ลมหนาวใช่เรื่องเดียวกันกับลำนำในลมหนาวรึป่าว??

กระทู้คำถาม

7 HD ละครโทรทัศน์ ธาวิน เยาวพลกุล พิมประภา ตั้งประภาพร (พิม) ธัญยกันต์ ธนกิตติ์ธนานนท์ (หยก)

ถ้าใช่ก็มีเรื่องย่อมาฝาก และแคสนักแสดงด้วย
เรื่องย่อ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ผู้หญิงคนหนึ่งสวยจัด เก่ง คล่อง อยู่แนวหน้าของแวดวงอาชีพ เปี่ยมด้วยปัญญา และ ความมั่นใจ หากก็ฉกฉวยทุกสิ่งที่ตนต้องการและอยากได้ โดยไม่คิดถึงใคร และ หลายครั้งก็ไม่นึกถึงวิธีการ

ผู้หญิงอีกคนน่ารักจิ้มลิ้ม อ่อนหวาน มองโลกในแง่ดี มีน้ำใจ และ เอื้อเฟื้อ หากเธอก็แสนจะปวกเปียก ไร้สิ้นซึ่งความกล้า หนีปัญหา ขดตัวอยู่กระดอง ไม่ลุกขึ้นมารับผิดชอบสิ่งใด ๆ ทั้งที่วัยของเธอก็สามารถเรียกได้เต็มปากว่าเป็น "ผู้ใหญ่"

ดุริยางค์ หรือ เพลง แม้อยู่ในวัย 24 ปี ก็เหมือนนกน้อยท่ามกลางลมหนาวที่โหมกระหน่ำ เมื่อพี่ชายและพี่สะใภ้ได้ตายจาก พ่อซึ่งเกษียณ แม่ซึ่งชราแล้ว ทอดธุระไว้ให้ลูกชายคนโต คือ พอล หรือ วาทยา จัดการทั้งสิ้น หากบัดนี้เสาหลักของครอบครัวได้สิ้นลงไป พอล และ เคท (คคนางค์) พี่สะใภ้ของเพลงต่างเสียชีวิตทั้งคู่จากอุบัติเหตุ เหลือเพียงแต่หลานที่กำลังจะย่างเข้าสู่วัยรุ่นอย่างคิต หรือ คีตกร ให้อยู่ในความดูแลของครอบครัว

ตามความเป็นจริงแล้ว มันควรจะเป็นหน้าที่ของเพลง ที่จะต้องก้าวขึ้นมาเป็นหลักให้ครอบครัว หากกลับกลายเป็นว่าพ่อซึ่งเป็นข้าราชการเกษียณต้องดำเนินการทุกสิ่งทุกอย่างกลับเป็นหลักอีกครั้งทั้งที่ก็ชรามากแล้ว สภาพของเพลงไม่ต่างอะไรจากคิต และ ดูเหมือนว่าจะแย่ยิ่งกว่าคิตเสียอีก เพราะ การหลบ และ หลีกหนีความรับผิดชอบของผู้หญิงวัย 24 ที่ทำตัวคล้ายเด็ก 4 ขวบ ทำให้ความนับถือของคิตต่ออาเพลงนั้นหายไปโดยสิ้นเชิง

คีตกรต่อต้านเพลงมากขึ้นและเลยไปถึงคุณย่าแท้ ๆ ที่ไม่อาจต้านทานความพยศของหลานสาวได้เช่นกัน

ด้วยความเหนื่อยล้าที่จะต้องลุกขึ้นมาจัดการงานต่าง ๆ บวกกับโรคประจำตัวที่รุมเร้าอยู่ คุณพ่อของเพลงก็เสียชีวิตกะทันหันตามพี่ชายและพี่สะใภ้ไปอีกคน หลักที่เคยมั่นคงแข็งแรงของบ้านพังยับเยิน แม่ซึ่งก็มีวิสัยเป็นแม่บ้านแม่เรือนทั้งยังอายุมากก็ไม่อาจแบกรับภาระเอาไว้ได้ เพลงซึ่งตกตื่นกับความเปลี่ยนแปลงที่เข้ามาราวคลื่นซัดปราสาททรายให้พังล้ม ก็ไม่เป็นอันทำอะไรนอกจากร้องไห้ เก็บตัวอยู่ในห้องนอน

สภาพเหล่านั้นของเพลงเป็นที่สมเพชของคริมา หรือ ครีม น้องสาวแท้ ๆ ของคคนางค์ยิ่งนัก ครีมเป็นผู้หญิงที่สวย เก๋ เท่ เก่ง และ มั่นใจแรงกล้า ไม่ว่าเดินไปทางไหนก็ดูสมาร์ท เฉียบคม ฉับไว ไปเสียหมด เมื่อมาเจอความต้วมเตี้ยม อ่อนเปียกของเพลงก็ทำให้สมเพชเวทนาแกมรำคาญ แต่ในห้วงคิดของครีมก็คิดว่า ก็ดี .... พิษสงฝีไม้ลายมืออะไรคงไม่งัดออกมาให้เสียแรงเสียเวลา เมื่อฝ่ายตรงข้ามอ่อนแอไร้ท่าเสียขนาดนี้ โบกมือเบา ๆ ก็ได้ซึ่งสิ่งที่ต้องการแล้วละมัง ทรัพย์สมบัติทั้งหลายของพี่สาวและพี่เขยที่จะตกอยู่ในมือหลานสาวอย่างคิตในเวลาอันใกล้

