หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
[SR] เมื่อผมหยุดเดินทางแล้วมาสร้าง.. “ Hostel “ (ปี 2)
กระทู้รีวิว
โฮสเทล
รีโนเวทบ้าน
จังหวัดเชียงใหม่
โรงแรมรีสอร์ทไทย
เสน่ห์หนึ่งของการเดินทางที่ผมชอบคือ บางครั้งโชคชะตามักแกล้งพาเราเถลไถลออกนอกเส้นทางไปเจอสถานที่ที่เราไม่ได้ตั้งใจจะไป หลายครั้งสถานที่เหล่านั้นไม่ได้มีรีวิวให้อ่านในอินเตอร์เน็ตหรือแม้แต่คนท้องถิ่นบางคนยังไม่รู้จักด้วยซ้ำแต่บางครั้งสถานที่นั้นกลับทำให้เราตกหลุมรักได้มากกว่าเป้าหมายที่เราตั้งใจจะไปแต่แรกเสียอีก
ปี 2016 นี้ ...... ผมก็ยังมีโอกาสได้ทำอีก Hostel
ไม่ยอมหยุดเดินทาง..?
จริงๆคือตลอดปีแรกที่ชีวิตต้องวุ่นกับการทำ Hostel แรกในชีวิตไปพร้อมๆกับทำงานอาชีพหลักของตัวเองไปด้วยไม่ได้ขยับไปไหนเลย ตอนนั้นในใจรู้สึกทั้งเหนื่อยแทบขาดใจแต่ก็มีความสุขที่ได้เห็นนักเดินทางที่มาพักประทับใจ Hostel ที่พวกเราทุ่มเทปลุกปั้นมา ตอนนั้นก็คิดว่าชีวิตน่าจะต้องเป็นแบบนี้ไปอีกพักใหญ่ๆ แต่แล้วหลังจากเปิด Hostel แรกมาได้ปีกว่าๆ วันหนึ่งก็มีเสียงโทรศัพท์ปลายสายมาจากประเทศจีน เป็นรุ่นพี่ที่เคยแชร์บ้านด้วยกันสมัยทำงานที่เมืองจีนโทรมาบอกว่ามีตึกน่าสนใจอยากชวนทำ Hostel และจะขอให้ไปดูให้หน่อยแต่เจ้าของเขาจะให้เช่าแค่ชั้น 2 ของตึกที่ติดถนน ข้างล่างเป็นร้านค้าไม่มีทางขึ้นจากทางอื่น ถ้าจะเช่าต้องหาทางสร้างบันไดขึ้นไปเองส่งรูปมาให้ดูเป็นตึกหน้าตาเชยๆเก่าๆหลังหนึ่ง
ร่องรอยในความทรงจำ..
เวลาเดือนนึงผ่านไป.. สองเดือนผ่านไป.. ตึกนั้นก็ยังไม่อยู่ในย่านที่เราโคจร ปลายสายจากประเทศจีนโทรมาถี่ขึ้นจากอาทิตย์ละครั้ง ท้ายสุดเป็นวันละสามครั้ง 5555+ สุดท้ายเลยต้องยอมขับรถไปดูให้แกพอจอดรถตรงถนนหน้าตึกก็รู้สึกคลับคล้ายคลับคลาเหมือนว่าจะเคยมา ดูรูปก็ตรง Location ถนนท่าแพ ใกล้แยกไนท์พลาซ่า ก็ตรงตามที่ให้มา พอเดินทะลุช่องตึกเข้าไปเท่านั้นแหล่ะ จำได้เลยว่าด้านหลังเป็นตึกที่ลูกพี่ลูกน้องเราทำร้าน Jazz Bar อยู่ พี่เค้าเคยชวนเรามาครั้งนึงแต่เป็นช่วงกลางคืน ตอนยืนอยู่ตรงถนนยังรู้สึกพลุกพล่านจอแจอารมณ์แบบใจกลางเมืองอยู่เลยแต่พอเดินผ่านช่องทะลุเข้ามาแค่ประมาณ 20 เมตร บรรยากาศเหมือนเดินหลุดเข้ามาอีกโลกหนึ่งไปเลย มีตึกอิฐสีส้ม เก่าๆหลังเล็กๆอยู่หลังนึงแอบอยู่ในสวนป่า มีเสียงเพลงแจ๊สจากวงดนตรีในร้านเล่นคลอเบาๆ มีชาวต่างชาติหลากหลายประเทศนั่งอยู่หน้าร้านเต็มไปหมด เหมือนเรากำลังอยู่เมืองนอกที่ไหนสักแห่งไม่ใช่บ้านเรา จำได้ว่าตอนนั้นตกหลุมรักร้านนี้ไปเลยแต่สุดท้ายก็ไม่มีโอกาสได้มาอีกเนื่องจากวุ่นอยู่กับการสร้าง Hostel ที่แรกจนเวลาล่วงเลยผ่านมาเป็นปีทำให้ลืมร้านนี้ไปเลย
พรหมลิขิตบันดาลชักพา..
