เรื่องมันมีอยู่ว่า ได้เล่นแชทกับฝรั่งคนหนึ่งอายุเค้าน้อยว่าเราหลายปีมากกกก.. ซึ่งได้คุยกันประมาณ 2-3 เดือนก็ได้เจอกัน และได้เป็นไกด์พาเค้าไปเที่ยวแบบ one day trip ทัวร์วัดวาอารามตามประสาฝรั่งมาเที่ยวไทย แต่ไม่ได้มีอะไรกัน จากนั้นก็คุยทางแชทปีกว่า ก็ได้เจอกันอีกครั้ง และก็ได้คบกันอยู่ 3 วัน 555 ( 3 วันจริงๆ เป็น fwb) สิ่งหนึ่งที่ได้จากฝรั่งคนนั้นคือ วิถีชีวิตรูปแบบที่เกือบจะใหม่ คือเวลาไปซื้อของก็จะโดนบ่นเรื่องการใช้ถุงพลาสติกที่มากมายมหาศาล ไปซื้อของร้านนึงก็ได้ถุงหิ้วมาอันนึง เค้าก็เล่าให้ฟังเรื่องขยะพลาสติก และเล่าเกี่ยวกับมาตรการของคนยุโรปว่าแต่ละประเทศมีนโยบายเกี่ยวกับขยะพลาสติกยังไง ซึ่งฟังแล้วก็น่าสนใจดี ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาก็เลยพยายามที่จะรับถุงหิ้วให้น้อยที่สุด เวลาไปซื้อของตามซุปเปอร์มาร์เก็ตก็จะเอาถุงช้อปปิ้งไปเอง บางทีก็เอาถุงเดิมที่เคยได้จากห้างนั้นไปใส่ ปรากฎว่าบ้านดูสะอาดขึ้น ไม่มีถุงพลาสติกเยอะแยะมากมาย (แต่ถุงเก่าๆ ก็ยังเยอะอยู่ ค่อยๆ เอามาใช้ใส่ขยะเพื่อกำจัดมันออกไปจากบ้าน)
อีกเรื่องคือโดนดุเรื่องอาบน้ำนาน เค้าบอกว่ามันสิ้นเปลืองน้ำ และเล่าเรื่องทรัพยากรน้ำและสถานการณ์โลกให้ฟัง สอนให้เทียบค่าไฟและค่าน้ำแต่ละเดือน และบอกว่า "คุณลองดูสิ ว่าเดือนต่อไปค่าใช้จ่ยคุณลดลงหรือแค่ไหน" เราก็เถียงเค้าว่าก็บางทีมันรู้สึกเครียดๆ เศร้าๆ ก็อยากอาบน้ำนานๆ มันลดความเครียดได้นะ เค้าก็เลยบอกว่า "อื้อ..ผมจะมาคิดให้คุณทำไมเนาะ นี่ไม่ใช่ทรัพยากรของประเทศผมนี่นา" แล้วก็หัวเราะ แต่อาบน้ำนี่แบบ..เราเปลี่ยนยากมาก ยิ่งหน้าหนาว พออาบน้ำอุ่นแล้วมันก็อยากอาบนานๆ ไง แล้วก็คิดไปถึงพวกบริการอาบ อบ นวด มันไม่เปลืองน้ำตายเหรอเนี่ย
จากนั้นก็เป็นเรื่องของการกินอยู่ คือเค้าจะพยายามหารสองทุกมื้อ และค่าทัวร์ก็ออกกันเอง ตอนแรกก็งงๆ รู้สึกแปลกๆ เพราะเคยคบแต่คนไทย คนไทยก็จะสายเปย์ ออกให้หมดทุกอย่าง ก็เลยมีอาการงอแงออกไปนิดนึง เพราะเราก็คิดว่าเค้าทำไมใจร้ายจัง คิดลบไปถึงว่าเค้ามาหลอกหรือเปล่าวะ เพราะมันมีฝรั่งแบบว่าหลอกผู้หญิงไทยให้มาเจอแล้วก็ทิ้งไปแบบไม่จ่ายค่าห้องค่าไรเลย ก็เลยบอกเค้าไป (ร้องไห้ด้วยตอนนั้น) เค้าก็เลยออกค่าอาหารให้เป็นบางมื้อ ซึ่งมื้อที่งอแงก็พาไปกินร้ายที่ค่อนข้างดี ไม่ได้กินข้างทางเหมือนมื้อที่ผ่านมา เราก็เลยลอง search ข้อมูลอ่าน อ๋อ..