราไม่เก่งเคมีแต่เราก็พยายามฝึกฝน เราชอบวิชานี้ แม้ตอนนี้เราก็ยังรู้สึกว่าเราโง่มาก แต่ตอนนี้เราเจอปัญหานึงมันทำให้เราท้อในการอ่านเคมีแต่เราก็จะผ่านมันไปให้ได้ เรายังจำตอนมอสี่เป็นครั้งแรกที่เราอ่านปริมาณสาร เราได้กินยาพาราตลอด และร้องไห้ ทำไมเราโง่จังแบบทำไมมันยากจัง แต่เราจะท้อไม่ได้ครูเคยบอกว่ารู้ไหมยายรออะไรยายรอรับปริญญาของเราอยู่  ยายมีชีวิตอยู่เพื่อรับปริญญาของเราเราคือความหวังของยาย ยายเคยป่วยหนักเดินไม่ได้ แต่ยายก็สู้เพื่อรอดูวันรับปริญญาของเรา ทั้งๆที่ยายก็แปดสิบห้าแล้ว
ความสุขของผมยังคงเป็นความสำเร็จหรือไม่
ไม่ค่ะความสุขของคุณคือการเอาชนะตัวเอง แต่ก่อนคุณขยันเพราะห้ามอารมณ์ตัวเองได้
-มีวิธีทำลายโปรเเกรมยอมรับสภาพอย่างไร
การออกไปดูชีวิตคนข้างนอก คนในครอบครัว  มองตัวเองในกระจกอยากมีสภาพเช่นไร
-ทำอย่างไรให้รู้จักภูมิใจในตัวเอง
คุณจะไม่มีวันภูมิใจในตัวเองถ้าหากคุณยังเฉื่อยแบบนี้ การลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่างนั้นแหละความภูมิใจค่ะ