กลับมาที่ตึกหลักที่ตั้งใจมาดูเป็นตึกติดถนน 2 ชั้นทั้งหมด 5 คูหา แต่ที่ให้เช่ามีแค่ 2 คูหาริมสุดเฉพาะชั้นบนซึ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะทำประโยชน์ใดๆจากห้องชั้น 2 ทั้ง 2 ห้องนี้ คิดว่าคงมีคนมาดูหลายคนแล้วแต่ไม่มีใครตกลงเช่าทั้งที่ทำเลก็ดี ปัญหาหลักใหญ่เลยคือหาที่ทำทางขึ้นไม่ได้เนื่องจากตึกปลูกเต็มพื้นที่ทั้งด้านหน้าและด้านข้าง เหลือเพียงแค่ด้านหลังซึ่งติดอยู่กับตึกอิฐเท่านั้น ตอนนั้นคิดหาวิธีวนไปวนมาหลายวันขณะจะถอดใจแล้วพอดีลูกพี่ลูกน้องโทรมาหาบอกว่าไม่เจอกันนานอยากนัดเจอกันหน่อย เลยนัดไปเจอกันที่ร้านพี่เค้าก็ชวนคุยสัพเพเหระกัน คุยกันไปคุยมาโยงมาถึงเรื่องห้องบนตึกติดถนนที่ให้เช่าและเรื่องทางขึ้น พี่เค้าบอกเอางี้มั้ยถ้าเป็นคนอื่นพี่ไม่ให้นะนี่เห็นเป็นพี่น้องกันพี่ให้ชั้น 2 ของตึกอิฐที่ปกติใช้เป็นห้องสำหรับซ้อมดนตรีของนักดนตรีร้านพี่เขาตอนนั้นให้เราเอาไปทำเป็นล็อบบี้แล้วเจาะผนังเชื่อมตึกข้างหน้าเลยทางขึ้นก็ใช้ของตึกอิฐเดิมนี่แหล่ะแต่มีข้อแลกเปลี่ยนคือบางวันพี่ขอเอาวงดนตรีขึ้นมาแสดงบนนี้บ้างนะให้แขกโรงแรมดูบ้าง โอ้โห.. คือตอนนั้นอยากกระโดดกอดพี่เขาเลย..!! (ลืมคิดไปเลยว่ากำลังจะเหนื่อยแค่ไหนภาพตอนทำ Hostel แรกลอยมาตอนขับรถกลับบ้าน...5555+)
แตกต่างแต่กลมกลืน..
