เข้าเรื่องเลยนะคะ คือเรานั่งเล่นอยู่กับแฟนแล้วก็เพื่อนของแฟน ตอนแรกก็ปกติดีไม่มีอะไร
ไม่ได้ทะเลาะกันหรืออะไร สักพัก เค้าหยิบไฟมาเล่น จะมาแกล้งเรา แล้วเราไม่เล่นด้วย เพราะเคย
มีปัญหาเรื่องเล่นไฟมาก่อนหน้านี้ คือเค้าเล่นไฟจนไปโดนกางเกงเรา แล้วกางเกงเราขาด ดีไม่โดนผิวหนังเท่าไร
แล้วเรากลัวจะเป็นแบบนั้น เราก็เริ่มทำหน้าไม่พอใจ ว่าเราไม่เล่น เราบอกเค้าให้พอ แต่เค้าก็ไม่ยอมหยุด แล้วเราก็เอาไฟ
ไปจ่อเค้าบอกถ้าทำมั้งจะเป็นยังไง แล้วเค้าก็เล่นอีกไม่ยอมเลิก จนเราทำหน้าไม่พอใจหนัก สักพักเค้าก็หยุดแล้วไม่คุยกับเรา
เราก็งง เค้าเป็นอะไรไม่ยอมคุยกับเรา เราเลยถาม เค้าบอกว่า ถ้าเล่นด้วยไม่ได้ทีหลังก็จะไม่เล่น แล้วมาทำหน้าทำตา
เอ้าเราก็งงดิ นี้เราผิดหรอ เราก็เออไม่คุยก็ไม่คุย เพราะเราบอกไม่เล่นก็ควรจบแต่นั้น ก็เหมือนปกติ แต่นี้เป็นอะไรก็ไม่รู้
พอสักพัก เค้าจะกลับบ้าน เค้าก็ไม่เรียกเราเลย เดินไปอย่างงั้น เราต้องเดินตามเค้าไปขึ้นรถ จนถึงบ้าน เราก็รอเค้าเอ่ยปากคุยกับเรา
ว่าจะสำนึกผิดมั้ย จะคุยกับเรามั้ย คำตอบก็คือไม่ เรารอเค้าจนเค้านอน ถึงตี4 เราอึดอัดจนเดินออกมา จากบ้านเค้าแล้วกลับมานอนหอดึกๆคนเดียว
ทั้งที่เค้าเห็น แต่เค้าก็ไม่ได้สนใจอะไร
เช้าวันรุ่งขึ้น เค้าก็ส่งข้อความมา บอกพอแล้ว โชคดีแล้วกัน คือเรางงมาก ทุกอย่างนี้เราผิดหรอ เอาจริงๆ เรายกโทษได้ เราง้อเค้าได้
เพราะมันเรื่องแค่นี้ แต่เราอยากให้เค้านึกบ้าง คือมันเป็นแบบนี้หลายรอบมากเวลามีปัญหาแล้วเราต้องยอม
แต่อันนี้เราคิดว่าเราไม่ผิดแน่ๆ คือถ้าตอนนั้นเค้าเอ่ยปากคุยกับเราสักคำเราจะไม่โกรธอะไรเลยไม่ต้องมาขอโทษเราก็ได้
แต่นี้ไม่เลยสักอย่าง เมินเฉย นิ่ง เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้ทำไรผิด เราเสียใจที่เค้าไม่แคร์เราหน่อยว่าเรารู้สึกยังไง แต่เค้ากับไปง่ายๆ
เพราะเรื่องแค่นี้ เราไม่เข้าใจเราผิดหรอ แล้วที่ผ่านมาที่คบกันไม่มีความหมายไรบ้างเลยหรอ ถึงกับมาเลิกเพราะเรื่องแค่นี้
เราตัดสินใจถูกมั้ย ที่เลือกจะเดินออกมา
ไม่ได้ทะเลาะกันหรืออะไร สักพัก เค้าหยิบไฟมาเล่น จะมาแกล้งเรา แล้วเราไม่เล่นด้วย เพราะเคย
มีปัญหาเรื่องเล่นไฟมาก่อนหน้านี้ คือเค้าเล่นไฟจนไปโดนกางเกงเรา แล้วกางเกงเราขาด ดีไม่โดนผิวหนังเท่าไร
แล้วเรากลัวจะเป็นแบบนั้น เราก็เริ่มทำหน้าไม่พอใจ ว่าเราไม่เล่น เราบอกเค้าให้พอ แต่เค้าก็ไม่ยอมหยุด แล้วเราก็เอาไฟ
ไปจ่อเค้าบอกถ้าทำมั้งจะเป็นยังไง แล้วเค้าก็เล่นอีกไม่ยอมเลิก จนเราทำหน้าไม่พอใจหนัก สักพักเค้าก็หยุดแล้วไม่คุยกับเรา
เราก็งง เค้าเป็นอะไรไม่ยอมคุยกับเรา เราเลยถาม เค้าบอกว่า ถ้าเล่นด้วยไม่ได้ทีหลังก็จะไม่เล่น แล้วมาทำหน้าทำตา
เอ้าเราก็งงดิ นี้เราผิดหรอ เราก็เออไม่คุยก็ไม่คุย เพราะเราบอกไม่เล่นก็ควรจบแต่นั้น ก็เหมือนปกติ แต่นี้เป็นอะไรก็ไม่รู้
พอสักพัก เค้าจะกลับบ้าน เค้าก็ไม่เรียกเราเลย เดินไปอย่างงั้น เราต้องเดินตามเค้าไปขึ้นรถ จนถึงบ้าน เราก็รอเค้าเอ่ยปากคุยกับเรา
ว่าจะสำนึกผิดมั้ย จะคุยกับเรามั้ย คำตอบก็คือไม่ เรารอเค้าจนเค้านอน ถึงตี4 เราอึดอัดจนเดินออกมา จากบ้านเค้าแล้วกลับมานอนหอดึกๆคนเดียว
ทั้งที่เค้าเห็น แต่เค้าก็ไม่ได้สนใจอะไร
เช้าวันรุ่งขึ้น เค้าก็ส่งข้อความมา บอกพอแล้ว โชคดีแล้วกัน คือเรางงมาก ทุกอย่างนี้เราผิดหรอ เอาจริงๆ เรายกโทษได้ เราง้อเค้าได้
เพราะมันเรื่องแค่นี้ แต่เราอยากให้เค้านึกบ้าง คือมันเป็นแบบนี้หลายรอบมากเวลามีปัญหาแล้วเราต้องยอม
แต่อันนี้เราคิดว่าเราไม่ผิดแน่ๆ คือถ้าตอนนั้นเค้าเอ่ยปากคุยกับเราสักคำเราจะไม่โกรธอะไรเลยไม่ต้องมาขอโทษเราก็ได้
แต่นี้ไม่เลยสักอย่าง เมินเฉย นิ่ง เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้ทำไรผิด เราเสียใจที่เค้าไม่แคร์เราหน่อยว่าเรารู้สึกยังไง แต่เค้ากับไปง่ายๆ
เพราะเรื่องแค่นี้ เราไม่เข้าใจเราผิดหรอ แล้วที่ผ่านมาที่คบกันไม่มีความหมายไรบ้างเลยหรอ ถึงกับมาเลิกเพราะเรื่องแค่นี้