ไปเดินเที่ยวตตลาดนัดจังหวัดท่องเที่ยวทางใต้ เห็นฝรั่งแต่งตัวโทรมอายุประมาณ 30 ต้นๆ หน้าตาก็โทรม หาความหล่อไม่เจอ
กางเกงยีนส์ เสื้อยืดเก่าๆ ยืนเป่าแซกโซโฟน พอวางกล่องบริจาค ได้ไม่นาน ก็มีคนทิ้งเงิน 20 บาท ลงกล่องทันที
แล้วเดินไปซื้อของอย่างอื่นต่อ ไม่สนใจจะฟังดนตรี หรือรู้สึกซาบซึ้งอะไรเลย จากนั้นก็มีทั้งเด็ก ผู้ใหญ่ ผู้หญิง ผู้ชาย เดินผ่าน
ก็ควักทั้งเหรียญและธนบัตร ส่วนใหญ่จะเป็นแบงค์ 20 บาท และก็เหมือนกันทุกคนไม่ได้สนใจจะยืนฟังดนตรีอะไรเลย
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฝรั่งคนนี้เป็นใคร ที่มาที่ไปยังไง หรือคิดว่าฝรั่งคนนี้ ตกทุกข์ได้ยากมั้ง
พอมองไปที่ กล่องเงิน ประเมินด้วยสายตา คงไม่ต่ำกว่า 500 บาท ในเวลา ประมาณ 30 นาที
ในอีกมุมหนึ่งของตลาด มีเด็กนักเรียนมัธยมชาย-หญิง 1 คู่ เดินถือกล่องบริจาค หาเงินโครงการณ์อะไรสักอย่างนี่แหล่ะ
น้องพูดจนปากเปียกปากแฉะ ไม่มีคนหยิบยื่นให้น้องเลย ถึงมีก็เป็นเศษเหรียญ เต็มที่ก็คง 10 บาท ในขณะที่ฝรั่งอีกมุม แบงค์ 20 บาท
เต็มกล่องจนล้น เรายืนสังเกตุดูห่างๆ รู้สึกสลดใจมากๆ และขอยืนยันว่า นี่คือเรื่องจริง และไม่ใช่ครั้งเดียวที่เราเจอ ขอให้เป็นฝรั่ง
คนไทยประเภทนี้ก็ ยอมล้วงยอมควักเงินแบบง่าย ๆในขณะที่คนตาบอด ถือเดินไมค์ร้องเพลงทั่วตลาด
นอกจากไม่ให้แล้วยังแสดงความรำคาญเสียงเพลงของเขาอีกต่างหาก
เราคงไม่รู้สึกแบบนั้น ถ้าคนไทยเหล่านั้น ยืนฟังฝรั่งเล่นดนตรี ด้วยความซาบซึ้งในความไพเราะของดนตรี ปรบมือเกรียวกราว
พร้อมกับควักเงิน ให้ด้วยความเต็มใจ แต่นี่มันไม่ใช่ คนไทยเหล่านั้น ให้เเพราะความสงสาร ให้เพราะเขาเป็นฝรั่ง เพราะชื่นชอบบูชาฝรั่ง
นี่ถ้าฝรั่งคนนั้น ผมทอง ผิวขาว ตาสีฟ้า หน้าหล่อเหลา วันนั้นคงมีคนไทยประเภทนี้ ได้กับข้าวกลับบ้านไม่ครบตามรายการแน่ๆ
ถ้าคนไทยประเภทนี้ บ้าฝรั่งขนาดนั้นโดยไม่สนเหตุผลใดๆ ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ เพียงแค่ว่าเขาเป็นฝรั่ง ก็พร้อมที่จะให้การสนับสนุน
สุดลิ่มทิ่มประตู ทำไมไม่เชิญเขาไปพักที่บ้าน แล้วให้เขาไปนั่งบนหิ้ง แล้วกราบเช้ากราบเย็นไปเลยล่ะ