สิ่งที่ผมชอบและได้พบเจอในระหว่างการเดินทางที่บางครั้งเราจะเห็นคนนำเอาตึกเก่ามารีโนเวทเพื่อใช้งานในรูปแบบต่างๆแต่ยังเคารพหน้าตาของตึกเดิมอยู่และนี่คือสิ่งที่ผมมักจะนำมาเป็นโจทย์ให้กับตัวเองและผู้ออกแบบที่มาร่วมงานทั้ง Hostel แห่งแรกรวมถึงแห่งนี้คือเราจะทำโรงแรมที่มีความกลมกลืนกับเพื่อนบ้านและไม่มีความต้องการที่จะเป็นผู้มาใหม่ที่ดูแปลกแยกจากบริบทรอบข้างเดิม คนที่เดินผ่านไปมาผ่านตึกนี้เป็นสิบๆปีหรือหลายสิบปีจะยังรู้สึกว่ามันไม่ได้แตกต่างจากเดิมไป อีกทั้งคราวนี้ตึกทั้ง 2 ตึกติดกันนี้ต่างเป็นตึกที่มีมากอายุกว่า 100 ปีแล้ว ตามที่ได้รับข้อมูลจากเจ้าของตึกซึ่งเป็นรุ่นหลานของผู้สร้างตึกมา ตึกนี้เป็นตึกแรกๆของถนนท่าแพซึ่งเป็นถนนสายเก่าแก่และมีความสำคัญที่สุดสายหนึ่งคู่เมืองเชียงใหม่มาเนิ่นนาน เดิมแรกเริ่มตึกอิฐเป็นตึกที่ถูกสร้างขึ้นก่อนและถูกใช้เป็นที่พักค้างแรมของเหล่าพ่อค้าและคนงานที่นำเอาของจากต่างอำเภอหรือต่างจังหวัดรอบๆเชียงใหม่เข้ามาขายที่ “ตลาดวโรรส” หรือ “กาดหลวง” ที่ถือเป็นตลาดที่ใหญ่ที่สุดของจังหวัดเชียงใหม่ และเป็นตลาดเก่าแก่ที่มีประวัติอันยาวนานมานับร้อยปีและในเวลาต่อมาตึกอิฐได้ถูกเปลี่ยนการใช้งานเป็นร้านขายและโรงอบขนมปังให้แก่ชาวเชียงใหม่และชาวต่างชาติที่อาศัยอยู่ในจังหวัดเชียงใหม่ย่านนี้ จนกระทั่งความเจริญได้เข้ามาถนนท่าแพถูกเปลี่ยนเป็นถนนลาดยาง ชาวบ้านพากันแห่สร้างตึกปูนชิดติดถนนเพื่อค้าขาย ช่วงเวลานั้นเองลานหน้าตึกอิฐหลังนี้ที่เคยเป็นลานโล่งได้กลายเป็นตำแหน่งปลูกสร้างตึกปูนขึ้นมาและไม่มีการใช้งานตึกอิฐนี้อีกเลยกว่าครึ่งศตวรรษ โอเค โม้มานาน เราไปดู hostel ที่ 2 ที่ผมมีโอกาสได้ทำกับเพื่อนๆอีกกลุ่มหนึ่งของผมกันนะครับ !!
1. จากครั้งแรกที่ไปเจอจะเห็นเป็นตึกเก่าๆโทรมๆตึกหนึ่งแต่ทำเลถือว่าดีพอใช้เลยจึงโทรไปสอบถามได้ความว่าเจ้าของให้เช่าในราคาสมเหตุสมผลแต่ประเด็นคือให้เช่าเฉพาะชั้น 2 และไม่มีทางขึ้นทางอื่นนอกจากต้องผ่านร้านค้าชั้นล่างซึ่งเป็นไปไม่ได้ในการที่จะทำแบบนั้นเลยต้องคิดกันหนักเลยตอนนั้น
2. ที่ตั้งตึกอยู่ห่างจากจุดเริ่มต้นของถนนไนท์พลาซ่าแค่ 50 เมตรและสามารถเดินไปตลาดวโรรสได้แค่ 200 เมตร ห่างจากแม่น้ำปิง 300 เมตร และห่างจากประตูท่าแพ(ถนนคนเดินวันอาทิตย์) 700 เมตร สามารถเดินทางไปไหนมาไหนได้สะดวก ห่างจากสนามบินเชียงใหม่ 5 กิโลเมตรหรือขับรถประมาณ 10 นาทีเท่านั้นเองครับ
3. สภาพตึกทั้งสองตอนที่เราได้เข้าไปดูครั้งแรกสภาพค่อนข้างเก่าและพื้นเป็นพื้นไม้เป็นส่วนใหญ่มีส่วนที่เป็นปูนอยู่นิดเดียวและเวลาจะทำอะไรจะต้องรบกวนเจ้าของร้านทั้ง 3 ร้านที่อยู่ข้างล่างห้องเรา
