เราเคยมีแฟนคบกันมา 5 ปีเค้าไม่เคยให้เกียติเราเลยเวลาทะเลาะก็จะด่าเราด้วยถ้อยคำที่หยาบคาย ด่าถึงพ่อแม่เราด่าเราเหมือนไม่ใช่คน ไม่เคยให้เกียติเราด่าต่อหน้าคนอื่นแต่พออยู่กับเรา2คนกับทำดี ไม่เคยมีความเป็นผู้นำ ไม่เคยปกป้องเราได้มีแต่คำพูดเราพยายามประคองมาตลอด 5 ปีเพราะคิดว่าเค้าจะโตขึ้นจนถึงวันที่เราตัดสินใจเลิกไปมันทำให้เรากลายเป็นคนเย็นชา...
จนเรามาเจอคนนี้ที่เป็นสาเหตุให้เราต้องมาตั้งกระทู้
คือเค้าดีกับเรามากๆ มากจนเราคิดว่ามี ผช แบบนี้อยู่บนโลกด้วยหรอ ไม่เคยพูดคำหยาบทะเลาะก็ไม่เคยขึ้นเสียง ให้เกียติเราตามใจเราทุกอย่างบางทีมากไปจนเราอึดอัด ไม่ว่าจะอะไรก็ต้องให้เราก่อน ทำทุกอย่างชัดเจนทั้งขอเราคบแบบออกนอกหน้า ชอบแอบถ่ายรูปเราตอนเผลอไปลง พาเราไปแนะนำให้เพื่อน ครอบครัวเค้ารู้จัก พาไปในทุกที่ ที่เค้าไป
เราเคยรถล้มกับเค้า เค้าเลือกที่จะทิ้งรถแล้วกอดเราไว้เราแทบไม่มีแผลในตัวเลยแต่เค้านอน รพ 4คืน ซึ่งถ้าเค้าปล่อยเราคงไม่เจ็บหนักขนาดนี้ บ้านเราไกลจากบ้านเค้าค่ะแต่แค่เราบอกว่าอยากเจอเค้าก็ขับรถมาหาเราแค่มากินข้าวแล้วก็กลับ แต่มีครั้งที่เราไปนอนบ้านเค้าเราเก็บห้องไปเจอรูปเค้ากับแฟนเก่าเค้าดูมีความสุขมากจนเราอดคิดไม่ได้ว่าจะทำให้เค้ามีความสุขได้แบบนั้นมั้ยแล้วเค้าดีเพอร์เฟ็คขนาดนี้ทำไมถึงเลิกกัน เค้าไม่เคยบอกเลิกแฟนเก่าเค้าเป็นคนตามใจแฟนจนบางครั้งดูน่าเบื่อ เค้าหล่อค่ะ คนรอบตัวบอกแบบนั้นน่าตาดีเหมือนลูกครึ่งสูง180มีฐานะ เราไม่สวยค่ะน่าหมวยๆไม่มีอะไรตรงสเปคเค้าเลย เราเคยถามว่าทำไมถึงเลือกเราเค้าตอบว่าเราเข้าใจเค้าทุกอย่างดูแลดีและเค้าก็ไม่ชอบ ผญ พิการความหมายของเค้าก็คือคนที่สวยแต่ทำไรไม่เป็น กินนั่นก็ไม่ได้ไปนี่ก็ไม่ได้ แต่กับเราเค้าเป็นตัวเองทำได้ทุกอย่างไปไหนไปกัน ทุกครั้งที่เรามองน่าเค้ารู้สึกขอบคุณที่ทำให้เราได้มาเจอคนดีๆแบบนี้แต่ก็กลัวตัวเองกลัวว่าความเย็นชาที่เคยโดนแฟนเก่าทำร้ายจะมาทำให้เราสร้างกำแพงออกจากเค้า เราพูดกับเค้าตลอดว่าเรากลัวดีไม่พอ เรารักเค้ามากนะแต่เรากลัวการสูญเสียกลัวว่าวันนึงจะเสียเค้าไปกลัวจะดีไม่พอสำหรับเค้าจริงๆ เราเคยคิดจะบอกเลิกเค้าแล้วขอแค่มองเค้ามีความสุขอยู่ไกลๆเค้าก็จะบอกเราตลอดว่าเค้าโชคดีแล้วที่ได้เจอเรา เค้าบอกว่าเราดูแลดี แต่ตัวเรารู้สึกว่าเรายัง
ไม่เคยทำอะไรให้เค้าเลยด้วยซ้ำ เราดูแลเค้าเหมือนที่เราปฏิบัติต่อคนอื่นค่ะ เค้าชอบที่เราเป็นเราเห็นอกเห็นใจคนอื่นใส่ใจคนรอบข้าง ถามเค้าว่าเราทำอะไรให้ถึงบอกว่าดูแลดี เค้าบอกว่าก็ในแบบที่เราเป็นถือว่าดีมากๆ แค่ขนแมวติดเสื้อเรายังหยิบออกทั้งที่คนอื่นมองข้ามไป เราอยากอยู่กับเค้านานๆเราจะข้ามผ่านความรู้สึกแบบนี้ไปยังไงดีคะ
คุณเคยกลัวดีไม่พอสำหรับใครมั้ย?