เออ เค้าไม่ได้ใจร้าย แต่บ้านเค้ามันเป็นแบบนี้จริงๆ และสุดท้ายเค้าก็ไม่ได้ทิ้งให้เราจ่ายค่าห้อง ก็เลยมานึกถึงผู้ชายไทย คิดๆ ไปก็น่าสงสารเหมือนกันนะ ค่านิยมบ้านเราคือผู้ชายต้องเปย์ พอผู้หญิงคนไหนเจอผู้ชายไทยที่ไม่เปย์ก็จะรู้สึกว่าทำไมงกจัง แต่จริงๆ ผู้ชายไทยไม่ต้องเปย์ก็ได้ ทำให้รู้ว่าเราจะคบใคร เราควรศึกษาวัฒนธรรมประเพณีของเค้าด้วย ไม่ใช่มโนไปงั้นงี้ ขนาดเคยคบกับผู้ชายไทยแต่เกิดกันคนละภูมิภาค ยังมีปัญหากันมากมาย ต้องฝึกใช้ตรรกะเหตุผลบ้างได้แล้ว
และกับอีกเรื่องคือเรื่องความเท่าเทียมทางเพศ บ้านเราเหมือนผู้ชายจะเหนือกว่าหลายด้าน แต่ก็แอบมีมุมน่าสงสาร อย่างเช่น เวลานั่งรถสาธารณะ ทุกคนก็จะคาดหวังให้ผู้ชายสละที่นั่งบนรถให้ผู้หญิง ซึ่งความจริงผู้ชายไม่ต้องทำเลย ถ้าทำสละ ก็ควรเป็นการสละที่นั่งให้เด็กเล็ก คนท้อง หรือคนแก่ มากกว่า นอกจากนั้นผู้ชาย(ทุกชาติ) ต้องแบกความเป็นชายเอาไว้แตกต่างกันไปตามนิยามของสังคมตัวเอง ฝรั่งคนนั้นก็ต้องแบกเหมือนกัน เค้าจะพูดเสมอว่า "คุณให้ผมทำเถอะ มันทำให้ผมรู้สึกว่าผมเป็นผู้ชาย" ซึ่งไม่รู้คนไทยที่เคบคบเค้าจะคิดแบบนี้มั้ย เค้าไม่เคยพูด เราก็เลยไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไร
ส่วนสิ่งที่หนึ่งที่ชอบฝรั่งคนนี้มากคือ การเป็นคนตรงไปตรงมา เราเองก็เป็นคนตรงๆ ตอนคบกับผู้ชายไทย พูดอะไรตรงก็ไม่ได้ งอน (ผู้ชายไทยขี้งอน) แต่กับฝรั่งพูดกันตรงๆ ได้ทุกเรื่องเลย แม้แต่เรื่องเซ็กส์ก็พูดตรงๆ ได้ และที่ชอบสุดๆ คือ ถ้าบอกว่าไม่ให้ เค้าก็ไม่โกรธ ก็แค่ข้ามครั้งนั้นไป เค้าก็ไปจัดการตัวเองซะ แต่ตอนคบผู้ชายไทยคือ โกรธเป็นบ้าเป็นหลัง งอน ไม่คุยด้วย ตัดพ้อต่อว่า หาว่าไม่รัก ขู่ว่าถ้าไม่ให้ก็จะเบื่อ จะไปมีคนอื่น สุดท้ายก็ต้องให้ ทั้งที่เราไม่โอเคเลยที่จะให้ อีกเรื่องคือเรื่องการป้องกัน เราสามารถคุยกันตรงๆ มาเลยว่าต้องป้องกันนะ เค้าก็เตรียมมา แต่ผู้ชายไทย (ที่เคยคบ) ก็จะหว่านล้อมสารพัด มันรัดเจ็บ มันไม่รู้สึก โน่นนี่นั่น ไม่เป็นไรหรอก ตอนที่คบผู้ชายไทยยังวัยรุ่นอยู่ ก็ยอมๆ ไป กลัวเค้าโกรธ แล้วก็ท้อง เหอๆ