4. “รื้อ” อีกแล้วครับ เพื่อนที่ชวนมาหุ้นด้วยใน Hostel นี้เป็นคนออกแบบและคุมงานเองเลยถือว่าโชคดีมากที่ได้คนออกแบบเก่งๆมาช่วยอีกแล้ว (คนละคนกับที่แรกนะครับแต่ก็เก่งเหมือนกัน)
5. “ก่อร่าง” ต้องคุมงานเองแทบทุกวันอีกแล้วเนื่องจากเป็นงาน renovate อาคารเก่าจึงต้องสื่อสารกับช่างให้เข้าใจตรงกันมากที่สุดเพื่อลดข้อผิดพลาดในการก่อสร้างซึ่งเป็นค่าใช้จ่ายทั้งนั้น งบน้อยและไม่อยากให้บานปลาย เลยต้องละเอียดถี่ถ้วนกันให้สุดๆๆๆครับ
6. “ภาพเสร็จ” หลังจาก 6 เดือน อันยาวนาน(อีกแล้ว)กับโปรเจค Hostel ที่ 2 ในช่วงเวลาห่างกันแค่ปีเดียว ถ้านับจนถึงตอนนี้ก็เปิดมาได้ครบ 1 ปีพอดีนะครับสำหรับหลังที่สองนี้ ถ้าใครมาเชียงใหม่ก็แวะมาเยี่ยมเยียนทักทาย Hostel ทั้งสองที่นี้ได้นะครับ
“ขอบคุณที่ติดตามตั้งแต่ทำ Hostel นักแบกเป้วัยรุ่นที่พึ่งหลุดมาจากมหาวิทยาลัย จนมาถึง Hostel สำหรับนักเดินทางวัยกลางคนแต่ยังไม่ยอมแก่หลังนี้ครับ”
ชื่อสินค้า:
Trace Hotelistro
คะแนน:
**SR - Sponsored Review : ผู้เขียนรีวิวนี้ไม่ได้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง แต่มีผู้สนับสนุนสินค้าหรือบริการนี้ให้แก่ผู้เขียนรีวิว โดยที่ผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนอื่นใดในการเขียนรีวิว
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
ช่วยดูplan เชียงใหม่ ให้หน่อยครับ
ตอนนี้อยู่ที่ เชียงใหม่แล้ว พึ่งลงมาจาก แม่กำปอง ตอนนี้กำลังเค้วงกับสถานที่เที่ยวมาก มีเช่ารถไว้แล้วตอนนี้ plan มีประมาณนี้ที่จะเก็บพรุ่งนี้ครับ อ่างแก้วมช วัดอุโมค์ สวนพุทธธรรม ต๋องเต็มโต๊ะ Moohdon
อยากจะเป็นVI แต่กลายเป็นเม่า
ใครเคยพัก HUB 53 Hip Hotel เชียงใหม่บ้างคะ
HUB 53 Hip Hotel อยู่ห่างจากตัวเมืองเชียงใหม่ ถนนท่าแพ ตลาดวโรรส ไน์บาซ่า มากมั้ยคะ แล้วจาก โรรงแรมสามารถไปเที่ยวสถานที่ต่าง ๆ ในเชียงใหม่ได้ง่ายมั้ยคะ (เช่ารถขับค่ะ) แล้วสภาพของห้องพัก การบริการเป็นอ
sitafighting
ข่าวที่ออกว่าหลุมที่ยุบหน้า รพ วชิระ ลึก 50 เมตร ต้วเลขมั่วป่าว
เค้าเอาอะไรมาวัดว่า 50 เมตร ดูจากหลายๆ รูปแล้วไม่น่าถึง เพราะ 50 เมตรนี่ถ้าตึกชั้นหนึ่งประมาณ 5 เมตร นี่มันต้องลึกเท่าตึก 10 ชั้นเลย
LoyLomLa
เที่ยวเชียงใหม่ปลายฤดูฝน 4 วัน 3 คืน
ทริปนี้เราได้แพลนไปเที่ยวเชียงใหม่ 4 วัน 3 คืน โดยจะไปทางฝั่งเชียงดาว - แม่แตง โดยแพลนไว้ว่านอนเชียงดาว 2 คืน แล้วมานอนแถวม่อนเงาะ 1 คืน แล้วมาเที่ยวในเมือง ทริปนี้ไม่ได้แพลนอะไรมาก เนื่องจากไปฤดูฝน เ
