ทำไมผมจึงนับถือแอ้ด คาราบาว

ถ้าคุณไม่เคยเล่นดนตรี...คุณจะไม่เข้าใจถึงคนที่เป็นหัวหน้าวง
...คนที่คะยั้นคะยอเพื่อนๆไปห้องซ้อม..จ่ายค่าห้อง
คนที่ให้เพื่อนๆยืมเครื่องดนตรี
...คนที่ตะโกนบอกว่าให้เพื่อนๆหยุดเล่น..เพราะเสียงมันเพี้ยน..ฯลฯ
....น้าแอ้ดผ่านจุดนั้นมาแล้ว....วงคาราบาว...ใครกันที่ไปขอเงินพ่อมาซื้อเครื่องดนตรี..
....ใครกันที่ต้องทำงานกลางวัน..มาร้องเพลงกลางคืน
....ใครกัน..นั่งเขียนเพลง..แต่งเพลง
ต่อมาพอวงดัง..ชื่อเสียงเงินทองก็หลั่งไหลเข้ามา
...สมาชิกๆก็ทะยอยแยกตัวหายไปทีละคนสองคน
....ทุกๆคน..ต่างมีครอบครัว..มีลูก..มีภาระ
....น้าแอ้ดก็ยังแต่งเพลง..ทำเพลงโฆษณา..ทำเพลวประกอบภาพยนต์...
....ตัองเล่นดนตรี..300..คืนใน 1 ปี
....เราคนทำงานบริษัทราชการ...เรายังหยุดเสาร์อาทิตย์นักขัตฤกษ์..ทำงานปีละ..150 วัน
....แต่น้าแอ้ด..ร้องเพลงมากกว่า
....เลิกก็ตี 1 -2 นอนในรถ ตระเวณไปตาม ตจว.
......
....แต่วงการเพลงเพื่อชีวิตมันค่อยๆตายไป
..
....ช่วงยุคหลังพฤษภาทมิฬ..ผับเพื่อนชีวิตเฟื่องฟู
....พอมาหลังจากปี 2540 ผับทะยอยปิดไปหมด
....วงคาราบาวทั้งวง...ไปเล่นตามผับใหญ่..ได้ค่าจ้าง 1 แสน...ต้องหารกัน 13-14 คน..นักดนตรี..คนคุมเสียง..สารพัด
....แต่เสกโลโซคนเดียว..ได้ 2 แสน
....บางทีเล่นผับเล็ก ราคา 4-5 หมื่นก็เอา...
....สำหรับคนทำงานดนตรีมา 20-30 ปี
....มีเงินเหลือ 30-40 ล้าน ก็ไม่ถือว่ารวยเลย
...เบิร์ดธงไชย ยังรวยซะกว่า...
...แต่น้าแอ้ดนั้น ถ้าเค้า..เอาตัวรอดคนเดียว
...กินค่าลิขสิทธิ์เพลง..ไปร้องเล่นคนเดียว..เค้าอาจสบายกว่า..
...แต่สมาชิกวง..20 กว่าคน
ทุกๆคน..ก็มาพึ่งพาน้าแอ้ด...น้าแอ้ดหางาน
ติดต่อหาที่เล่น..ตระเวณไป
....ลูกน้องน้าแอ้ดและเพื่อนๆ..ทุกๆคน...มีเมียมีลูกต้องดูแลครอบครัว...
.....วันหนึ่ง....
....น้าแอ้ดมองว่า....
....วงดนตรีที่สร้างมา..กำลังจะตาย
รายได้ลดลงๆๆ...งานก็น้อยลงๆๆ
....ต้องรายได้ทางอื่น
.....ขายเครื่องดื่มชูกำลัง..ที่ตนเองเคยแอนตี้
.....น้าแอ้ด..เอาบ้านและที่ดิน 3 ไร่ ในถนนกรุงเทพกรีฑา จำนองธนาคาร...และเงินสดทรัพย์สินที่หามาได้ ในเวลา 25 ปี ในการเป็นนักดนตรี
.....ได้เงินมา 50 ล้าน
เข้าหุ้น...ผลิตคาราบาวแดงขาย
....น้าแอ้ด..ต้องโฆษณาในทีวี
...เล่นคอนเสริตก็นำไปแจก....