แต่พอตอนนี้อายุมากขึ้น มองกลับไป เราไม่น่าจะไปกลัวว่าเค้าจะทิ้งเลย ผู้ชายที่ดีจริงเค้าจะต้องไม่ทิ้งเรา ถ้าทิ้งเพราะเราไม่ให้มันก็ต้องไม่ใช่ผู้ชายดี เราควรจะรู้จักปกป้องตัวเอง กล้าต่อรอง กล้าพูด กล้ารักษาสิทธิของเรา แม้ผู้ชายไทยมักจะมองผู้หญิงที่กล้าต่อรองว่าช่ำชอง เป็นผู้หญิงไม่ดี แต่ไม่ต้องไปสนใจ เพราะนั้นแสดงว่าเป็นผู้ชายที่มีทัศนคติบิดเบี้ยวอคติกับผู้หญิง คบไปก็เป็นทุกข์เปล่าๆ ผู้ชายไทยที่ดีๆ มีอยู่เยอะ ซึ่งการคบผู้ชายไทยที่ดีๆ ก็จะเป็นการรวมเอาไทยกับฝรั่งไว้ในคนเดียว คือ เลี้ยงข้าวเรา (ไม่ได้อยากได้เงิน แต่มันเป็นความรู้สึกว่าได้รับการปกป้องดูแล) คุยกันได้ เข้าใจเรา และผู้ชายแบบนั้นก็มีเยอะ และน่าจะมีคนแบบนี้ในทุกๆ ชาติ เพียงแต่เราก็ต้องทำตัวให้เหมาะสมแล้วคนแบบนั้นจะมาเอง แต่เราก็ยังไม่เจอหรอกนะ ฮ่าๆๆ แต่ เฮ้อ..ถึงเจอก็คบกันไม่ได้อยู่ดี เหมือนที่คบกับฝรั่งคนนี้ไม่ได้ เพราะเราไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะมีแฟนหรือสามีได้อีกต่อไปแล้ว อิอิ
ฝากถึงผู้ชายไทยนิดนึง คือ อยากให้ผู้ชายไทยเข้าใจเรื่องความเท่าเทียมทางเพศมากขึ้น เปิดกว้างกับเรื่องเซ็กส์มากขึ้น (ไม่ใช่ยึดติดอยู่พรมจรรย์ ก็เล่นไปพรากมาหมดแล้ว จะไปเหลือพรมจรรย์ที่ไหนมาให้ จะรอแต่พรากผู้เยาว์ก็เลวเกินไปนะ) แล้วก็ มีความรู้สึกอะไรก็เปิดเผยออกมาเถอะ ผู้หญิงเดาไม่ออกหรอกว่าผู้ชายคิดอะไรอยู่ และนั่นมันเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้ต้องเลิกกัน อ้อ..แล้วก็อย่าตบตีทำร้ายร่างกายผู้หญิง อันนี้ต้องดอกจันท์รัวๆ เลย
หมายเหตุ ไม่รู้จะแท็กห้องไหนดี งงๆ ถ้าแท็กผิดก็ขอโทษด้วยนะคะ
แชร์ประสบการณ์คบกับฝรั่งในระยะสั้นๆ ที่ทำให้มุมมองชีวิตเปลี่ยนไป
อีกเรื่องคือโดนดุเรื่องอาบน้ำนาน เค้าบอกว่ามันสิ้นเปลืองน้ำ และเล่าเรื่องทรัพยากรน้ำและสถานการณ์โลกให้ฟัง สอนให้เทียบค่าไฟและค่าน้ำแต่ละเดือน และบอกว่า "คุณลองดูสิ ว่าเดือนต่อไปค่าใช้จ่ยคุณลดลงหรือแค่ไหน" เราก็เถียงเค้าว่าก็บางทีมันรู้สึกเครียดๆ เศร้าๆ ก็อยากอาบน้ำนานๆ มันลดความเครียดได้นะ เค้าก็เลยบอกว่า "อื้อ..ผมจะมาคิดให้คุณทำไมเนาะ นี่ไม่ใช่ทรัพยากรของประเทศผมนี่นา" แล้วก็หัวเราะ แต่อาบน้ำนี่แบบ..เราเปลี่ยนยากมาก ยิ่งหน้าหนาว พออาบน้ำอุ่นแล้วมันก็อยากอาบนานๆ ไง แล้วก็คิดไปถึงพวกบริการอาบ อบ นวด มันไม่เปลืองน้ำตายเหรอเนี่ย