YhakTiewKorTiew
Thunder Bird Hostel ที่พักเชียงใหม่ ราคาสบายกระเป๋า By Storyบันทึกไว้เราไปกัน ❤
Thunder Bird Hostel โฮสเทลเปิดใหม่ตกแต่งโทนดิบ ผนังปูนเปลือยที่ซ่อนตัวอยู่ในซอยมูลเมือง 6 สถานที่แห่งนี้ดัดแปลงมาจากกาดสมเพชรเดิม โดยยังคงบรรยากาศของความเป็นตลาดอยู่ เราสาม
Mhiieyoksjourney
เชียงใหม่-เดินเล่นบ้านตึก ชมรถโบราณคันที่ ๓ ของเชียงใหม่ และบ้านที่เป็นที่สำหรับแสดงงานศิลปะ
กระทู้ขอเกริ่นก่อนว่าเป็นการเขียนถึงเชียงใหม่เพื่อระลึกถึงในความทรงจำ ภาพที่ถ่ายนี้ถ่ายตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๕๖๐ เรื่อยๆ มา เรียกว่า ผ่านมาก็ถ่ายบ้าง หนักไปทางนั่งคุยกับทางคุณยายผู้ดูแล "บ้านตึก" ห
Force8949
ทำไมถนนทรุดตัวได้ขนาดนี้ครับ ลึกตั้ง 50 เมตรด้วยนะครับ น่ากลัวมาก
ถนนทรุด หน้าวชิรพยาบาลที่ถนนสามเสน ลึกตั้ง 50 เมตรด้วย เทียบความลึกเป็นความสูงตึกนี่คือเกินตึก 10 ชั้นเลย เห็นตำแหน่งรถกระบะแล้วเสียวไส้เลย ยังดีที่ไม่มีใครเป็นอะไร https://www.facebook.c
สมาชิกหมายเลข 6652492
เดินเล่นดูตึกเก่าย่านท่าแพ
สวัสดีครับ ช่วงนี้อากาศที่เชียงใหม่ดี ไม่ค่อยมีแดด เลยไปเดินเล่นดูตึกเก่าๆบนถนนท่าแพ เผื่อใครชอบก็ลองไปเดินเล่นชมกันเองนะครับ :) ร้านรัตนผล เป็นร้านขายเครื่องเขียนเก่าแก่ ลูกเล็กเด็กแดงที่อยุ๋แถวๆน
i_snowman
แอ่วเจียงใหม่ม่วนใจ๋ ปลายฝน 5 วัน
สวัสดีครับ ปลายฝนต้นหนาวแล้ว....ทริปนี้พาขึ้นเหนือไปชมบรรยากาศช่วงปลายฝน ปกติจะขึ้นเหนือในช่วง ธค-มค ลองไปดื่มด่ำกับต้นไม้ ธรรมชาติปลายฝนพรำๆ ดูบ้างครับ วันแรก 9/10/2565 - สนามบินน
สายฟ้า พาเที่ยว
ทาวเฮ้าพฤกษา ใกล้นวนคร ธรรมศาสตร์ ทางเข้าหมู่บ้านห่างถนนพหลโยธิน 500 เมตร ควรตั้งราคาให้เช่าเท่าไร
ทาวเฮ้าพฤกษา ใกล้นวนคร ธรรมศาสตร์ วัดธรรมกาย เทศบาลท่าโขลง ทำเลดีมาก ทางเข้าหมู่บ้านห่างถนนพหลโยธิน 500 เมตร ควรตั้งราคาให้เช่าเท่าไร พอดีซื้อบ้านใหม่ และจะย้ายไปเร็วๆนี้ เป็นหลังริม จอดรถได้ 3 คัน ใน
สมาชิกหมายเลข 2182182
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
โฮสเทล
รีโนเวทบ้าน
จังหวัดเชียงใหม่
โรงแรมรีสอร์ทไทย
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ : 2.0 พัน
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
[SR] เมื่อผมหยุดเดินทางแล้วมาสร้าง.. “ Hostel “ (ปี 2)
ปี 2016 นี้ ...... ผมก็ยังมีโอกาสได้ทำอีก Hostel
ไม่ยอมหยุดเดินทาง..?
