เฮ้ทุกคน นี้เป็นกระทู้แรกของเราจ้าา ผิดพลาดตรงไหนต้องขอโทษล่วงหน้าด้วยเด้อออ
--มาเข้าเรื่องงงง--
ตามชื่อกระทู้เลยยย เราเป็นคนนึงที่ค่อนข้างเจ้าชู้ จะว่าเจ้าชู้เลยก็ได้ จะว่ายังไงดีงะ ตั้งแต่แฟนคนแรกตอนนั้นเรารักเค้ามาก มากแบบที่ไม่คิดว่าจะต้องเลิกหรือเสียใจ เราคบกันได้2-3ปี แต่พอวันนึงเราก็ไปรู้จากเพื่อนเราว่าเค้านอกใจ เค้าไปคบกับคนอื่น และเราก็จับได้จริงๆ เอ้อตอนนั้นเราเสียใจมาก มากแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ก็แน่นอน รักแรก อกหักครั้งแรก ถึงกับไปไม่ถูกเลย แล้วหลังจากนั้น เราก็มีคนเข้ามาคุยเข้ามาคบเรื่อยๆ ซึ่งทุกๆครั้งที่เลิกกัน ก็มีสาเหตุเดียวเลย คือเรามีคนอื่น(จริงน้ะแกร) เราไม่เคยคุยกับใครแค่คนเดียว(2ตลอดๆ) และที่แปลกคือ ถามว่าเวลาเลิกกัน เวลาโดนจับได้ เสียใจมั้ย เจ็บมั้ย เอ่อเจ็บนะ เสียใจมากด้วย ร้องไห้ฟูมฟายเหมือนกัน เสียคนๆนึงไปอ่ะ แต่พูดตรงๆ คือเราไม่เคยจำเลยหวะ(บทเรียนไม่สอนอะไร เสียใจก็ไม่จำจ้าา) พอคบกับคนใหม่ เราก็วนลูปเดิมเดะ มีคนใหม่เข้ามาก็คุย แบบนี้ทุกครั้ง เรารู้นะว่ามันผิด รู้ว่ามันเจ็บ คนที่เป็นฝ่ายโดนนอกใจมันเสียใจแค่ไหนเราเคยผ่านมา แต่เท่าที่ผ่านมาก็ยังไม่เคยมีใครหยุดเราได้เลย ทุกคนมักจะดีตอนแรก แต่พอมีใครใหม่เข้ามาคุย เราก็จะมองเห็นข้อเสียของคนเก่าทันที บอกตามตรง เราเคยพยายามหยุดที่คนๆนึงแล้ว แต่ก็ไม่สำเร็จ จะด่าเรา เราก็เข้าใจนะ แต่บางทีเราก็ไม่ได้ชอบตัวเองแบบนี้หรอก เราเคยเจอคนที่ดีมากๆ และเราก็ทิ้งเค้าไป จนวันนี้เราเสียใจที่แบบ ทำไมตอนนั้นเราทิ้งเค้าวะ ถ้าถามว่า แล้วเวลามีคน2คน เรารักใครมากกว่า คงต้องตอบตรงๆว่า พออยู่กับใครมากกว่าเราก็จะรักคนนั้น พอได้ไปเที่ยวกับอีกคนก็จะเปลี่ยนใจอีก จนบางทีก็ถามตัวเองนะว่า เราเคยรักใครจริงๆมั้ยวะ หรือว่าไม่..
