สวัสดีทุกคน ฉันชื่อ น้ำ ไม่บอกชื่อจริง ตอนนี้ฉันอายุ20ปี ฉันเรียนอยู่ปี2 ชีวิตของฉันไม่ได้สวยงามเหมือนคนอื่นหรอก แต่ฉันแค่อยากเขียนอะไรซักอย่างเพื่อระบาย เพราะ ฉันจะทำร้ายตัวเอง ไม่ต้องห่วงนี้ไม่ไช่จดหมายลาตาย เพราะฉันยังไม่ตายฉันถึงต้องมานั่งระบายตอนนี้ไง
คือ ฉันเศร้ามากกก เกี่ยวกับทุกๆเรื่องที่ตัวฉันได้ทำลงไป ฉันมาเรียนที่นี่เพื่อหวังจะเรียนให้จบให้พ่อแม่ภูมิใจ แต่การกระทำของฉันมันตรงข้ามกับคำพูด ฉันได้เป็นเด็กดีแบบที่พ่อแม่หวัง ฉันไม่ตั้งใจเรียน ฉันไม่ได้ไปเรียน มา 2 สัปดาห์แล้ว
แต่ทุกครั้งที่ท่านถามฉันก็จะตอบไปว่า ฉันไปเรียนเสมอ วันนึ่ง ฉันส่งข้อความถามอ.ที่สอนเรื่องงานที่ต้องทำส่ง อ.เลยถามว่าฉันได้มาเรียนไหม และบอกว่าฉันขาดเรียนมา6 คาบแล้วนะ แต่ท่านก็ยังใจดีบอกให้ฉันไปพบ แต่ฉันก็ไม่ได้ไปและบอกอ.ว่าจะไปลาออกแทน
วันนั้น ฉันร้องไห้หนักมาก เพราะฉันรู้ว่าฉันไม่รอดปี2แน่ ฉันขาดเรียน ไม่ใช่แค่กับอ.คนนี้ ฉันขาดเหมือนๆกับที่ขาดของอ.คนอื่นๆทุกคาบ ทำไมกันนะ ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน ถ้าฉันถามดวงอาทิตย์ว่าทำไมมันถึงร้อน มันก็คงตอบไม่ได้ ฉันก็ตอบไม่ได้เหมือนดวงอาทิตย์นั้นล่ะ แต่ฉันรู้ตัวดีนะ มันเป็นเพราะตัวฉันเองแหละ
ฉันไม่กล้าไปเรียนแล้วล่ะ ตอนนี้ฉันเหนื่อย ฉันท้อแท้ ฉันเหมือนคนว่ายน้ำอยู่กลางทะเล ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน ว่ายน้ำนานๆมันก็คงเหนื่อยจริงไหม ชีวิตฉันนี้ก็เหมือนคนกำลังจะจมน้ำ ยิ่งคิดถึงพ่อกับแม่ยิ่งทรมานหัวใจ
ถ้าฉันบอกว่าสิ่งที่ฉันได้จากการมาเรียนหนังสือ คือความโง่ มันก็คงไม่ใช่เรื่องแปลก และสิ่งที่ฉันได้กลับบ้านคือหมาน้อยข้างถนนตัวนึ่ง นั้นละชีวิตฉัน .... จบกัน ฉันยังไม่ตาย...55
เคยท้อแท้แค่นี้ไหม
คือ ฉันเศร้ามากกก เกี่ยวกับทุกๆเรื่องที่ตัวฉันได้ทำลงไป ฉันมาเรียนที่นี่เพื่อหวังจะเรียนให้จบให้พ่อแม่ภูมิใจ แต่การกระทำของฉันมันตรงข้ามกับคำพูด ฉันได้เป็นเด็กดีแบบที่พ่อแม่หวัง ฉันไม่ตั้งใจเรียน ฉันไม่ได้ไปเรียน มา 2 สัปดาห์แล้ว
แต่ทุกครั้งที่ท่านถามฉันก็จะตอบไปว่า ฉันไปเรียนเสมอ วันนึ่ง ฉันส่งข้อความถามอ.ที่สอนเรื่องงานที่ต้องทำส่ง อ.เลยถามว่าฉันได้มาเรียนไหม และบอกว่าฉันขาดเรียนมา6 คาบแล้วนะ แต่ท่านก็ยังใจดีบอกให้ฉันไปพบ แต่ฉันก็ไม่ได้ไปและบอกอ.ว่าจะไปลาออกแทน
วันนั้น ฉันร้องไห้หนักมาก เพราะฉันรู้ว่าฉันไม่รอดปี2แน่ ฉันขาดเรียน ไม่ใช่แค่กับอ.คนนี้ ฉันขาดเหมือนๆกับที่ขาดของอ.คนอื่นๆทุกคาบ ทำไมกันนะ ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน ถ้าฉันถามดวงอาทิตย์ว่าทำไมมันถึงร้อน มันก็คงตอบไม่ได้ ฉันก็ตอบไม่ได้เหมือนดวงอาทิตย์นั้นล่ะ แต่ฉันรู้ตัวดีนะ มันเป็นเพราะตัวฉันเองแหละ
ฉันไม่กล้าไปเรียนแล้วล่ะ ตอนนี้ฉันเหนื่อย ฉันท้อแท้ ฉันเหมือนคนว่ายน้ำอยู่กลางทะเล ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน ว่ายน้ำนานๆมันก็คงเหนื่อยจริงไหม ชีวิตฉันนี้ก็เหมือนคนกำลังจะจมน้ำ ยิ่งคิดถึงพ่อกับแม่ยิ่งทรมานหัวใจ
ถ้าฉันบอกว่าสิ่งที่ฉันได้จากการมาเรียนหนังสือ คือความโง่ มันก็คงไม่ใช่เรื่องแปลก และสิ่งที่ฉันได้กลับบ้านคือหมาน้อยข้างถนนตัวนึ่ง นั้นละชีวิตฉัน .... จบกัน ฉันยังไม่ตาย...55