เราดีไม่พอหรือเขาต้องการเกินไป???

ก่อนอื่นเลยนะครับ ก่อนหน้าที่ผมจะมาคบกับแฟนคนปัจจุบันนี้ก่อนหน้านี้ผมก็เคยมีแฟนครับแต่มันก็นานมาแล้วและแฟนที่คบด้วยก็มักจะอยู่ไม่ไกลจากผมนัก เช่นเป็นเพื่อนในห้องเรียนครับ และผมก็เป็นคนที่โลกส่วนตัวสูงครับ แต่ไม่ถึงขั้นที่คบค้าสมาคมกับคนอื่นไม่ได้เลยนะครับ แค่ชอบมีเวลาส่วนตัวของตัวเอง เล่นกับเพื่อนดูหนังฟังเพลงเพื่อผ่อนคลาย และถ้าผมรู้สึกว่าช่วงเวลานั้นถูกคุกคามหรือเวลาในช่วงนั้นลดลงผมก็จะรู้สึกอึดอัด และอารมณ์แปรปรวนครับ และรู้สึกว่านี่จะเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมกับแฟนผมทะเลาะกัน ผมเคยบอกเค้าเรื่องนี้แล้วนะครับแต่ผมก็เค้าใจว่าก็ต้องมีเวลาให้เค้าบ้างเพราะเค้าก็เคยบอกผมว่าเค้าอยากคุยด้วยอยากอยู่ด้วยตลอดเค้าคิดถึงผมมาก ช่วงแรกๆอะไรๆก็ดีแหละครับเหมือนคู่รักทั่วไป แต่มาจบตรงที่เราทะเลาะกันและประคองพากันไปไม่รอดครับ ครั้งแรกที่เลิกกันก็เพราะเรานัดกันแล้วผมไม่ได้ไปหาที่ๆเค้าให้ไป จริงๆแล้วนัดกันไว้ที่อื่นที่ๆคนน้อยเพราะผมไม่ชอบคนเยอะ มันวุ่นวายน่ะครับ แต่ผมก็บอกเค้าแล้วนัดกันเรียบร้อยก่อนแล้วด้วยครับ ผมเลยบอกเค้าอีกครั้งว่าไม่ไปแล้ว หลังจากนั้นก็ทะเลาะกันครับแต่ผมไม่ได้เถียงไรเค้ามากครั้งเพราะผมก็คิดอยู่ว่าผมก็ผิดจริงๆ ครั้งนั้นเลยเลิกกันครับ  และกลับมาคบกันอีกครั้งเพราะผมเห็นเค้าโพสต์แคปชั่นว่า"คิดถึงก็กลับมา"ตอนนั้นผมเลยมั่นใจมากว่าเป็นผม ผมเลยทักไปง้อเค้าก็กลับมาคืนดีกันครับ หลังจากนั้นก็คบกันนานครับจนวันหนึ่ง เค้ามาประชดผมเรื่องที่ผมออกไปกินข้าวข้างนอกกับที่บ้านจนกลับบ้านดึกและไม่ได้โทรคุยกันครับ ผมก็เข้าใจว่าเค้าคิดถึงอยากคุยด้วยนะครับ แต่ผมก็โดนประชดใส่แรงมากทำร้ายจิตใจแบบรัวๆน้อยใจมากครับ ผมพยายามไม่ตอบโต้แต่สุดท้ายก็ทะเลาะกันครับ ครั้งนี้ผมเลยเป็นฝ่ายบอกเลิกเค้าครับ พอเค้ารู้ว่าจะเลิกเค้าก็มาขอโทษและบอกว่าไม่คิดว่าจะทำให้โกรธได้ ตอนนั้นก็ไม่อยากให้เค้าคิดมากครับบวกกับตัวเองก็คิดว่ามันก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไรแฟนคงลืมไปว่านี่เวลาส่วนตัวเรากับครอบครัวและคิดถึงเราจริงๆ แฟนผมก็บอกว่าจะไม่มีอีกแล้วเค้าก็บอกว่าขอโอกาศจะไม่งี่เง่าแบบนี้อีกแล้ว ผมก็ไม่อยากให้เค้ารู้สึกว่าเค้าเป็นคนผิดนะครับและไม่อยากให้เค้าเสียใจ หรือคิดมากด้วยด้วยตอนนั้นยังแอบเคืองอยู่บ้างแต่ก็เห็นใจเค้ามากกว่าครับ555  หลังจากศึกครั้งนั้นจบลงก็ยังมีครั้งต่อมาปรากฏว่าทะเลาะกันบ่อยกว่าเดิมอีกครับและเรื่องที่ทะเลาะมันเป็นเรื่องที่เล็กน้อยมากครับ เช่นผมไม่ได้เข้าไปดูสตอรี่ไอจีของเค้า(ผมไม่ได้เข้าไปในแอพเลยน่ะครับ) ผมทำงานแล้วไม่ได้คุยกับเค้า ประมาณนี้ครับที่เค้าชอบบ่น ผมมีเหตุผลทุกครั้งที่เถียงแฟนผมกลับไป แล้วเค้าก็บอกว่าผมเปลี่ยนไปอะไรทำนองนี้ครับว่าไม่รักไม่ใส่ใจเค้าเลย แต่ที่ผ่านมาผมก็พยายามที่จะทำในสิ่งที่เค้าต้องการแล้สนะครับถึงบางทีก็ไม่ได้บ้าง แต่เค้าก็กลับเอาผมไปต่อว่าให้คนอื่นฟังด้วย ผมเลยคิดว่านี่มันน่าจะเป็นเรื่องของเราสองคน มีอะไรก็น่าจะปรับความเข้าใจคุยกันให้รู้เรื่อง ทุกครั้งที่ทะเลาะกันก็จะแรงขึ้นเรื่อยๆจนต้องบอกเลอกกันหลายรอบแหละครับ
จนผมก็รู้สึกว่าผมกับแฟนไปด้วยกันไม่ได้ เลยทำใจครับ สุดท้ายเค้าก็ทักมาขอคืนดีซ้ำแล้วซ้ำเล่าครับ เค้าบอกว่าเค้ายังลืมผมไม่ได้และอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีผม
ทั้งที่ตอนทะเลาะกันเค้าก็พูดเหมือนไม่ได้เห็นค่าผมเลยนะครับผมเลยน้อยใจมาก แต่ผมก็ยังทำใจลืมเค้าไม่ลงจึงกลับมาคบกันอีก เป็นแบบนี้5-6รอบแล้วครับ และตอนนี้ก็ยังคบกันนะครับแต่ด้วยที่เลิกกันบ่อยและผมได้ลองคิดดูในเวลาที่เลิกกันอยู่ทำให้ตอนนี้ผมเผื่อใจไว้เยอะอะครับ เพราะผมคิดว่ายังไงก็จบเหมือนเดิมแน่ๆ ผมควรทำยังไงดีครับตอนนี้ หรือจะให้โอกาศแล้วลองเสี่ยงอีกสังครั้งมั้ยครับ เค้าบอกว่าครั้งนี้จะไม่เหมือนที่ผ่านมาอะครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปล.ผมเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่งนะครับเลยยาวยืดเลย[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ผมเปิดรับทุกความคิดเห็นนะครับเพราะต่างคนก็ต่างมุมมอง