งั้นข้อเพิ่มข้อมูลนิดนึง:
-ตอนเด็กๆพ่อเราเป็นคนเจ้าชู้มาก ซึ่งเราจะเห็นภาพพ่อพาผญเข้าบ้านประจำ แต่แม่ก็เฉย (ชินอ่ะมั้ง) จนมีครั้งนึง เราได้ยินพ่อกับแม่ทะเลาะกันดังมากก แล้วหลังจากวันนั้นทั้งคู่ก็หย่ากัน แต่ก็ยังเป็นเพื่อนกัน คุยกันทุกโทร โทรหา ถามทุกข์สุข ยังเจอกันปกติ // เราว่าอันนี้น่าจะมีส่วนป้ะ เราเลยรู้สึกว่ามันไม่ผิดเท่าไหร่กับการกระทำแบบนี้
-เราเป็นคนนึงที่ค่อนข้างต้องการที่ยืนในสังคม เราแคร์ภาพที่คนอื่นมองเรา เราต้องเด่น ต้องเป็นที่1เสมอ ทุกคนต้องชอบเรา ต้องรักเรา ถ้าเรารู้ว่าใครไม่ชอบเราคือดาวน์มากก ร้องไห้ เสียใจ ถ้าเราไม่เด่น ไม่ได้รับความสนใจคือร้องไห้หนักมาก จนเคยไปหาจิตแพทย์ หมอบอกว่าเราเป็นโรคกลัวคนอื่นไม่รัก คงเพราะหบังจากพ่อแม่เลิกกัน เราก็ถูกส่งไปอยู่คนเดียว ไม่มีพ่อแม่ รู้สึกว่าพ่อแม่ไม่รัก เราเลยต้องการความรักจากทุกคน // เราว่าอันนี้ก็มีส่วนป้ะ ที่ไม่ว่ากับใคร เราก็อยากรักษาเค้าไว้ ให้เค้ารักเรา ให้เค้าอยู่กับเรา
เอาจริงๆนะ มันไม่สนุกเลย จะว่าเราบ้าหรือโรคจิตอะไรเราเข้าใจ แต่พอเราเจอคนที่ดีมากๆ รักเรามากๆ บางทีเราก็ไม่อยากมาเสียใจทีหลังที่ปล่อยเค้าไป ยอมรับว่าตอนนี้เราคุยกับคนอยู่2คน(คนปกติก็จะคุย2คนงี้ตลอด คนเก่าไปคนใหม่มาเรื่อยๆ) แต่พอมีคนเข้ามาคุย เราก็ไม่รู้เพราะอะไรเราถึงหยุดมันไม่ได้อ่ะ เค้าคุยมาเราคุยตอบ แบบนี้ตลอด อยากขอโทษคนที่เคยผ่านเข้ามาแล้วเราทำเค้าเสียใจ
-วอนอย่าด่าเยอะเด้อออ ขอคำแนะนำเหอะจ้าา สงสารหลายๆคนที่เข้ามาแล้วต้องเสียใจอ่ะ เราก็ไม่ได้ชอบตัวเองแบบนี้เหมือนกัน..
มีใครเป็นคนเจ้าชู้แบบเลิกไม่ได้บ้างคะ
--มาเข้าเรื่องงงง--
ตามชื่อกระทู้เลยยย เราเป็นคนนึงที่ค่อนข้างเจ้าชู้ จะว่าเจ้าชู้เลยก็ได้ จะว่ายังไงดีงะ ตั้งแต่แฟนคนแรกตอนนั้นเรารักเค้ามาก มากแบบที่ไม่คิดว่าจะต้องเลิกหรือเสียใจ เราคบกันได้2-3ปี แต่พอวันนึงเราก็ไปรู้จากเพื่อนเราว่าเค้านอกใจ เค้าไปคบกับคนอื่น และเราก็จับได้จริงๆ เอ้อตอนนั้นเราเสียใจมาก มากแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ก็แน่นอน รักแรก อกหักครั้งแรก ถึงกับไปไม่ถูกเลย แล้วหลังจากนั้น เราก็มีคนเข้ามาคุยเข้ามาคบเรื่อยๆ ซึ่งทุกๆครั้งที่เลิกกัน ก็มีสาเหตุเดียวเลย คือเรามีคนอื่น(จริงน้ะแกร) เราไม่เคยคุยกับใครแค่คนเดียว(2ตลอดๆ) และที่แปลกคือ ถามว่าเวลาเลิกกัน เวลาโดนจับได้ เสียใจมั้ย เจ็บมั้ย เอ่อเจ็บนะ เสียใจมากด้วย ร้องไห้ฟูมฟายเหมือนกัน เสียคนๆนึงไปอ่ะ แต่พูดตรงๆ คือเราไม่เคยจำเลยหวะ(บทเรียนไม่สอนอะไร เสียใจก็ไม่จำจ้าา) พอคบกับคนใหม่ เราก็วนลูปเดิมเดะ มีคนใหม่เข้ามาก็คุย แบบนี้ทุกครั้ง เรารู้นะว่ามันผิด รู้ว่ามันเจ็บ คนที่เป็นฝ่ายโดนนอกใจมันเสียใจแค่ไหนเราเคยผ่านมา แต่เท่าที่ผ่านมาก็ยังไม่เคยมีใครหยุดเราได้เลย ทุกคนมักจะดีตอนแรก แต่พอมีใครใหม่เข้ามาคุย เราก็จะมองเห็นข้อเสียของคนเก่าทันที บอกตามตรง เราเคยพยายามหยุดที่คนๆนึงแล้ว แต่ก็ไม่สำเร็จ จะด่าเรา เราก็เข้าใจนะ แต่บางทีเราก็ไม่ได้ชอบตัวเองแบบนี้หรอก เราเคยเจอคนที่ดีมากๆ และเราก็ทิ้งเค้าไป จนวันนี้เราเสียใจที่แบบ ทำไมตอนนั้นเราทิ้งเค้าวะ ถ้าถามว่า แล้วเวลามีคน2คน เรารักใครมากกว่า คงต้องตอบตรงๆว่า พออยู่กับใครมากกว่าเราก็จะรักคนนั้น พอได้ไปเที่ยวกับอีกคนก็จะเปลี่ยนใจอีก จนบางทีก็ถามตัวเองนะว่า เราเคยรักใครจริงๆมั้ยวะ หรือว่าไม่..
