ไม่ได้ให้ความหวังใครเเต่ทำไมคนอื่นหาว่าให้ความหวัง

เรื่องมีอยู่ว่าผมมีคนรู้จักคนหนึ่งเรารู้จักกันที่มหาลัยเเต่เรียนคนละคณะกันรู้จักผ่านเพื่อนอีกคนหนึ่งเทอเปนคนร่าเริงเเจ่มใสเป็นคนตลกๆตอนเเรกผมก้อไม่ได้คุยกันสักคำเราเริ่มคุยกันครั้งเเรกเขาชวนผมเรื่องวันเกิดเพื่อนจากนั้นผมก้อเลยเเลกไอดีไลน์เพื่อที่จะเเอบจัดวันเกิดให้เพื่อนผมเริ่มสนิทกันคุยกันบ้างเวลาเจอหน้าที่มอเเต่ที่ไลน์ก้อไม่ค่อยคุยเเต่พอเวลาผ่านไปเขาก้อจะมากินข้าวกับเพื่อนผมผมเลยเจอเขาบ่อยๆทำให้คุยกันมากขึ้นในระดับนึงผมพัฒนาความความสนิทด้วยการเล่นเกมผมเล่นเกมเเนวเดียวกันเพราะเกมนี่เเหละผมเลยคุยไลน์กันมากขึ้นเริ่มสนิทเเต่ผมก้อไม่ได้คิดอะไรกับเขาผมคิดเเค่ว่าเพื่อนกันเเต่หลังๆเขาเริ่มจะเปิดเผยความรุ้สึกของเขาทำให้ผมได้รู้เเต่ผมเเกล้งไม่รุ้จนมาเลื่อยๆเขาจะชวนผมออกไปเที่ยวกันตามตลาดนัดชวนซื้อของในการเล่นเกมเขาจะชวนทำนองเพื่อนผมไปด้วยเเต่เอาเข้าจิงๆไปเจอจุดนัดพบเขาบอกเพื่อนผมมีธุระผมเลยกลับกลายไปเเค่2คนเเต่ว่าใช้มุกเดิมมา4-5ครั้งเเต่จะเปลี่ยนเหตุผลในการชวนเเต่พอมาๆเขากับเริ่มหาว่าผมให้ความหวังเขาเลยอยากจะถามว่าผมให้ความหวังเขาหรอจะได้ทำตัวถูก