*** กดผิดเป็นรีวิวเเทนที่จะเป็นห้องสนทนา ขอโทษด้วยค่ะ อยากจะเเค่เเชร์ประสบการณ์ กลายเป็นรีวิวหนุ่มญี่ปุ่นเฉยเลย***
จขกท เพิ่งมีโอกาสได้อ่าน "10 ข้อสังเกตว่าคนนี้เหมาะจะเป็นแม่บ้าน(แม่ของลูก) ฉบับชาวญี่ปุ่น" จาก marumura.com มาค่ะ
https://www.marumura.com/japanese-housewife-2/ ลิ้งที่อ่านค่ะ
พอแล้วอ่านแล้ว จขกท ก็กลับมาคิดว่า ที่เราเคยจีบหนุ่มญี่ปุ่นไม่ติดนั้น คงเป็นเพราะเราไม่เหมาะจะเป็นแม่ของลูกเค้านั้นเอง
(ความฝันอยากเป็นสะใภ้ญี่ปุ่น ทัคกี้ ยามะพี ก็ต้องจบไปค่ะ)
เพราะฉะนั้น เรื่องที่วันนี้จะมาแชร์ประสบการณ์ก็คือ ทำอย่างไรให้ถูกหนุ่ม (ญี่ปุ่น) ทิ้งภายในหนึ่งวัน แฮ่
(**กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่าน หนุ่มญี่ปุ่นไม่ได้เป็นแบบนี้ทุกคนค่ะ**)
เรื่องของเรื่องคือ เพื่อนลูกครึ่งญี่ปุ่นของจขกท แนะนำหนุ่มคนนี้มาให้ค่ะ หน้าตาน่ารัก กรุบกริบเอาไปโชว์ให้ใครดู ถามว่าน่ารักมั้ยทุกคนก็ SAY NO กันหมด อ่าว...
เอ้อออ แต่ก็ดี จะได้ไม่มีคนมาแย่ง ฮ่าๆๆ (ถึงงั้นก็ยังนกอยู่ดี)
จขกท คุยกับหนุ่มคนนี้ทางไลน์เป็นเวลาปีนึงค่ะ ใช้สเน่ห์ทางปลายนิ้วจีบนางเป็นเวลานาน ผลัดกันคุย ส่งรูปบ้างเป็นระยะๆ
จนรู้สึกว่าถึงเวลาแล้วที่เราต้องเจอกันสักที จึงวางแผนอย่างดิบดีแพ็คกระเป๋าไปญี่ปุ่น
แต่อุตส่าไปถึงนู้นเเล้ว นางดันมีเวลามาเจอเราแค่วันเดียวและเป็นวันที่ต้องเดินทางกลับซะด้วยอีก ก็ยังดีกว่าไม่เจอเนอะ ใจก็คิดผู้ชายอะไรเล่นตัวเก่งขนาดเน้
และแล้ววันนั้นก็มาถึง
เรานัดเจอกันที่สถานีรถไฟ ประมาณ 11 โมง ในการ์ตูนเค้าบอกว่าสาวๆต้องไปรอก่อนเสมอ
จขกทก็ทำตัวเป็นสาวยุ่นที่ดี ไปรอเค้าตั้งเเต่เช้า จนคิดว่าเค้าจะไม่มาซะแล้ว
เเต่สุดท้าย นางก็มาค่ะ เดินเข้ามาสูงยาวเข่าดี เสื้อเชิ้ตขาวบาง (เเต่ไม่เห็นหัวนมนะคะ อดดู ฮ่าๆๆ)
กางเกงยีนส์พอดีตัว แถมเเว่นกันเเดด Tom Ford เหน็บเสื้อ พร้อมเป้สะพายหลัง Louis Vuitton ผมเซททรงสวยยย
เดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มมีสเน่ห์ อ๊างงงง มีความแพง เสื้อผ้าหน้าผมแพงกว่าค่าตั๋วเครื่องบินป้าอีก (งานดีคุ้มค่ารอจริงจริ้ง)
ดูนางก็จัดเต็มมาเจอเราเหมือนกันนะคะ เขิล เข้าข้างตัวเองไว้ก่อน 555
ทักทายเป็นพิธีเสร็จเราก็ไปกินข้าวเที่ยงกันค่ะ
สมมติว่านางชื่อทาโร่ละกันค่ะ อร่อยไม่มีไขมัน
น้องทาโร่คุงพาจขกทไปทานอาหารกลางวันที่เหมาะกับสาวๆ เป็นอาหารสไตล์ฝรั่ง บุฟเฟ่สลัดขนมปังและเครื่องดื่ม พร้อมจานหลักให้เลือก ระหว่าง สเต็กเนื้อ พาสต้า ซุป เนื่องจากเราคุยกันไว้ว่าเราทั้งคู่ชอบสเต็ก เค้าเลยพามาที่ร้านนี้ค่ะ พอสั่งอาหารเท่านั้นแหละ อยู่ๆผีทะเลอะไรไม่รู้เข้าสิง ปากอยากกินเนื้อ เเต่นิ้วจิ้มไปที่พาสต้า น้องทาโร่ก็เอียงคอหันมาถาม "ชอบเนื้อไม่ใช่หรอ แล้วทำไมสั่งพาสต้าไปละ?"
