พาไปชิมไก่ทอดสไตล์ Nashville ที่โรงอาหารโต้รุ่งสไตล์ The Commons พร้อมกับเมนู คาว หวาน และเครื่องดื่มอื่น ๆ ที่น่าสนใจ วันศุกร์เย็นเบื่อ ๆ ไม่รู้จะเมเนจท้องที่โหวง ๆ ยังไง ก็ลองตามรอยพวกเราไปได้ พร้อมแล้ว ลุย!
วันศุกร์ที่ผ่านมานี่อากาศในกรุงเทพฯเข้าขั้นแย่มากถึงมากที่สุด ค่าของฝุ่นละอองมลพิษที่เกินมาตรฐานทำให้เราจมูกฟึดฟัดตลอดเวลา พอเลิกงานเสร็จตอนเย็นไปขึ้น BTS ก็ยิ่งรับรู้ได้เลยว่าบรรยากาศเข้าขั้นอึดอัด แต่ช่างมันไม่เป็นไรรีบเดินเข้าไปในขบวนรถไฟก่อน โชคดีที่เราได้ขึ้นต้นสาย มีที่นั่งไปตลอดทาง วันนั้นรถแน่นน่าดู ก็แหม่ปลายเดือนพอดี คนอื่น ๆ ก็คงออกไปใช้ตังกินข้าวข้างนอกเหมือนเราเช่นกัน
พอถึงสถานีทองหล่อก็เดินเข้ามาในซอยเลย (สุขุมวิท 55) แต่ไม่ได้สุดแค่นั้น เพราะปลายทางของเราอยู่ที่ The Commons – ทองหล่อ 17 (ที่จริงเคยมาแล้วครั้งนึง สัญญาไว้ในในบล็อกครั้งก่อนที่ไปกินแกงกะหรี่แล้วล่ะ กะว่าจะมาเล่าความรู้สึกที่ไปกินคากิโกริของ Maygori แบรนด์ที่ spin-off มาจาก After You ซึ่ง Maygori ก็ตั้งอยู่ที่โครงการนี้เหมือนกัน แต่ไหงคราวนี้ไปร้านหายไปแล้วก็ไม่รู้ ไม่รู้ว่าปิดปรับปรุงหรือเจ๊งไปแล้วก็มิอาจทราบได้) ที่จริงจะสะดวกนั่งพี่วินเข้ามาก็ได้นะ แต่เราเห็นมันแค่กิโลเดียวเอง เดินออกกำลังกายวอร์มระบบย่อยอาหารก่อนยัดของลงท้องดีกว่า
อารัมภบทมานาน พอถึงที่หมายก็เดินลงชั้นใต้ดินกันเลย เพราะชั้นล่างนี่จะเป็นเหมือนร้านอาหารหลาย ๆ ร้านมารวมกันให้เราเลือกลองลิ้มชิมรส พร้อมกับที่นั่งส่วนกลางที่จะนั่งตรงไหนก็ได้ เหมือนกับโรงอาหาร/ร้านโต้รุ่งแบบมีสไตล์ (ที่ราคาไม่ใช่โต้รุ่งและตัวอาหารเองก็มีหน้าตาแปลกแตกต่างออกไป) มาเริ่มกันที่ร้านแรกเลย ไก่ทอด Fowlmouth ที่ BKKMenu แนะนำมา เราเองเป็นคนที่โปรดปรานการสวาปามไก่ทอดมาก ไก่ทอดทุกชนิด ทุกประเภท (แต่ละที่รสชาติมันคนละเรื่องเลยจริง ๆ นะ ไก่ทอดที่ชอบที่สุก ณ ตอนนี้ก็ยังคงเป็นปีกบน 5 บาทตอนอยู่โรงเรียนประถม 555) วันนี้เราลองมากินของที่เค้าเคลมว่าเป็นอเมริกันแท้ ๆ กันบ้าง
เราลงมาชั้นล่างกันแล้ว ร้านเล็ก ๆ ใน stall ก็จะเรียงรายกันไป ส่วน Fowlmouth ก็อยู่ฝั่งซ้ายมือโทนสีแดงนี่เลย
พนักงานเข้ามามารับออร์เดอร์พร้อมกับอธิบายให้ฟังว่าแต่ละเซ็ท/แต่ละเมนู ประกอบไปด้วยอะไรและต่างกันตรงไหนบ้าง เบสิคเลยก็คือเลือกชุดที่ต้องการ เครื่องเคียงพร้อมกับซอส (รู้สึกว่า…จำนวนเครื่องเคียงกับซอสจะขึ้นอยู่กับปริมาณชิ้นไก่เลย เราได้เลือกเครื่องเคียง 2 ชุด กับ น้ำจิ้ม 2 แบบ) ตัวเลือกที่น่าสนใจมีเยอะแยะเลยแหละ แต่เสียดายที่เราไม่ได้ถ่ายรูปเมนูมา ที่มาเล่าได้นี่อาศัยความจำเดิมล้วน ๆ พอสั่งเสร็จก็จ่ายเงิน แล้วทางร้านก็จะให้เครื่องสั่นเรามา (เหมือนร้านเกาหลีทั่วไปเลย) พอไก่ของเราขึ้นจากกระทะพร้อมเสิร์ฟ เราก็จะต้องเดินมาเอาอาหารเอง ฮึ้มมมม ตื่นเต้น ตื่นเต้น!
