คือเราเป็นคนที่ดูอยากเอาชนะแฟนตัวเอง เเฟนเราอายุมากกว่าเรา5ปี เอาง่ายๆเป็นรุ่นพี่แต่ก่อนเรามีแฟนอยู่แล้วคนหนึ่ง แต่พี่คนนี้ตามตื้อเรามาตลอด ถึงบอกว่า มีแฟนแล้ว สุดท้ายเราก็เลิกกับเเฟนคนนั้นแล้ว ก็คบกับพี่เขาที่(ตื้อเรา) พี่เขาดีมากกับเรา ใส่ใจเรามาก เเต่เราด้วยแบบที่เราไม่เคยรักพี่เขามาก่อน มันเลยเฉยๆ พี่เขาเข้าหาเราตลอดค่ะ แต่เราสิไม่เข้าหาบ้าง แต่หลังจากนั้นมาเรื่อยๆ เราเริ่มรักพี่เขาเพิ่มมากขึ้น แต่ยังไม่มากพอ เพราะว่า เราชอบเพื่อนคนหนึ่งที่รร ยุชั้นเดียวกันห้องเดียวกัน มา2ปีแล้ว เรากับเพิ่อนคนนั้นสนิทกันมาก แต่เราว่าจะบองขอคบตอนปัจฉิม แต่เราก็คุยเล่นคอลกันบ้างแหละกับเพื่อนนั้น. คนนั้นเหมือนจะชอบเราด้วย แต่มันดู ไม่แน่ใจ เราเลยเฉยๆไป เราบอกพี่เขานะว่า เราชอบคนนั้นมานานแล้ว เราแบบ คอลกับเพื่อนคนนั้น เล่นเกมด้วยกัน จนทิ้งแฟนตัวเองไว้ เราเลยกลับไปบอกขอโทษที่เล่นกับคนอื่นนานไป แต่วันหนึ่งเราทะเลาะกันกับพี่เขา พี่เขาร้องไห้มาสองครั้งแล้ว เพราะเรานิสัยไม่ดีเอง ครั้งนี้แรงมาก พี่เขาถามในสายว่า เลิกกันไหม? แต่เราได้ยินว่า เลิกกันเถอะ. ตอนนั้นเราไม่ได้รุ้สึกเสียใจอะไรมากนะ เพราะเราทำใจมานานแล้ว เราเลย จัดให้ตามคำขอค่ะ. พี่เขาร้องไห้หนักมาก เเล้วไปบอกเพื่อนเราว่า เราเปลี่ยนไป เราไม่คิดอะไรเลย ถามไป ตอบปึป เหมือนเราจะไม่รักพี่เขาแล้ว แต่เอาจริงๆ เราก็รักนะ แต่พี่เขายุในโลกออนไลน์ มันไม่สามารถสู้กับความใกล้ชิดของเพื่อนคนนั้นได้ เราเลยทำใจไ้ว้ก่อนแล้ว แต่! ไม่ใช่ว่าเราจะเป็นคนแบบนั้นนะ ตลอดที่คบกับพี่เขามา เราพยายามบังคับตัวเองไม่ให้ชอบเพื่อนคนนั้น แต่ เพื่อนคนนั้นก็เปลี่ยนไป เหมือนทำเป็นมีใจให้เรา ทำบ่อยมาก เราเลยใจเต้นกับเพื่อนนี้มากกว่าพี่เขา เราพยายามออกห่างแล้ว แต่ไม่ได้ผล เหมือนเพื่อนนั้นมีใจให้เรา เพื่อนๆเราก็พูดกับเรานะว่า มันชอบแกแน่เลย ดูดินั้นน่ะ มองแกว่ะ บางครั้ง มานั่งข้างๆมาหนุนไหล่เราบ้าง ตักเราบ้าง เราไม่รุ้จะทำยังไง เลิกชอบก็ทำไม่ได้ เราเลยทำตามใจตนเอง แบบไม่โกหกใจตัวเองน่ะ เราเลิกกับพี่เขา แต่เรารุ้สึกแบบ เพื่อนคนนั้นมันชอบเราจริงป่ะว่ะ เราเลยสับสน กลัว กลัวเสียคนดีๆอย่างพี่เขาไป กลัวเสียใจกับเพื่อนคนนั้นถ้ามันไม่ได้คิดอะไรกับเรา.... เราเลยตัดสินใจกลับไปหาพี่เขา พี่เขาบอกพี่จะเผื่อใจแล้ว... ไม่อยากรักหมดใจ พี่เขาเจ็บ พี้เขาบอกพี่จะไม่เหมือนเดิม เราเลย... อื้มรับได้... แต่ไปๆมาๆ เรารู้สึกเห้ย! มันแบบไม่ใช่อ่ะ เราไม่รู้สึกรักแล้ว เราคุยกันได้แบบต่างจากแต่ก่อนมาก เย็นชาใส่กัน จากนั้นเราเลยตัดสินใจอีกครั้ง. พี่เขาบอก.. อย่ากลับมาเถอะถ้าไม่รักกันแล้ว.. จากนั้นพี่เขาถามเราอีกครั้งว่าจะเอายังไง จะเริ่มใหม่หรือจะแยกกัน เราเลยตอบไป ตามหัวใจตัวเอง ว่า.. เเยกค่ะเราคงไปด้วยกันไม่ได้... พี่เขาเเค่... อื้ม โชคดีครับ... จากนั้นใจเรามันหวิวๆ คิดถึง. แต่ตอนกลับไปมันไม่รักแล้ว แต่พอออกมามันคิดถึง อยากคุยด้วย แต่คงไม่ได้แล้ว จะทำยังไงดีคะ? เพื่อนคนนั้นเราไม่รุ้ว่าเขาคิดยังไงกับเรากันแน่ เเต่อาการที่จะทำให้หายคิดถึงนี้เอายังไงดีคะ ฮือออ ช่วยเค้าที!!!
อาการแบบนี้ ควรทำยังไงดี?