"หนูไม่รู้ นิ้วมันลั่น" เค้าก็งงๆ เเต่ก็เออออไปค่ะ (ไหนบอกว่าเราใจตรงกันชอบเนื้อเหมือนกันไง?? T^T) ในใจคิดแค่ว่า พลาดละ
น้องทาโร่น่ารักเทคแคร์ดี พยายามแปลเมนูตรงไลน์อาหารให้ตลอดเลย เนื่องจากชื่ออาหารทุกอย่างเป็นภาษาญี่ปุ่นทั้งหมด
เห็นเค้าพยายามแปลอย่างจริงจัง ก็เลยแกล้งทำเป็นอ่านไม่ออกไม่รู้ไปค่ะ แถมน้องทาโร่ก็เสียงหล่อด้วย ก็เลยปล่อยให้พูดไปพูดเล้ยยย ป้าชอบ ถ้าเป็นสไตล์โอตาคุเค้าเรียกเสียงต่ำเเบบนี้ว่า เสียงต่ำแบบฮัสกี้ ฮ๊าาา
ต่อให้จะเห็นว่านี่มันน้ำส้มชัดๆ ก็ยังหันไปชี้ "อันนี้อะไรอ่ะ?" กระพริบตาปริบๆ (มารยาร้อยเล่มเกวียน) พูดอีกสิจ้ะ
ระหว่างทานอาหาร ต่อให้จขกท รู้สึกว่าตัวเองทานเรียบร้อยขนาดไหน เจอนางบรรจงถอดนาฬิกา พับผ้าจับจีบอย่างเรียบร้อยเเล้วค่อยลงมือทาน
ท่าสะบัดพาสต้าของจขกทก็ดูเถื่อนไปเลยทีเดียว
เนื่องจากเราชอบเล่นเกมกันทั้งคู่พอทานข้าวกันเสร็จแล้วเราก็ออกไปเกมเซ็นต์เตอร์กันต่อค่ะ เป็นที่ที่พลาดไม่ได้หากไปเดทสไตล์ญี่ปุ่น ฮ่าๆ
ณ เกมเซ็นต์เตอร์
เราสองคนก็ไปหาเครื่องเกมที่อยากเล่นที่สามารถเล่นได้สองคน เราจะได้เล่นด้วยกันได้ แล้วก็ไปสะดุดตาที่เครื่องลาย มาริโอ้ เป็นเกมเครื่องดูดฝุ่น ให้มาริโอ้ดูดผีเก็บเงินอะไรแบบนั้น น้องทาโร่นั่งลงข้างๆจขกท วางกระเป๋าเป้ข้างๆ สะบัดขานั่งไขว่ห้าง โอ้ววว ผู้ชายนั่งไขว่ห้างนี่คือดีย์งาม ใช่แล้ว น้องทาโร่คนงามของพี่นั่งไขว่ห้างเล่นเกมมาริโอ้ดูดผีค่ะ เกมก็อยากจะเล่นแต่ก็หน้าน้องก็อยากจะมองไปด้วย ทำไงดี 555
พอได้สติก็หันมาเล่นเกมแบบจริงจัง ถึงได้เห็นว่าน้องไขว่ห้างข้างๆนี่ ช่างเล่นเกมได้ ... ไม่เป็นสัปปะรดเอาซะเลย ดูดผีสิน้อง ดูดผี เอ็งเล่นอะร้ายยย เอามาริโอ้ไปเดินชนอยู่นั่น ได้แต่คิดค่ะ เราจะไปพูดจาทำร้ายจิตใจน้องเค้าไม่ได้ ไม่ดีๆ แต่เล่นได้ไม่ถึง 2 นาที น้องทาโร่แพ้ยับเหลือให้จขกทเล่นต่อไปคนเดียว น้องหันมามองเบาๆ ยิ้มอ่อน ๆ เอียงคอ บอกเบาๆว่า "เกมยากจังเลยเน้อ" โหวว น่ารักเฟร่อ เอาไงดีจะตอบว่ายาก ก็ไม่ยาก แต่ก็เอาเห้อะ "ใช่ ใช่ ยากมากเลยละ" ณ ตอนนั้น วลี ชี้นกเป็นไม้ ลอยมาเลย สุดท้ายมัวแต่แอบมองน้องทาโร่จน แพ้ค่ะ ไปเล่นอย่างอื่นกันดีกว่า