งั้นข้อเพิ่มข้อมูลนิดนึง:
-ตอนเด็กๆพ่อเราเป็นคนเจ้าชู้มาก ซึ่งเราจะเห็นภาพพ่อพาผญเข้าบ้านประจำ แต่แม่ก็เฉย (ชินอ่ะมั้ง) จนมีครั้งนึง เราได้ยินพ่อกับแม่ทะเลาะกันดังมากก แล้วหลังจากวันนั้นทั้งคู่ก็หย่ากัน แต่ก็ยังเป็นเพื่อนกัน คุยกันทุกโทร โทรหา ถามทุกข์สุข ยังเจอกันปกติ // เราว่าอันนี้น่าจะมีส่วนป้ะ เราเลยรู้สึกว่ามันไม่ผิดเท่าไหร่กับการกระทำแบบนี้
-เราเป็นคนนึงที่ค่อนข้างต้องการที่ยืนในสังคม เราแคร์ภาพที่คนอื่นมองเรา เราต้องเด่น ต้องเป็นที่1เสมอ ทุกคนต้องชอบเรา ต้องรักเรา ถ้าเรารู้ว่าใครไม่ชอบเราคือดาวน์มากก ร้องไห้ เสียใจ ถ้าเราไม่เด่น ไม่ได้รับความสนใจคือร้องไห้หนักมาก จนเคยไปหาจิตแพทย์ หมอบอกว่าเราเป็นโรคกลัวคนอื่นไม่รัก คงเพราะหบังจากพ่อแม่เลิกกัน เราก็ถูกส่งไปอยู่คนเดียว ไม่มีพ่อแม่ รู้สึกว่าพ่อแม่ไม่รัก เราเลยต้องการความรักจากทุกคน // เราว่าอันนี้ก็มีส่วนป้ะ ที่ไม่ว่ากับใคร เราก็อยากรักษาเค้าไว้ ให้เค้ารักเรา ให้เค้าอยู่กับเรา
เอาจริงๆนะ มันไม่สนุกเลย จะว่าเราบ้าหรือโรคจิตอะไรเราเข้าใจ แต่พอเราเจอคนที่ดีมากๆ รักเรามากๆ บางทีเราก็ไม่อยากมาเสียใจทีหลังที่ปล่อยเค้าไป ยอมรับว่าตอนนี้เราคุยกับคนอยู่2คน(คนปกติก็จะคุย2คนงี้ตลอด คนเก่าไปคนใหม่มาเรื่อยๆ) แต่พอมีคนเข้ามาคุย เราก็ไม่รู้เพราะอะไรเราถึงหยุดมันไม่ได้อ่ะ เค้าคุยมาเราคุยตอบ แบบนี้ตลอด อยากขอโทษคนที่เคยผ่านเข้ามาแล้วเราทำเค้าเสียใจ
-วอนอย่าด่าเยอะเด้อออ ขอคำแนะนำเหอะจ้าา สงสารหลายๆคนที่เข้ามาแล้วต้องเสียใจอ่ะ เราก็ไม่ได้ชอบตัวเองแบบนี้เหมือนกัน..