จริงๆคือตลอดปีแรกที่ชีวิตต้องวุ่นกับการทำ Hostel แรกในชีวิตไปพร้อมๆกับทำงานอาชีพหลักของตัวเองไปด้วยไม่ได้ขยับไปไหนเลย ตอนนั้นในใจรู้สึกทั้งเหนื่อยแทบขาดใจแต่ก็มีความสุขที่ได้เห็นนักเดินทางที่มาพักประทับใจ Hostel ที่พวกเราทุ่มเทปลุกปั้นมา ตอนนั้นก็คิดว่าชีวิตน่าจะต้องเป็นแบบนี้ไปอีกพักใหญ่ๆ แต่แล้วหลังจากเปิด Hostel แรกมาได้ปีกว่าๆ วันหนึ่งก็มีเสียงโทรศัพท์ปลายสายมาจากประเทศจีน เป็นรุ่นพี่ที่เคยแชร์บ้านด้วยกันสมัยทำงานที่เมืองจีนโทรมาบอกว่ามีตึกน่าสนใจอยากชวนทำ Hostel และจะขอให้ไปดูให้หน่อยแต่เจ้าของเขาจะให้เช่าแค่ชั้น 2 ของตึกที่ติดถนน ข้างล่างเป็นร้านค้าไม่มีทางขึ้นจากทางอื่น ถ้าจะเช่าต้องหาทางสร้างบันไดขึ้นไปเองส่งรูปมาให้ดูเป็นตึกหน้าตาเชยๆเก่าๆหลังหนึ่ง
ร่องรอยในความทรงจำ..
เวลาเดือนนึงผ่านไป.. สองเดือนผ่านไป.. ตึกนั้นก็ยังไม่อยู่ในย่านที่เราโคจร ปลายสายจากประเทศจีนโทรมาถี่ขึ้นจากอาทิตย์ละครั้ง ท้ายสุดเป็นวันละสามครั้ง 5555+ สุดท้ายเลยต้องยอมขับรถไปดูให้แกพอจอดรถตรงถนนหน้าตึกก็รู้สึกคลับคล้ายคลับคลาเหมือนว่าจะเคยมา ดูรูปก็ตรง Location ถนนท่าแพ ใกล้แยกไนท์พลาซ่า ก็ตรงตามที่ให้มา พอเดินทะลุช่องตึกเข้าไปเท่านั้นแหล่ะ จำได้เลยว่าด้านหลังเป็นตึกที่ลูกพี่ลูกน้องเราทำร้าน Jazz Bar อยู่ พี่เค้าเคยชวนเรามาครั้งนึงแต่เป็นช่วงกลางคืน ตอนยืนอยู่ตรงถนนยังรู้สึกพลุกพล่านจอแจอารมณ์แบบใจกลางเมืองอยู่เลยแต่พอเดินผ่านช่องทะลุเข้ามาแค่ประมาณ 20 เมตร บรรยากาศเหมือนเดินหลุดเข้ามาอีกโลกหนึ่งไปเลย มีตึกอิฐสีส้ม เก่าๆหลังเล็กๆอยู่หลังนึงแอบอยู่ในสวนป่า มีเสียงเพลงแจ๊สจากวงดนตรีในร้านเล่นคลอเบาๆ มีชาวต่างชาติหลากหลายประเทศนั่งอยู่หน้าร้านเต็มไปหมด เหมือนเรากำลังอยู่เมืองนอกที่ไหนสักแห่งไม่ใช่บ้านเรา จำได้ว่าตอนนั้นตกหลุมรักร้านนี้ไปเลยแต่สุดท้ายก็ไม่มีโอกาสได้มาอีกเนื่องจากวุ่นอยู่กับการสร้าง Hostel ที่แรกจนเวลาล่วงเลยผ่านมาเป็นปีทำให้ลืมร้านนี้ไปเลย
พรหมลิขิตบันดาลชักพา..