ไหนๆก็มาถึงญี่ปุ่นแล้วคงไม่มีใครพลาดเล่นจับตุ๊กตาแน่นอน จขกทเองพยายามตกหลายๆตู้ ลองเล่นหลายๆแบบ (แต่จับไม่ได้ซักตัว 555) น้องทาโร่ก็น่ารัก เดินตามมา พยายามจับทุกตัวที่จขกทจับไม่ได้ แต่น้องเองก็จับไม่ได้เช่นกัน โถวว เอ็นดู้วววว
เราเลยคุยกันเรื่องจับตุ๊กตา จขกทเลยบอกไปว่าชอบมาก เมื่อเช้าก่อนมาเจอกันก็ไปจับมา ได้หุ่นลูฟี่มาตัวนึงในราคาพันสองร้อยเยนเอง (เคยเจอราคาขายที่ร้านค้าประมาณ สามพันเยนค่ะ กำไร) แล้วหยิบให้น้องทาโร่ดู (แล้วพกติดตัวไว้ด้วย??)
น้องทาโร่ยิ้มเบาๆ แถมชมว่าเก่งจัง ... ถึงน้องจะพูดอย่างนั้น แต่ก็คิดว่า หรือจริงๆเราไม่ควรโชว์ให้ดู น้องจะคิดว่าเราเกรียนไปมั้ยนี่ แถมยังพกติดตัวไว้อย่างภูมิใจอีกตังหาก ซักพักน้องทาโร่ก็ขอตัวไปข้างนอก ในตอนนั้นก็เหลือบไปเห็นตู้ตุ๊กตา กูเดทามะไข่ขี้เกียจหน้าง่วงตลอดเวลา นั่นมันตัวที่น้องเคยบอกว่าชอบนี่นา นั่นไงช่วงทำคะแนน ถ้าเราจับไปให้น้องจะต้องประทับใจเรามากขึ้นแน่ๆ ฮ่าๆ จับไป 4-5 รอบก็ได้ด้วย โอ้ว อเมซิ่งมากเหรียญสุดท้ายพอดีเลย
แล้วน้องทาโร่ก็เดินกลับมาพอดี เหมาะเจาะมากมาย จขกท เดินไปอย่างมั่นใจ ดีใจมากที่จับน้องไข่ขี้เกียจได้ คิดภาพแบบการ์ตูนตาหวานที่พระเอกกำลังถือดอกไม้ไปให้นางเอก ยื่นให้มือเดียวอย่างมั่นใจ พร้อมพูดว่า "ชอบใช่มั้ยละ เอาไปสิ" ... มันไม่เหมือนที่คิดนี่!?.. แต่น้องทาโร่ก็รับไปพร้อมบอกขอบคุณและยิ้มอ่อนๆ อ่าา แมนขนาดนี้ถ้าจีบสาวสงสัยคงได้แฟนไปแล้ว
[CR] How to lose a (Japanese) guy in 1 day
จขกท เพิ่งมีโอกาสได้อ่าน "10 ข้อสังเกตว่าคนนี้เหมาะจะเป็นแม่บ้าน(แม่ของลูก) ฉบับชาวญี่ปุ่น" จาก marumura.com มาค่ะ
https://www.marumura.com/japanese-housewife-2/ ลิ้งที่อ่านค่ะ
พอแล้วอ่านแล้ว จขกท ก็กลับมาคิดว่า ที่เราเคยจีบหนุ่มญี่ปุ่นไม่ติดนั้น คงเป็นเพราะเราไม่เหมาะจะเป็นแม่ของลูกเค้านั้นเอง
(ความฝันอยากเป็นสะใภ้ญี่ปุ่น ทัคกี้ ยามะพี ก็ต้องจบไปค่ะ)
เพราะฉะนั้น เรื่องที่วันนี้จะมาแชร์ประสบการณ์ก็คือ ทำอย่างไรให้ถูกหนุ่ม (ญี่ปุ่น) ทิ้งภายในหนึ่งวัน แฮ่
