คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราพี่น้องไม่ถูกกันซะเลย เอาจริงๆตอนเด็กๆซักเราประมาณ6-7ขวบ มันจะชอบแกล้งเรา เราก็นำคาญเพราะเด็กผู้ชายชอบเล่นแรงๆ แล้วหนักเข้าก็เตะต่อยเรา จนเริ่มโตมาก็ไม่ถูกกันเลยครับ เพราะเริ่มโตพี่เราก็ขี้ขโมย ตอนเราประมาณประถมก็ขโมยขนมเรากินหรือบางทีก็หย้าด้านกินหน้าตาเฉย บางทีก็แอบเอาโทรศัพท์เราไปเล่น อะไรแบบนี้ แต่นี้ยังไม่ใช่ปัญหาใหญ่ พอโตมาเป็นวัยรุ่นกันทั้งคู่แล้ว พี่เราก็เพิ่มความทวีคูณยิ่งขึ้นไปอีก อย่างเราเป็นคนมักง่าย ชอบว่างเงินไว้ตรงนู้นที เพราะคิดว่าไม่มีใครมาเอาหรอกก็บ้านเรา แต่แค่เราเผลอนิดเดียวมันก็ขโมยไปหน้าตาเฉย แถมเป็นคน

และไม่ยอมรับความผิดอะไรแม้หลักฐานเต็มตาก็ไม่ยอมรับ และไม่ใช่ครั้งเดียวทีขโมย มีอีกหลายครั้ง แม้กะทั่งเศษตั้งก็ยังเอาไป และไม่ใช่แต่ตังค์สิ่งของจุกจิกก็ขโมยไปใช้ เราอ่ะเป็นคนง่ายๆ ถ้าใช้แล้วไม่ทำพังหรือทำหายอ่ะเราก็ให้ใช้ แต่นี่ขโมยไปใช้เสร็จก็เอาไปซุกซ่อนไว้หรือก็เอาไปทิ้งซึ่งคืออะไรหน้าด้านมากๆๆๆ เรื่องขโมยของนี่นับว่าเป็นเรื่องเล็กๆ เรื่องต่อมาคือชอบมาถ้าตีถ้าต่อยกับเราเมื่อเราทำอะไรไม่พอใจมันหรือทะเลาะกัน คืออะไร ก็ไม่เข้าใจว่า ‘’ก็ครอบครัวเดียวกัน ทำไมทำตัวต่ำทรามเหมือนกุ๋ยท้ายตลาดขนาดนี่ พ่อแม่ญาติพี่น้องก็ไม่เคยมีสันดานแบบนี้ ไม่รู้ว่าโตปานนี่แล้วจนหมาเลียตูดไม่ถึงละ ยังไม่มีสมองคิดอีกว่าควรทำอะไรยังไง แล้วเวลามันทำเรา เราก็สู้มันไม่ไหวบางทีมันจะชอบมองเราเหมือนเราไปตัดคงามสุขมันอย่างงั้นแล้วอารมณ์ร้ายมาก บางทีมันเป็นคนทำผิดแต่มาโบ้ยเรา ทำเหมือนเราเป็นคนผิด บางทีก็อืดอัดที่ต้องอยู่ร่วมชายคากับมันเหมือนกัน นี่ก็ตั้งใจจะไปเรียนให้ใกล้ๆบ้านจะได้อยู่หอ ไม่อยากเห็นหน้ามัน แต่ก็ไม่รู้ว่ามันคือทางออกที่ดีแล้วหรือป่าว
ใครเคยอยากฆ่าหรือตัดพี่ตัดน้องกับพี่แท้ๆมั่งครับ