สิ่งที่ผมจะกล่าวต่อไป มันคงจะเป็นอีกมุมหนึ่งของโลกปัจจุบันที่เป็นอยู่หลายคน หลายคู่ แต่ผมก็ไม่รู้ว่ามันใช่และถูกต้องกับสิ่งที่ผมคิดแล้วดีหรือเปล่า… ลองอ่านดูนะครับ
ผมมีแฟนเป็นผู้ชาย… ใช่ครับ ผมเป็นเกย์ ผมกะแฟนเราคบกันมา 15 ปี โดยที่แฟนผมอายุมากกว่า 7 ปี มันไม่ใช่ความต่างของอายุ ช่องว่างของวัย แต่เป็นความเรียบง่ายที่เราเข้ากัน และครบกันมาถึงวันนี้
เหมือนคู่อื่นๆ ครับ ทะเลาะกัน เบื่อกัน แอบคุยกับคนอื่นกัน แต่สุดท้ายก็คิดว่ามันไม่ดีแล้วหยุดที่จะทำมัน
แต่เรื่องมันมีอยู่ว่า ณ วันนี้ ดูเหมือนพี่เขาจะนิ่งไป ไม่ใช่เรื่องการแสดวงออกนะครับ แต่ผมรับรู้ถึงความห่าง ความเป็นตัวเขาเองซี่งเดิมพี่เขาก็เห็นแต่ความรู้สึกตัวเองเป็นหลัก และตอนนี้ก็มากขึ้น ไม่เหมือนที่ผ่านมา นิ่ง เมื่ออยู่ด้วยกัน ไม่ไป ตจว ไม่พยายามที่จะอยู่กัน 2 คนเหมือนแต่ก่อน ต้องมีบุคคลที่ 3 เสมอ เรื่องบนเตียงยิ่งห่างนานมากขึ้น หากมีก็แถบจะนอนนิ่งไม่มีความรู้สึกร่วม เป็นอย่างนี้มาหลายปี พูดที ก็ดีขึ้นดี ดีได้3 วัน ก็เหมือนเดิม
ผมเคยถามว่าทำไม ถึงไม่อยากมีอะไรกัน พี่ก็มักจะตอบว่าอยากนอนกอดกันมากกว่า อายุมากแล้วเรื่องนั้นมันน้อยลง แต่ผม… ต้องทำไง ทำใจเหรอครับ มันเหตุผลที่คน2คนต้องรับให้ได้ใช่ไหม
แรกๆ ก็ใช่ แต่ 1 ปี มีอะไรกัน เดือนละครั้ง หรือ 2 เดือนครั้ง บางคนอาจจะบอกว่าความรักไม่ได้ขึ้นอยู่กีบเพศสัมพัน แต่ปมคิดว่ามันคือการแสดงความรู้สึกที่มีต่อกันได้ดีที่สุด
ผมไม่ผิดใช่ไหมที่ผมควรจะพินิจตัวผมเองว่า เราคงหมดรักกันคงเป็นแค่เพื่อนกัน หรือแฟนกัน แต่ไม่มีอะไรกัน หริผมควรรับให้ได้ หรือจะจบเลิกกันซะที
มันดูไร้เหตุผล แต่มุมๆนี้มันคือความรู้สึกที่ไร้สาระผมก็ยอมรับ ผมคิดว่าถึงเวลาที่เราควรจะจบดีกว่าไหมครับ
15ปี ชีวิตคู่เกย์ครับ ที่อาจถึงทางแยก
ผมมีแฟนเป็นผู้ชาย… ใช่ครับ ผมเป็นเกย์ ผมกะแฟนเราคบกันมา 15 ปี โดยที่แฟนผมอายุมากกว่า 7 ปี มันไม่ใช่ความต่างของอายุ ช่องว่างของวัย แต่เป็นความเรียบง่ายที่เราเข้ากัน และครบกันมาถึงวันนี้
เหมือนคู่อื่นๆ ครับ ทะเลาะกัน เบื่อกัน แอบคุยกับคนอื่นกัน แต่สุดท้ายก็คิดว่ามันไม่ดีแล้วหยุดที่จะทำมัน
แต่เรื่องมันมีอยู่ว่า ณ วันนี้ ดูเหมือนพี่เขาจะนิ่งไป ไม่ใช่เรื่องการแสดวงออกนะครับ แต่ผมรับรู้ถึงความห่าง ความเป็นตัวเขาเองซี่งเดิมพี่เขาก็เห็นแต่ความรู้สึกตัวเองเป็นหลัก และตอนนี้ก็มากขึ้น ไม่เหมือนที่ผ่านมา นิ่ง เมื่ออยู่ด้วยกัน ไม่ไป ตจว ไม่พยายามที่จะอยู่กัน 2 คนเหมือนแต่ก่อน ต้องมีบุคคลที่ 3 เสมอ เรื่องบนเตียงยิ่งห่างนานมากขึ้น หากมีก็แถบจะนอนนิ่งไม่มีความรู้สึกร่วม เป็นอย่างนี้มาหลายปี พูดที ก็ดีขึ้นดี ดีได้3 วัน ก็เหมือนเดิม
ผมเคยถามว่าทำไม ถึงไม่อยากมีอะไรกัน พี่ก็มักจะตอบว่าอยากนอนกอดกันมากกว่า อายุมากแล้วเรื่องนั้นมันน้อยลง แต่ผม… ต้องทำไง ทำใจเหรอครับ มันเหตุผลที่คน2คนต้องรับให้ได้ใช่ไหม
แรกๆ ก็ใช่ แต่ 1 ปี มีอะไรกัน เดือนละครั้ง หรือ 2 เดือนครั้ง บางคนอาจจะบอกว่าความรักไม่ได้ขึ้นอยู่กีบเพศสัมพัน แต่ปมคิดว่ามันคือการแสดงความรู้สึกที่มีต่อกันได้ดีที่สุด
ผมไม่ผิดใช่ไหมที่ผมควรจะพินิจตัวผมเองว่า เราคงหมดรักกันคงเป็นแค่เพื่อนกัน หรือแฟนกัน แต่ไม่มีอะไรกัน หริผมควรรับให้ได้ หรือจะจบเลิกกันซะที
มันดูไร้เหตุผล แต่มุมๆนี้มันคือความรู้สึกที่ไร้สาระผมก็ยอมรับ ผมคิดว่าถึงเวลาที่เราควรจะจบดีกว่าไหมครับ