(**กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่าน หนุ่มญี่ปุ่นไม่ได้เป็นแบบนี้ทุกคนค่ะ**)
เรื่องของเรื่องคือ เพื่อนลูกครึ่งญี่ปุ่นของจขกท แนะนำหนุ่มคนนี้มาให้ค่ะ หน้าตาน่ารัก กรุบกริบเอาไปโชว์ให้ใครดู ถามว่าน่ารักมั้ยทุกคนก็ SAY NO กันหมด อ่าว...
เอ้อออ แต่ก็ดี จะได้ไม่มีคนมาแย่ง ฮ่าๆๆ (ถึงงั้นก็ยังนกอยู่ดี)
จขกท คุยกับหนุ่มคนนี้ทางไลน์เป็นเวลาปีนึงค่ะ ใช้สเน่ห์ทางปลายนิ้วจีบนางเป็นเวลานาน ผลัดกันคุย ส่งรูปบ้างเป็นระยะๆ
จนรู้สึกว่าถึงเวลาแล้วที่เราต้องเจอกันสักที จึงวางแผนอย่างดิบดีแพ็คกระเป๋าไปญี่ปุ่น
แต่อุตส่าไปถึงนู้นเเล้ว นางดันมีเวลามาเจอเราแค่วันเดียวและเป็นวันที่ต้องเดินทางกลับซะด้วยอีก ก็ยังดีกว่าไม่เจอเนอะ ใจก็คิดผู้ชายอะไรเล่นตัวเก่งขนาดเน้
และแล้ววันนั้นก็มาถึง
เรานัดเจอกันที่สถานีรถไฟ ประมาณ 11 โมง ในการ์ตูนเค้าบอกว่าสาวๆต้องไปรอก่อนเสมอ
จขกทก็ทำตัวเป็นสาวยุ่นที่ดี ไปรอเค้าตั้งเเต่เช้า จนคิดว่าเค้าจะไม่มาซะแล้ว
เเต่สุดท้าย นางก็มาค่ะ เดินเข้ามาสูงยาวเข่าดี เสื้อเชิ้ตขาวบาง (เเต่ไม่เห็นหัวนมนะคะ อดดู ฮ่าๆๆ)
กางเกงยีนส์พอดีตัว แถมเเว่นกันเเดด Tom Ford เหน็บเสื้อ พร้อมเป้สะพายหลัง Louis Vuitton ผมเซททรงสวยยย
เดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มมีสเน่ห์ อ๊างงงง มีความแพง เสื้อผ้าหน้าผมแพงกว่าค่าตั๋วเครื่องบินป้าอีก (งานดีคุ้มค่ารอจริงจริ้ง)
ดูนางก็จัดเต็มมาเจอเราเหมือนกันนะคะ เขิล เข้าข้างตัวเองไว้ก่อน 555
ทักทายเป็นพิธีเสร็จเราก็ไปกินข้าวเที่ยงกันค่ะ
สมมติว่านางชื่อทาโร่ละกันค่ะ อร่อยไม่มีไขมัน
น้องทาโร่คุงพาจขกทไปทานอาหารกลางวันที่เหมาะกับสาวๆ เป็นอาหารสไตล์ฝรั่ง บุฟเฟ่สลัดขนมปังและเครื่องดื่ม พร้อมจานหลักให้เลือก ระหว่าง สเต็กเนื้อ พาสต้า ซุป เนื่องจากเราคุยกันไว้ว่าเราทั้งคู่ชอบสเต็ก เค้าเลยพามาที่ร้านนี้ค่ะ พอสั่งอาหารเท่านั้นแหละ อยู่ๆผีทะเลอะไรไม่รู้เข้าสิง ปากอยากกินเนื้อ เเต่นิ้วจิ้มไปที่พาสต้า น้องทาโร่ก็เอียงคอหันมาถาม "ชอบเนื้อไม่ใช่หรอ แล้วทำไมสั่งพาสต้าไปละ?"