[CR] พาไปชิมไก่ทอดสไตล์ Nashville พร้อมกับเมนู คาว หวาน และเครื่องดื่มอื่น ๆ ที่น่าสนใจ
วันศุกร์ที่ผ่านมานี่อากาศในกรุงเทพฯเข้าขั้นแย่มากถึงมากที่สุด ค่าของฝุ่นละอองมลพิษที่เกินมาตรฐานทำให้เราจมูกฟึดฟัดตลอดเวลา พอเลิกงานเสร็จตอนเย็นไปขึ้น BTS ก็ยิ่งรับรู้ได้เลยว่าบรรยากาศเข้าขั้นอึดอัด แต่ช่างมันไม่เป็นไรรีบเดินเข้าไปในขบวนรถไฟก่อน โชคดีที่เราได้ขึ้นต้นสาย มีที่นั่งไปตลอดทาง วันนั้นรถแน่นน่าดู ก็แหม่ปลายเดือนพอดี คนอื่น ๆ ก็คงออกไปใช้ตังกินข้าวข้างนอกเหมือนเราเช่นกัน
พอถึงสถานีทองหล่อก็เดินเข้ามาในซอยเลย (สุขุมวิท 55) แต่ไม่ได้สุดแค่นั้น เพราะปลายทางของเราอยู่ที่ The Commons – ทองหล่อ 17 (ที่จริงเคยมาแล้วครั้งนึง สัญญาไว้ในในบล็อกครั้งก่อนที่ไปกินแกงกะหรี่แล้วล่ะ กะว่าจะมาเล่าความรู้สึกที่ไปกินคากิโกริของ Maygori แบรนด์ที่ spin-off มาจาก After You ซึ่ง Maygori ก็ตั้งอยู่ที่โครงการนี้เหมือนกัน แต่ไหงคราวนี้ไปร้านหายไปแล้วก็ไม่รู้ ไม่รู้ว่าปิดปรับปรุงหรือเจ๊งไปแล้วก็มิอาจทราบได้) ที่จริงจะสะดวกนั่งพี่วินเข้ามาก็ได้นะ แต่เราเห็นมันแค่กิโลเดียวเอง เดินออกกำลังกายวอร์มระบบย่อยอาหารก่อนยัดของลงท้องดีกว่า
อารัมภบทมานาน พอถึงที่หมายก็เดินลงชั้นใต้ดินกันเลย เพราะชั้นล่างนี่จะเป็นเหมือนร้านอาหารหลาย ๆ ร้านมารวมกันให้เราเลือกลองลิ้มชิมรส พร้อมกับที่นั่งส่วนกลางที่จะนั่งตรงไหนก็ได้ เหมือนกับโรงอาหาร/ร้านโต้รุ่งแบบมีสไตล์ (ที่ราคาไม่ใช่โต้รุ่งและตัวอาหารเองก็มีหน้าตาแปลกแตกต่างออกไป) มาเริ่มกันที่ร้านแรกเลย ไก่ทอด Fowlmouth ที่ BKKMenu แนะนำมา เราเองเป็นคนที่โปรดปรานการสวาปามไก่ทอดมาก ไก่ทอดทุกชนิด ทุกประเภท (แต่ละที่รสชาติมันคนละเรื่องเลยจริง ๆ นะ ไก่ทอดที่ชอบที่สุก ณ ตอนนี้ก็ยังคงเป็นปีกบน 5 บาทตอนอยู่โรงเรียนประถม 555) วันนี้เราลองมากินของที่เค้าเคลมว่าเป็นอเมริกันแท้ ๆ กันบ้าง
พนักงานเข้ามามารับออร์เดอร์พร้อมกับอธิบายให้ฟังว่าแต่ละเซ็ท/แต่ละเมนู ประกอบไปด้วยอะไรและต่างกันตรงไหนบ้าง เบสิคเลยก็คือเลือกชุดที่ต้องการ เครื่องเคียงพร้อมกับซอส (รู้สึกว่า…จำนวนเครื่องเคียงกับซอสจะขึ้นอยู่กับปริมาณชิ้นไก่เลย เราได้เลือกเครื่องเคียง 2 ชุด กับ น้ำจิ้ม 2 แบบ) ตัวเลือกที่น่าสนใจมีเยอะแยะเลยแหละ แต่เสียดายที่เราไม่ได้ถ่ายรูปเมนูมา ที่มาเล่าได้นี่อาศัยความจำเดิมล้วน ๆ พอสั่งเสร็จก็จ่ายเงิน แล้วทางร้านก็จะให้เครื่องสั่นเรามา (เหมือนร้านเกาหลีทั่วไปเลย) พอไก่ของเราขึ้นจากกระทะพร้อมเสิร์ฟ เราก็จะต้องเดินมาเอาอาหารเอง ฮึ้มมมม ตื่นเต้น ตื่นเต้น!