อยู่กับเธอมันก็ดีนะแต่ทำไมผมถึงไม่ความสุขหรือผมตั้งมาตรฐานเป็นตัวเธอสูงเกินไป แต่ผมว่าความคิดเธอยังไม่โตมากกว่า เทอชอบงอลน้อยใจสะเยอะเลยในชีวิตประจำวันไม่ใช้ผมไม่แคร์เทอนะแต่ผมมองว่าเทอควรเลิกใส่ใจบ้างในบ้างเวลาเพราะผมก็ทำงานเทอก็ทำงานแต่เทอมักจะให้ผมใส่ใจเทอตลอดผมจะบอกเทอว่าเราโตกันแล้วนะเราไม่ใช้ความรักแบที่อยู่ในมหาลัยแล้วเราก็จะมีความหวานแบบฉบับคนทำงานนะเทออายุน้อยกว่าผมสองปีผมก็คิดว่าเราอาจจะรักกันมากขึ้นและตลอดไปมั่ง
อยู่ๆกันไปจะรักกันได้จริงหรือ