"หนูไม่รู้ นิ้วมันลั่น" เค้าก็งงๆ เเต่ก็เออออไปค่ะ (ไหนบอกว่าเราใจตรงกันชอบเนื้อเหมือนกันไง?? T^T) ในใจคิดแค่ว่า พลาดละ
น้องทาโร่น่ารักเทคแคร์ดี พยายามแปลเมนูตรงไลน์อาหารให้ตลอดเลย เนื่องจากชื่ออาหารทุกอย่างเป็นภาษาญี่ปุ่นทั้งหมด
เห็นเค้าพยายามแปลอย่างจริงจัง ก็เลยแกล้งทำเป็นอ่านไม่ออกไม่รู้ไปค่ะ แถมน้องทาโร่ก็เสียงหล่อด้วย ก็เลยปล่อยให้พูดไปพูดเล้ยยย ป้าชอบ ถ้าเป็นสไตล์โอตาคุเค้าเรียกเสียงต่ำเเบบนี้ว่า เสียงต่ำแบบฮัสกี้ ฮ๊าาา
ต่อให้จะเห็นว่านี่มันน้ำส้มชัดๆ ก็ยังหันไปชี้ "อันนี้อะไรอ่ะ?" กระพริบตาปริบๆ (มารยาร้อยเล่มเกวียน) พูดอีกสิจ้ะ
ระหว่างทานอาหาร ต่อให้จขกท รู้สึกว่าตัวเองทานเรียบร้อยขนาดไหน เจอนางบรรจงถอดนาฬิกา พับผ้าจับจีบอย่างเรียบร้อยเเล้วค่อยลงมือทาน
ท่าสะบัดพาสต้าของจขกทก็ดูเถื่อนไปเลยทีเดียว
เนื่องจากเราชอบเล่นเกมกันทั้งคู่พอทานข้าวกันเสร็จแล้วเราก็ออกไปเกมเซ็นต์เตอร์กันต่อค่ะ เป็นที่ที่พลาดไม่ได้หากไปเดทสไตล์ญี่ปุ่น ฮ่าๆ
ณ เกมเซ็นต์เตอร์
เราสองคนก็ไปหาเครื่องเกมที่อยากเล่นที่สามารถเล่นได้สองคน เราจะได้เล่นด้วยกันได้ แล้วก็ไปสะดุดตาที่เครื่องลาย มาริโอ้ เป็นเกมเครื่องดูดฝุ่น ให้มาริโอ้ดูดผีเก็บเงินอะไรแบบนั้น น้องทาโร่นั่งลงข้างๆจขกท วางกระเป๋าเป้ข้างๆ สะบัดขานั่งไขว่ห้าง โอ้ววว ผู้ชายนั่งไขว่ห้างนี่คือดีย์งาม ใช่แล้ว น้องทาโร่คนงามของพี่นั่งไขว่ห้างเล่นเกมมาริโอ้ดูดผีค่ะ เกมก็อยากจะเล่นแต่ก็หน้าน้องก็อยากจะมองไปด้วย ทำไงดี 555
พอได้สติก็หันมาเล่นเกมแบบจริงจัง ถึงได้เห็นว่าน้องไขว่ห้างข้างๆนี่ ช่างเล่นเกมได้ ... ไม่เป็นสัปปะรดเอาซะเลย ดูดผีสิน้อง ดูดผี เอ็งเล่นอะร้ายยย เอามาริโอ้ไปเดินชนอยู่นั่น ได้แต่คิดค่ะ เราจะไปพูดจาทำร้ายจิตใจน้องเค้าไม่ได้ ไม่ดีๆ แต่เล่นได้ไม่ถึง 2 นาที