กลับมาที่ตึกหลักที่ตั้งใจมาดูเป็นตึกติดถนน 2 ชั้นทั้งหมด 5 คูหา แต่ที่ให้เช่ามีแค่ 2 คูหาริมสุดเฉพาะชั้นบนซึ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะทำประโยชน์ใดๆจากห้องชั้น 2 ทั้ง 2 ห้องนี้ คิดว่าคงมีคนมาดูหลายคนแล้วแต่ไม่มีใครตกลงเช่าทั้งที่ทำเลก็ดี ปัญหาหลักใหญ่เลยคือหาที่ทำทางขึ้นไม่ได้เนื่องจากตึกปลูกเต็มพื้นที่ทั้งด้านหน้าและด้านข้าง เหลือเพียงแค่ด้านหลังซึ่งติดอยู่กับตึกอิฐเท่านั้น ตอนนั้นคิดหาวิธีวนไปวนมาหลายวันขณะจะถอดใจแล้วพอดีลูกพี่ลูกน้องโทรมาหาบอกว่าไม่เจอกันนานอยากนัดเจอกันหน่อย เลยนัดไปเจอกันที่ร้านพี่เค้าก็ชวนคุยสัพเพเหระกัน คุยกันไปคุยมาโยงมาถึงเรื่องห้องบนตึกติดถนนที่ให้เช่าและเรื่องทางขึ้น พี่เค้าบอกเอางี้มั้ยถ้าเป็นคนอื่นพี่ไม่ให้นะนี่เห็นเป็นพี่น้องกันพี่ให้ชั้น 2 ของตึกอิฐที่ปกติใช้เป็นห้องสำหรับซ้อมดนตรีของนักดนตรีร้านพี่เขาตอนนั้นให้เราเอาไปทำเป็นล็อบบี้แล้วเจาะผนังเชื่อมตึกข้างหน้าเลยทางขึ้นก็ใช้ของตึกอิฐเดิมนี่แหล่ะแต่มีข้อแลกเปลี่ยนคือบางวันพี่ขอเอาวงดนตรีขึ้นมาแสดงบนนี้บ้างนะให้แขกโรงแรมดูบ้าง โอ้โห.. คือตอนนั้นอยากกระโดดกอดพี่เขาเลย..!! (ลืมคิดไปเลยว่ากำลังจะเหนื่อยแค่ไหนภาพตอนทำ Hostel แรกลอยมาตอนขับรถกลับบ้าน...5555+)
แตกต่างแต่กลมกลืน..
สิ่งที่ผมชอบและได้พบเจอในระหว่างการเดินทางที่บางครั้งเราจะเห็นคนนำเอาตึกเก่ามารีโนเวทเพื่อใช้งานในรูปแบบต่างๆแต่ยังเคารพหน้าตาของตึกเดิมอยู่และนี่คือสิ่งที่ผมมักจะนำมาเป็นโจทย์ให้กับตัวเองและผู้ออกแบบที่มาร่วมงานทั้ง Hostel แห่งแรกรวมถึงแห่งนี้คือเราจะทำโรงแรมที่มีความกลมกลืนกับเพื่อนบ้านและไม่มีความต้องการที่จะเป็นผู้มาใหม่ที่ดูแปลกแยกจากบริบทรอบข้างเดิม คนที่เดินผ่านไปมาผ่านตึกนี้เป็นสิบๆปีหรือหลายสิบปีจะยังรู้สึกว่ามันไม่ได้แตกต่างจากเดิมไป อีกทั้งคราวนี้ตึกทั้ง 2 ตึกติดกันนี้ต่างเป็นตึกที่มีมากอายุกว่า 100 ปีแล้ว ตามที่ได้รับข้อมูลจากเจ้าของตึกซึ่งเป็นรุ่นหลานของผู้สร้างตึกมา ตึกนี้เป็นตึกแรกๆของถนนท่าแพซึ่งเป็นถนนสายเก่าแก่และมีความสำคัญที่สุดสายหนึ่งคู่เมืองเชียงใหม่มาเนิ่นนาน เดิมแรกเริ่มตึกอิฐเป็นตึกที่ถูกสร้างขึ้นก่อนและถูกใช้เป็นที่พักค้างแรมของเหล่าพ่อค้าและคนงานที่นำเอาของจากต่างอำเภอหรือต่างจังหวัดรอบๆเชียงใหม่เข้ามาขายที่ “ตลาดวโรรส” หรือ “กาดหลวง” ที่ถือเป็นตลาดที่ใหญ่ที่สุดของจังหวัดเชียงใหม่ และเป็นตลาดเก่าแก่ที่มีประวัติอันยาวนานมานับร้อยปีและในเวลาต่อมาตึกอิฐได้ถูกเปลี่ยนการใช้งานเป็นร้านขายและโรงอบขนมปังให้แก่ชาวเชียงใหม่และชาวต่างชาติที่อาศัยอยู่ในจังหวัดเชียงใหม่ย่านนี้ จนกระทั่งความเจริญได้เข้ามาถนนท่าแพถูกเปลี่ยนเป็นถนนลาดยาง ชาวบ้านพากันแห่สร้างตึกปูนชิดติดถนนเพื่อค้าขาย ช่วงเวลานั้นเองลานหน้าตึกอิฐหลังนี้ที่เคยเป็นลานโล่งได้กลายเป็นตำแหน่งปลูกสร้างตึกปูนขึ้นมาและไม่มีการใช้งานตึกอิฐนี้อีกเลยกว่าครึ่งศตวรรษ โอเค โม้มานาน เราไปดู hostel ที่ 2 ที่ผมมีโอกาสได้ทำกับเพื่อนๆอีกกลุ่มหนึ่งของผมกันนะครับ !!