จนเรามาเจอคนนี้ที่เป็นสาเหตุให้เราต้องมาตั้งกระทู้
คือเค้าดีกับเรามากๆ มากจนเราคิดว่ามี ผช แบบนี้อยู่บนโลกด้วยหรอ ไม่เคยพูดคำหยาบทะเลาะก็ไม่เคยขึ้นเสียง ให้เกียติเราตามใจเราทุกอย่างบางทีมากไปจนเราอึดอัด ไม่ว่าจะอะไรก็ต้องให้เราก่อน ทำทุกอย่างชัดเจนทั้งขอเราคบแบบออกนอกหน้า ชอบแอบถ่ายรูปเราตอนเผลอไปลง พาเราไปแนะนำให้เพื่อน ครอบครัวเค้ารู้จัก พาไปในทุกที่ ที่เค้าไป
เราเคยรถล้มกับเค้า เค้าเลือกที่จะทิ้งรถแล้วกอดเราไว้เราแทบไม่มีแผลในตัวเลยแต่เค้านอน รพ 4คืน ซึ่งถ้าเค้าปล่อยเราคงไม่เจ็บหนักขนาดนี้ บ้านเราไกลจากบ้านเค้าค่ะแต่แค่เราบอกว่าอยากเจอเค้าก็ขับรถมาหาเราแค่มากินข้าวแล้วก็กลับ แต่มีครั้งที่เราไปนอนบ้านเค้าเราเก็บห้องไปเจอรูปเค้ากับแฟนเก่าเค้าดูมีความสุขมากจนเราอดคิดไม่ได้ว่าจะทำให้เค้ามีความสุขได้แบบนั้นมั้ยแล้วเค้าดีเพอร์เฟ็คขนาดนี้ทำไมถึงเลิกกัน เค้าไม่เคยบอกเลิกแฟนเก่าเค้าเป็นคนตามใจแฟนจนบางครั้งดูน่าเบื่อ เค้าหล่อค่ะ คนรอบตัวบอกแบบนั้นน่าตาดีเหมือนลูกครึ่งสูง180มีฐานะ เราไม่สวยค่ะน่าหมวยๆไม่มีอะไรตรงสเปคเค้าเลย เราเคยถามว่าทำไมถึงเลือกเราเค้าตอบว่าเราเข้าใจเค้าทุกอย่างดูแลดีและเค้าก็ไม่ชอบ ผญ พิการความหมายของเค้าก็คือคนที่สวยแต่ทำไรไม่เป็น กินนั่นก็ไม่ได้ไปนี่ก็ไม่ได้ แต่กับเราเค้าเป็นตัวเองทำได้ทุกอย่างไปไหนไปกัน ทุกครั้งที่เรามองน่าเค้ารู้สึกขอบคุณที่ทำให้เราได้มาเจอคนดีๆแบบนี้แต่ก็กลัวตัวเองกลัวว่าความเย็นชาที่เคยโดนแฟนเก่าทำร้ายจะมาทำให้เราสร้างกำแพงออกจากเค้า เราพูดกับเค้าตลอดว่าเรากลัวดีไม่พอ เรารักเค้ามากนะแต่เรากลัวการสูญเสียกลัวว่าวันนึงจะเสียเค้าไปกลัวจะดีไม่พอสำหรับเค้าจริงๆ เราเคยคิดจะบอกเลิกเค้าแล้วขอแค่มองเค้ามีความสุขอยู่ไกลๆเค้าก็จะบอกเราตลอดว่าเค้าโชคดีแล้วที่ได้เจอเรา เค้าบอกว่าเราดูแลดี แต่ตัวเรารู้สึกว่าเรายัง
ไม่เคยทำอะไรให้เค้าเลยด้วยซ้ำ เราดูแลเค้าเหมือนที่เราปฏิบัติต่อคนอื่นค่ะ เค้าชอบที่เราเป็นเราเห็นอกเห็นใจคนอื่นใส่ใจคนรอบข้าง ถามเค้าว่าเราทำอะไรให้ถึงบอกว่าดูแลดี เค้าบอกว่าก็ในแบบที่เราเป็นถือว่าดีมากๆ แค่ขนแมวติดเสื้อเรายังหยิบออกทั้งที่คนอื่นมองข้ามไป เราอยากอยู่กับเค้านานๆเราจะข้ามผ่านความรู้สึกแบบนี้ไปยังไงดีคะ