เมืองไทยเนี่ยมันหากินง่าย สำหรับฝรั่งจริงๆนะ แค่เปิดหมวกเล่นดนตรีไม่นาน ก็ได้เงินเป็นกอบเป็นกำ
กางเกงยีนส์ เสื้อยืดเก่าๆ ยืนเป่าแซกโซโฟน พอวางกล่องบริจาค ได้ไม่นาน ก็มีคนทิ้งเงิน 20 บาท ลงกล่องทันที
แล้วเดินไปซื้อของอย่างอื่นต่อ ไม่สนใจจะฟังดนตรี หรือรู้สึกซาบซึ้งอะไรเลย จากนั้นก็มีทั้งเด็ก ผู้ใหญ่ ผู้หญิง ผู้ชาย เดินผ่าน
ก็ควักทั้งเหรียญและธนบัตร ส่วนใหญ่จะเป็นแบงค์ 20 บาท และก็เหมือนกันทุกคนไม่ได้สนใจจะยืนฟังดนตรีอะไรเลย
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฝรั่งคนนี้เป็นใคร ที่มาที่ไปยังไง หรือคิดว่าฝรั่งคนนี้ ตกทุกข์ได้ยากมั้ง
พอมองไปที่ กล่องเงิน ประเมินด้วยสายตา คงไม่ต่ำกว่า 500 บาท ในเวลา ประมาณ 30 นาที
ในอีกมุมหนึ่งของตลาด มีเด็กนักเรียนมัธยมชาย-หญิง 1 คู่ เดินถือกล่องบริจาค หาเงินโครงการณ์อะไรสักอย่างนี่แหล่ะ
น้องพูดจนปากเปียกปากแฉะ ไม่มีคนหยิบยื่นให้น้องเลย ถึงมีก็เป็นเศษเหรียญ เต็มที่ก็คง 10 บาท ในขณะที่ฝรั่งอีกมุม แบงค์ 20 บาท
เต็มกล่องจนล้น เรายืนสังเกตุดูห่างๆ รู้สึกสลดใจมากๆ และขอยืนยันว่า นี่คือเรื่องจริง และไม่ใช่ครั้งเดียวที่เราเจอ ขอให้เป็นฝรั่ง
คนไทยประเภทนี้ก็ ยอมล้วงยอมควักเงินแบบง่าย ๆในขณะที่คนตาบอด ถือเดินไมค์ร้องเพลงทั่วตลาด
นอกจากไม่ให้แล้วยังแสดงความรำคาญเสียงเพลงของเขาอีกต่างหาก
เราคงไม่รู้สึกแบบนั้น ถ้าคนไทยเหล่านั้น ยืนฟังฝรั่งเล่นดนตรี ด้วยความซาบซึ้งในความไพเราะของดนตรี ปรบมือเกรียวกราว
พร้อมกับควักเงิน ให้ด้วยความเต็มใจ แต่นี่มันไม่ใช่ คนไทยเหล่านั้น ให้เเพราะความสงสาร ให้เพราะเขาเป็นฝรั่ง เพราะชื่นชอบบูชาฝรั่ง
นี่ถ้าฝรั่งคนนั้น ผมทอง ผิวขาว ตาสีฟ้า หน้าหล่อเหลา วันนั้นคงมีคนไทยประเภทนี้ ได้กับข้าวกลับบ้านไม่ครบตามรายการแน่ๆ
ถ้าคนไทยประเภทนี้ บ้าฝรั่งขนาดนั้นโดยไม่สนเหตุผลใดๆ ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ เพียงแค่ว่าเขาเป็นฝรั่ง ก็พร้อมที่จะให้การสนับสนุน
สุดลิ่มทิ่มประตู ทำไมไม่เชิญเขาไปพักที่บ้าน แล้วให้เขาไปนั่งบนหิ้ง แล้วกราบเช้ากราบเย็นไปเลยล่ะ