หลังจากจบเทรลแรกในชีวิตไปได้1วีคเท่านั้น การวิ่งเทรลครั้งที่2ในชีวิตก็ตามมาติด (และดิฉันก็คิดเอาเองว่ามันจะไหว)
เรื่องของเรื่องมันเกิดจากว่า ชอบซาปามานาน-นมมมมม เป็นที่แรกๆด้วยซ้ำที่อยากจะมา แต่ไม่ได้มาสักที แต่แบบไหนๆก็ไหนๆ ไปมันมาแล้วทั้งเวียดนามใต้ / เวียดนามกลาง ก็เอามันให้ครบเลยแล้วกัน กับเวียดนามเหนือ .. ทริปนี้ก็เลยถือกำเนิดขึ้น แบบตะบี้ตะบันให้มันเกิดขึ้นจนได้ (พี่ก็ห้ามแล้วนะ) แต่ฉันก็ยังไม่ฟัง ยังจะไป ไม่มีใครว่างไปด้วยก็ยังไปคนเดียวจนได้แหละ 5555555 ไปให้สุดแล้วหยุดที่ล้มละลาย
รายละเอียดก็จะมีให้เลือกตามแพคเกจราคาที่หน้าเวปเลยนะ จะจ่ายแค่วิ่งอย่างเดียว หรือว่าจะซื้อตั๋วซื้อทัวร์ด้วยก็เลือกได้เลย
ถ้าใครไม่เข้าใจขั้นตอนการสมัคร อยากให้ช่วยตรงไหนบอกได้เลยน้าาา
สำหรับวิธีการเดินทางไปซาปา ก็คือต้องเริ่มต้นจากฮานอยนะ ของเราบินกับแอร์เอเชียไปลงฮานอย แล้วต่อรถนอนไปซาปา
ก็จะขึ้นชื่อกันเป็นอย่างมากสำหรับเวียดนาม ในเรื่องของการโกง แบบว่าถ้าไม่โดนเหมือนมาไม่ถึง และใน2ครั้งก่อนเรารอด แต่สำหรับครั้งนี้ ไม่รอดจ้าาาา
ถึงสักทีสินะ เรียกมอไซค์ไปท่ารถ นางบอก7,000 (ถามหลายรอบมาก แคปหน้าจอราคาไว้ด้วย) แต่พอไปถึงท่ารถนางเรียก 70,000จ้าาา ตบตีกันอยู่นาน สรุปโดนไป 30,000 เริ่มมาก็โดนเลยเชียววว
พอกันทีฮอยอัน ไปซาปาดีกว่าาา งอน!!!
สำหรับรถที่จะไปซาปา บอกเลยว่าเพียบบบ มีหลายแบรนด์ หลายไซด์ และหลายราคา และสามารถจองออนไลน์ได้ด้วย
เราจองรถนอน ราคาก็จะแพง แต่ก้ให้ความรู้สึกแปลกๆดีนะ สนุกดี ชอบบบ หลับไปได้ชิวๆ
ผ่านไป6ชม.โดยประมาณ รถก็พาเรามาถึงซาปาตอนมืดพอดีจ้าาาา ไม่ได้เที่ยวไหนเลยวันแรก เดินทางวันนึงเต็มๆทำใจเด้ออ
เดินหาของกิน แล้วก็ไปเตรียมรับBIBที่ลานหน้าโบสถ์ ซึ่งเราไม่ได้เสื้อกะเค้า เพราะมาจองก่อนวันงาน3วัน แง้!!