น้องทาโร่แพ้ยับเหลือให้จขกทเล่นต่อไปคนเดียว น้องหันมามองเบาๆ ยิ้มอ่อน ๆ เอียงคอ บอกเบาๆว่า "เกมยากจังเลยเน้อ" โหวว น่ารักเฟร่อ เอาไงดีจะตอบว่ายาก ก็ไม่ยาก แต่ก็เอาเห้อะ "ใช่ ใช่ ยากมากเลยละ" ณ ตอนนั้น วลี ชี้นกเป็นไม้ ลอยมาเลย สุดท้ายมัวแต่แอบมองน้องทาโร่จน แพ้ค่ะ ไปเล่นอย่างอื่นกันดีกว่า
ไหนๆก็มาถึงญี่ปุ่นแล้วคงไม่มีใครพลาดเล่นจับตุ๊กตาแน่นอน จขกทเองพยายามตกหลายๆตู้ ลองเล่นหลายๆแบบ (แต่จับไม่ได้ซักตัว 555) น้องทาโร่ก็น่ารัก เดินตามมา พยายามจับทุกตัวที่จขกทจับไม่ได้ แต่น้องเองก็จับไม่ได้เช่นกัน โถวว เอ็นดู้วววว
เราเลยคุยกันเรื่องจับตุ๊กตา จขกทเลยบอกไปว่าชอบมาก เมื่อเช้าก่อนมาเจอกันก็ไปจับมา ได้หุ่นลูฟี่มาตัวนึงในราคาพันสองร้อยเยนเอง (เคยเจอราคาขายที่ร้านค้าประมาณ สามพันเยนค่ะ กำไร) แล้วหยิบให้น้องทาโร่ดู (แล้วพกติดตัวไว้ด้วย??)
น้องทาโร่ยิ้มเบาๆ แถมชมว่าเก่งจัง ... ถึงน้องจะพูดอย่างนั้น แต่ก็คิดว่า หรือจริงๆเราไม่ควรโชว์ให้ดู น้องจะคิดว่าเราเกรียนไปมั้ยนี่ แถมยังพกติดตัวไว้อย่างภูมิใจอีกตังหาก ซักพักน้องทาโร่ก็ขอตัวไปข้างนอก ในตอนนั้นก็เหลือบไปเห็นตู้ตุ๊กตา กูเดทามะไข่ขี้เกียจหน้าง่วงตลอดเวลา นั่นมันตัวที่น้องเคยบอกว่าชอบนี่นา นั่นไงช่วงทำคะแนน ถ้าเราจับไปให้น้องจะต้องประทับใจเรามากขึ้นแน่ๆ ฮ่าๆ จับไป 4-5 รอบก็ได้ด้วย โอ้ว อเมซิ่งมากเหรียญสุดท้ายพอดีเลย
แล้วน้องทาโร่ก็เดินกลับมาพอดี เหมาะเจาะมากมาย จขกท เดินไปอย่างมั่นใจ ดีใจมากที่จับน้องไข่ขี้เกียจได้ คิดภาพแบบการ์ตูนตาหวานที่พระเอกกำลังถือดอกไม้ไปให้นางเอก ยื่นให้มือเดียวอย่างมั่นใจ พร้อมพูดว่า "ชอบใช่มั้ยละ เอาไปสิ" ... มันไม่เหมือนที่คิดนี่!?.. แต่น้องทาโร่ก็รับไปพร้อมบอกขอบคุณและยิ้มอ่อนๆ อ่าา แมนขนาดนี้ถ้าจีบสาวสงสัยคงได้แฟนไปแล้ว