จากนั้นก็เป็นเรื่องของการกินอยู่ คือเค้าจะพยายามหารสองทุกมื้อ และค่าทัวร์ก็ออกกันเอง ตอนแรกก็งงๆ รู้สึกแปลกๆ เพราะเคยคบแต่คนไทย คนไทยก็จะสายเปย์ ออกให้หมดทุกอย่าง ก็เลยมีอาการงอแงออกไปนิดนึง เพราะเราก็คิดว่าเค้าทำไมใจร้ายจัง คิดลบไปถึงว่าเค้ามาหลอกหรือเปล่าวะ เพราะมันมีฝรั่งแบบว่าหลอกผู้หญิงไทยให้มาเจอแล้วก็ทิ้งไปแบบไม่จ่ายค่าห้องค่าไรเลย ก็เลยบอกเค้าไป (ร้องไห้ด้วยตอนนั้น) เค้าก็เลยออกค่าอาหารให้เป็นบางมื้อ ซึ่งมื้อที่งอแงก็พาไปกินร้ายที่ค่อนข้างดี ไม่ได้กินข้างทางเหมือนมื้อที่ผ่านมา เราก็เลยลอง search ข้อมูลอ่าน อ๋อ..เออ เค้าไม่ได้ใจร้าย แต่บ้านเค้ามันเป็นแบบนี้จริงๆ และสุดท้ายเค้าก็ไม่ได้ทิ้งให้เราจ่ายค่าห้อง ก็เลยมานึกถึงผู้ชายไทย คิดๆ ไปก็น่าสงสารเหมือนกันนะ ค่านิยมบ้านเราคือผู้ชายต้องเปย์ พอผู้หญิงคนไหนเจอผู้ชายไทยที่ไม่เปย์ก็จะรู้สึกว่าทำไมงกจัง แต่จริงๆ ผู้ชายไทยไม่ต้องเปย์ก็ได้ ทำให้รู้ว่าเราจะคบใคร เราควรศึกษาวัฒนธรรมประเพณีของเค้าด้วย ไม่ใช่มโนไปงั้นงี้ ขนาดเคยคบกับผู้ชายไทยแต่เกิดกันคนละภูมิภาค ยังมีปัญหากันมากมาย ต้องฝึกใช้ตรรกะเหตุผลบ้างได้แล้ว
และกับอีกเรื่องคือเรื่องความเท่าเทียมทางเพศ บ้านเราเหมือนผู้ชายจะเหนือกว่าหลายด้าน แต่ก็แอบมีมุมน่าสงสาร อย่างเช่น เวลานั่งรถสาธารณะ ทุกคนก็จะคาดหวังให้ผู้ชายสละที่นั่งบนรถให้ผู้หญิง ซึ่งความจริงผู้ชายไม่ต้องทำเลย ถ้าทำสละ ก็ควรเป็นการสละที่นั่งให้เด็กเล็ก คนท้อง หรือคนแก่ มากกว่า นอกจากนั้นผู้ชาย(ทุกชาติ) ต้องแบกความเป็นชายเอาไว้แตกต่างกันไปตามนิยามของสังคมตัวเอง ฝรั่งคนนั้นก็ต้องแบกเหมือนกัน เค้าจะพูดเสมอว่า "คุณให้ผมทำเถอะ มันทำให้ผมรู้สึกว่าผมเป็นผู้ชาย" ซึ่งไม่รู้คนไทยที่เคบคบเค้าจะคิดแบบนี้มั้ย เค้าไม่เคยพูด เราก็เลยไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไร
ส่วนสิ่งที่หนึ่งที่ชอบฝรั่งคนนี้มากคือ การเป็นคนตรงไปตรงมา เราเองก็เป็นคนตรงๆ ตอนคบกับผู้ชายไทย พูดอะไรตรงก็ไม่ได้ งอน (ผู้ชายไทยขี้งอน) แต่กับฝรั่งพูดกันตรงๆ ได้ทุกเรื่องเลย แม้แต่เรื่องเซ็กส์ก็พูดตรงๆ ได้ และที่ชอบสุดๆ คือ ถ้าบอกว่าไม่ให้ เค้าก็ไม่โกรธ ก็แค่ข้ามครั้งนั้นไป เค้าก็ไปจัดการตัวเองซะ แต่ตอนคบผู้ชายไทยคือ โกรธเป็นบ้าเป็นหลัง งอน ไม่คุยด้วย ตัดพ้อต่อว่า หาว่าไม่รัก ขู่ว่าถ้าไม่ให้ก็จะเบื่อ จะไปมีคนอื่น สุดท้ายก็ต้องให้ ทั้งที่เราไม่โอเคเลยที่จะให้ อีกเรื่องคือเรื่องการป้องกัน เราสามารถคุยกันตรงๆ มาเลยว่าต้องป้องกันนะ เค้าก็เตรียมมา แต่ผู้ชายไทย (ที่เคยคบ) ก็จะหว่านล้อมสารพัด มันรัดเจ็บ มันไม่รู้สึก โน่นนี่นั่น ไม่เป็นไรหรอก ตอนที่คบผู้ชายไทยยังวัยรุ่นอยู่ ก็ยอมๆ ไป กลัวเค้าโกรธ แล้วก็ท้อง เหอๆ
แต่พอตอนนี้อายุมากขึ้น มองกลับไป เราไม่น่าจะไปกลัวว่าเค้าจะทิ้งเลย ผู้ชายที่ดีจริงเค้าจะต้องไม่ทิ้งเรา ถ้าทิ้งเพราะเราไม่ให้มันก็ต้องไม่ใช่ผู้ชายดี เราควรจะรู้จักปกป้องตัวเอง กล้าต่อรอง กล้าพูด กล้ารักษาสิทธิของเรา แม้ผู้ชายไทยมักจะมองผู้หญิงที่กล้าต่อรองว่าช่ำชอง เป็นผู้หญิงไม่ดี แต่ไม่ต้องไปสนใจ เพราะนั้นแสดงว่าเป็นผู้ชายที่มีทัศนคติบิดเบี้ยวอคติกับผู้หญิง คบไปก็เป็นทุกข์เปล่าๆ ผู้ชายไทยที่ดีๆ มีอยู่เยอะ ซึ่งการคบผู้ชายไทยที่ดีๆ ก็จะเป็นการรวมเอาไทยกับฝรั่งไว้ในคนเดียว คือ เลี้ยงข้าวเรา (ไม่ได้อยากได้เงิน แต่มันเป็นความรู้สึกว่าได้รับการปกป้องดูแล) คุยกันได้ เข้าใจเรา และผู้ชายแบบนั้นก็มีเยอะ และน่าจะมีคนแบบนี้ในทุกๆ ชาติ เพียงแต่เราก็ต้องทำตัวให้เหมาะสมแล้วคนแบบนั้นจะมาเอง แต่เราก็ยังไม่เจอหรอกนะ ฮ่าๆๆ แต่ เฮ้อ..ถึงเจอก็คบกันไม่ได้อยู่ดี เหมือนที่คบกับฝรั่งคนนี้ไม่ได้ เพราะเราไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะมีแฟนหรือสามีได้อีกต่อไปแล้ว อิอิ
ฝากถึงผู้ชายไทยนิดนึง คือ อยากให้ผู้ชายไทยเข้าใจเรื่องความเท่าเทียมทางเพศมากขึ้น เปิดกว้างกับเรื่องเซ็กส์มากขึ้น (ไม่ใช่ยึดติดอยู่พรมจรรย์ ก็เล่นไปพรากมาหมดแล้ว จะไปเหลือพรมจรรย์ที่ไหนมาให้ จะรอแต่พรากผู้เยาว์ก็เลวเกินไปนะ) แล้วก็ มีความรู้สึกอะไรก็เปิดเผยออกมาเถอะ ผู้หญิงเดาไม่ออกหรอกว่าผู้ชายคิดอะไรอยู่ และนั่นมันเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้ต้องเลิกกัน อ้อ..แล้วก็อย่าตบตีทำร้ายร่างกายผู้หญิง อันนี้ต้องดอกจันท์รัวๆ เลย
หมายเหตุ ไม่รู้จะแท็กห้องไหนดี งงๆ ถ้าแท็กผิดก็ขอโทษด้วยนะคะ