อันนี้คือที่พักเท่าที่พอจะหาได้ในช่วงนั้นเพราะว่าที่พักเต็มเกือบหมด ได้ห้องแฟมิลี่มา มา1จ่าย3 นะจ๊ะ 55555
เอาละ นอนนนนน ตุนแรงไว้ เพราะมาถึงวันแรกก้เหนื่อยล้าเหลือเกิน มาลุ้นเอาว่าพรุ่งนี้จะตื่นไม่ตื่น
เริ่มต้นเช้าวันที่2ด้วยการตื่นมาวอมร่างกายตั้งแต่ตี4 พร้อมมากพูดเลยยยย
ก็ไปรอที่จุดปล่อยตัวตั้งแต่เช้า พอสัก 08.30 เค้าก็เรียกรวมล่ะ พอ9โมงตรงก็ปล่อยตัวทันที ลุยจ้าาาา
ต่อไปจะเป็นการเก็บบรรยากาศระหว่างทางที่วิ่งมาฝาก มันสวยมากจริงๆ แล้วคนก็น่ารักมากๆงานนี้
ออกตัวอย่างสวยงามจากในเมืองแล้วก็ลัดเลาะออกมาตามหมู่บ้าน ก่อนจะโดนหลอกให้ไปอ้อมเขา ฮือออ
ความกรุบกริบระหว่างทาง
กระ
กระสนมาจนถึงกิโลที่4 เริ่มรู้สึกว่านี่มันไม่ใช่วิ่งแบบที่ซ้อมมา มันคือวิ่งขึ้นลงบนเขา แย่ล้าวววว
ฉันไม่ได้ซ้อมมาเพื่อสิ่งนี้ .. นี่มันวิบากมาราธอน ทำร้ายตัวเองโดยตั้งใจสินะ โทษใครเล่าเธอ 555
แต่ยอมรับว่าวิวระหว่างทางมันสวยงามจริงๆ ได้ข่าวว่าพวกที่วิ่ง 42โล 70โล และ100โลนี่ทางจะสวยกว่านี้อีก
ขอเรียกพวกระยะ 70 และ 100กิโลว่า พวกยอดมนุษย์ แต่ว่าอีกวันหลังจากวิ่งนี่คือเห็นคนเดินขากระเพกกันทั้งเมืองเลยนะ 55
อุ๊ยยย เจอเพื่อน
เพื่อนไม่สนใจเบยยย
กิโลที่7 เริ่มคร่ำครวญ จะถึงเส้นชัยมั๊ยวันนี้ ถถถถถ
เจ้าหมาภูเขา // อีก3กิโลจากนี้คือนรกดีๆนี่เอง 55555
วิ่งขึ้นเขา วิ่งทะลุหมู่บ้าน วิ่งผ่านน้ำตก กระโดดข้ามหน้าผา แล้วนี่ไต่เขาก็มาจ้าาาาา ทุกรูปแบบของการวิบากจริงๆ
ในที่สุดก็เห็นทางขึ้นหมู่บ้าน อีก2กิโล เดินไปหอบไป เกือบโบกมอไซค์แล้ว แต่ไม่ได้พกเงินมา เห็นเค้าโบกกันเพียบ ฮือออ
และแล้วก็ลากสังขารพังๆมาถึงหน้าทางเข้าเส้นชัยจนได้ แต่เจ้าประคุณแม่คุณ ก่อนถึงเส้นชัย500เมตรตระคริวกินจ้าาาา
ฝ่ายพยาบาลก็มาช่วยพาดิฉันเข้าเส้นชัยประดุจคนเสียสติ 5555555555
เมื่อสติกลับมาก็เพิ่งเห็นเหรียญ โอ๊ยยยย เกือบตาย เพราะสิ่งนี้สินะ !! ถ่ายรูปประจานแม่มมม
หลังจากวิ่งเสร็จก็ไปนอนพักแล้วออกมาเดินชมเมือง
สวยงามเหมือนอยู่ยุโรป (ว่ากันว่าซาปาคือเวียนนาแห่งเอเชีย)
เดินชมเมืองเสร็จก็ปรากฎว่าตกรถจ้าาาาาา คือจองผิดเองงงงง เลยต้องจองใหม่ กลับช้าไปอีกกกก ไปถึงฮานอยตอนตีสี่ บินกลับหกโมงเช้า ตอนแว๊นมอไซค์จากฮานอยตอนตี4ไปสนามบิน แล้วก็โดนไถจนตังหมด ล้มละลายอย่างแท้ทรู แม้แต่เงินจะกินเบอร์เก้อคิงส์ยังไม่มี ได้แต่ยืนมองจนต้องโทรไปยืมตังเพื่อน 55555555 สมน้ำหน้าตัวเอง ร่างกายก็เดี้ยง ตังก็หมด นี่ฉ้านมาทำอารายยยยยยยย แต่ถ้าถามว่าจะมาอีกมั๊ย ตอบเลยว่าปีหน้าเจอกันใหม่ ไปแก้แค้นตะคริวที่ทำให้เสียสติ ... มันดีนะที่ได้ไป แต่ควรไปเมื่อพร้อม เข้าใจนะ บอกตัวเองงงง ชื่อก็เขียนว่า เวียดนาม เม้าท์เท่น มาราธอน ทำไมเมิงไม่ซ้อมมมม 5555555555 ขนาดมาเขียนรีวิวดีเลย์ แต่ความรู้สึกวันนั้นยังคงชัดเจน ความเจ็บปวดก็เช่นกัน .. สวัสดี แล้วเจอกันใหม่ VMM2018
[CR] วิ่งข้างๆเขา .. ครั้งแรกของเรากับ Vietnam Mountain Marathon 2017 : (VMM )