1. จากครั้งแรกที่ไปเจอจะเห็นเป็นตึกเก่าๆโทรมๆตึกหนึ่งแต่ทำเลถือว่าดีพอใช้เลยจึงโทรไปสอบถามได้ความว่าเจ้าของให้เช่าในราคาสมเหตุสมผลแต่ประเด็นคือให้เช่าเฉพาะชั้น 2 และไม่มีทางขึ้นทางอื่นนอกจากต้องผ่านร้านค้าชั้นล่างซึ่งเป็นไปไม่ได้ในการที่จะทำแบบนั้นเลยต้องคิดกันหนักเลยตอนนั้น
2. ที่ตั้งตึกอยู่ห่างจากจุดเริ่มต้นของถนนไนท์พลาซ่าแค่ 50 เมตรและสามารถเดินไปตลาดวโรรสได้แค่ 200 เมตร ห่างจากแม่น้ำปิง 300 เมตร และห่างจากประตูท่าแพ(ถนนคนเดินวันอาทิตย์) 700 เมตร สามารถเดินทางไปไหนมาไหนได้สะดวก ห่างจากสนามบินเชียงใหม่ 5 กิโลเมตรหรือขับรถประมาณ 10 นาทีเท่านั้นเองครับ
3. สภาพตึกทั้งสองตอนที่เราได้เข้าไปดูครั้งแรกสภาพค่อนข้างเก่าและพื้นเป็นพื้นไม้เป็นส่วนใหญ่มีส่วนที่เป็นปูนอยู่นิดเดียวและเวลาจะทำอะไรจะต้องรบกวนเจ้าของร้านทั้ง 3 ร้านที่อยู่ข้างล่างห้องเรา
4. “รื้อ” อีกแล้วครับ เพื่อนที่ชวนมาหุ้นด้วยใน Hostel นี้เป็นคนออกแบบและคุมงานเองเลยถือว่าโชคดีมากที่ได้คนออกแบบเก่งๆมาช่วยอีกแล้ว (คนละคนกับที่แรกนะครับแต่ก็เก่งเหมือนกัน)
5. “ก่อร่าง” ต้องคุมงานเองแทบทุกวันอีกแล้วเนื่องจากเป็นงาน renovate อาคารเก่าจึงต้องสื่อสารกับช่างให้เข้าใจตรงกันมากที่สุดเพื่อลดข้อผิดพลาดในการก่อสร้างซึ่งเป็นค่าใช้จ่ายทั้งนั้น งบน้อยและไม่อยากให้บานปลาย เลยต้องละเอียดถี่ถ้วนกันให้สุดๆๆๆครับ
6. “ภาพเสร็จ” หลังจาก 6 เดือน อันยาวนาน(อีกแล้ว)กับโปรเจค Hostel ที่ 2 ในช่วงเวลาห่างกันแค่ปีเดียว ถ้านับจนถึงตอนนี้ก็เปิดมาได้ครบ 1 ปีพอดีนะครับสำหรับหลังที่สองนี้ ถ้าใครมาเชียงใหม่ก็แวะมาเยี่ยมเยียนทักทาย Hostel ทั้งสองที่นี้ได้นะครับ
“ขอบคุณที่ติดตามตั้งแต่ทำ Hostel นักแบกเป้วัยรุ่นที่พึ่งหลุดมาจากมหาวิทยาลัย จนมาถึง Hostel สำหรับนักเดินทางวัยกลางคนแต่ยังไม่ยอมแก่หลังนี้ครับ”