....ทำให้มันติดตลาด....
.....เหนื่อยและทุ่มเท...เพราะถ้าไม่ทุ่มเท
....น้าแอ้ดจะกลายเป็นเทพโพธิ์งาม
....ดาวตลก..ที่ทำธุรกิจขาดทุน
.....และท่ามกลางคนรุมด่า
....แขวะ...หาว่า...ขายอุดมการณ์ทิ้ง
....และเหตุการณ์ในช่วง...การขัดแย้งของเสื้อเหลือง เสื้อแดง...
....ซึ่งน้าแอัดไม่เคยออกตัวว่สเข้าข้างฝ่ายไหน
....น้าต้องอดทน...เพราะการไปเข้าข้างใคร..ก็มีผลกระทบต่อกิจการ...
...และทำให้ตัวเองตายไปเปล่าๆ....
....ในยุคที่อุดมการณ์...มันเป็นเครื่องมือหลอกใช้คนจนๆ....
.....ปากบอกเป็นประชาธิปไตยๆ..แต่ทำงานรับใช้นายทุน....
.....น้าแอัด..มีอายุด้วยประสบการณ์..คุณวุฒิ
.วัยวุฒิ...เริ่มดูออก...
.....วางตัวเป็นกลางดีที่สุด....
....เพราะไม่ว่าจะเข้าข้างฝ่ายไหน...คนจนก็ยังจนเหมือนเดิม...
.....จนในที่สุด...คาราบาวแดง..ติดตลาดโลก
.....มีมูลค่าทางหุ้น 65000 ล้าน
....น้าแอ้ดมีเงินหมื่นล้าน...
เพื่อนๆ..สมาชิกของวงคาราบาว...รอดตาย
....รวมถึงครอบครัวเพื่อนๆด้วย...
.....ถ้าน้าแอ้ดทำตามกระแสคนด่าและประนาม
ทำตามใจใคร..ไม่มีอุเบกขา
..อ่อนไหล..ตามกระแสเสียง..ของคนขัอิจฉา
....เค้าอาจจะเป็นคนล้มละลาย
....ผมนับถือน้าแอ้ด..ในความใจเย็น
และวิกฤติการณ์ในเรื่องครอบครัว..กรณีลูกชายคนเล็ก...ทีมีคดีความ
....วันนี้ทุกอย่างผ่านไป....
....น้าแอ้ด..สามารถรักษาการเล่นดนตรีของเค้าไว้ได้
....และเล่นด้วยใจรัก..ไม่ได้เล่นด้วยเงิน
....เพราะมีเงินมากพอแล้ว...
....ความเครียดก็หมดไป...
....
ที่ผมกล้าสรุปได้...เพราะผมเกิดทัน...และได้เห็นคาราบาวชุดเมดอินไทยแลนด์...และผมก็เล่นการเติบโตของน้าแอ้ด..ตั้งแต่หนุ่มยันแก่
....ผมทันได้เห็นยุคฟองสบู่แตกในปี 2540
....ผมทันได้เห็นยุคคนซื้อแผ่น mp3 รวมเพลงคาราบาวทุกชุด...
....และเห็นยุคเทปคาสเซ็ทขายไม่ออกจนตายจากไป
.....และซีดีเพลงของแท้วางทิ้งเกลื่อนร้าน
.....ผมรู้ว่า...วงคาราบาว...ใกล้ตายแล้ว
.....แต่งเพลงมาขายใครไม่ได้
.....ได้แต่รับจ้างเล่นตระเวณไปทั่วเมืองไทย
......ผมจึงได้เข้าใจ...
คนบ้าอุดมการณ์ประชาธิปไตย
.คนเดือนตุลาทั้งยุค 14 ตค และ 6 ตค.
....หลายๆคนเป็นรัฐมนตรี...เป็นมหาเศรษฐี
สุดท้าย ไม่ใช่น้าแอ้ดเป็นคนแรกที่เปลี่ยนไป
....แต่น้าแอ้ดกล้าที่จะประกาศเปลี่ยน
ในขณะที่คนอื่น..แอบทำ...แต่ยังอ้างอุดมการณ์
.....
....ผมสาธุ น้าแอ้ดข้อนี้ กล้าทำ กล้ารับ...