ขอเพียงเธอครอบคิตเอาไว้ได้ ... ทางก็สะดวก

คนที่สมเพชเวทนาเพลงไม่ใช่เพียงแต่ครีมเท่านั้นหรอก กรีธา หรือ กี้ หนึ่งในทายาทตระกูลเชิญอิสราชัยก็ด้วยอีกคน พี่สาวคนโตอย่างกรกนก หรือ พี่เอื้อย นั้นเป็นหุ้นส่วนของพอลและเคท ส่วนตัวเขาก่อนจะสอบเป็นผู้พิพากษาก็ทำงานกับพ่อของเพลงนี่แหละ และ เขามองเพลงด้วยสายตาพิลึกตั้งแต่ต้นเมื่อยามเจอกันครั้งแรก ผู้หญิงแบบไหนกัน ... วัยเกิน 20 แต่ยังทำตัวราวกับเด็กน้อยอายุไม่กี่ขวบ

และยิ่งเห็นเพลงได้แต่คุดคู้อยู่ในห้องนอนน้ำตาไหลราวกับเด็กไม่ประสีประสาความสมเพชจึงกลายเป็นความรำคาญถึงขีดสุดถึงขั้นใช้วาจากรีดกระชากถึงความไม่เอาไหนของเพลง ใบหน้าชุ่มน้ำตานั้นกลายเป็นขาวเผือดในที่สุด แต่คนเอ่ยคำพูดก็ลับตัวออกจากห้องไปแล้ว ทิ้งไว้แต่แรงสั่นสะเทือนของความจริงที่เพลงเคยหลบเลี่ยงมาตลอด ... ใช่แล้ว คงถึงเวลาที่เธอต้องลุกขึ้นเสียที

เพลงต้องยืนอยู่ในพื้นที่ที่ไม่คุ้นเคย เธอต้องจัดการทั้งธุรกิจต่าง ๆ ของพี่ชายพี่สะใภ้ ตัวเลขทางธุรกิจที่เธอวิ่งไล่ตามไม่ทัน ด้วยความที่เป็นน้องเล็ก และ ลูกหลง ทั้งพ่อทั้งพี่จึงทูนหัวทูนเกล้า สุขภาพไม่แข็งแรง การเรียนรู้ก็พลอยไม่ฉับไวไปด้วย คำพูดติดปากของเพลงมักจะเป็นไปทางปฏิเสธ และ คำตอบของพ่อและพี่ก็คือ "ไม่เป็นไร" ทั้งที่ทั้งพ่อทั้งพี่เมื่อยามทำงานนั้น ... เกลียดคำตอบว่า "ทำไม่ได้" ทั้งที่ยังไม่ได้ลองเป็นที่สุด

เมื่อคำพูดของกรีธาได้เปิดตา เพลงจึงค่อย ๆ เรียนรู้ที่จะเติบโตอย่างเชื่องช้า และการเติบโตนั้นมันก็ค่อย ๆ เปิดใจของกรีธากับความรู้สึกที่มีต่อเพลง จากความสมเพชปนรำคาญ ... เมื่อได้มองผู้หญิงคนนี้กำลังพยายามก้าวเดิน เมื่อได้พูดคุยและได้รับรู้ถึงแนวคิดของเธอ ภายใต้คราบของผู้หญิงที่เหมือนเด็กไม่เดียงสา ทั้งอ่อนแออ่อนด้อย มันคือความดีงาม และ มันคือการยอมรับข้อเสียรวมถึงพร้อมที่จะพัฒนาตัวเอง

เพลงก็เหมือนหิ่งห้อยที่ตอนนี้เรืองแสงน้อย ๆ แต่นวลตาให้กรีธาเริ่มจับตามองอย่างสนใจ
หากกับผู้หญิงอีกคน ... เธอเริ่มต้นด้วยสว่างโรจน์ราวกับตะเกียงเจ้าพายุ แต่แสงมันค่อยริบหรี่ลงไปจากใจกรีธาด้วยเช่นกัน

ในเวลาที่เพลงค่อย ๆ เรียนรู้งาน ค่อย ๆ ยืดหยัดดูแลครอบครัว ก็ยังมีเรื่องหนึ่งที่ยังทำไม่ได้มากนั่นคือเรื่องของคิตหลานสาวคนเดียว แค่เรื่องงานก็แทบล้มประดาตาย เรื่องของคิตเป็นเรื่องละเอียดอ่อนที่เพลงและแม้แต่แม่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ธุระจึงถูกส่งผ่านไปที่มือของครีม คิตรู้สึกว่าตัวเองเป็นตัวปัญหา เพลงกับแม่คิดแต่เพียงว่าอยากให้คิตหายเครียดและสนุกสนาน กรีธาซึ่งเป็นคนวงนอกกลับเป็นคนที่มองออกว่าครีมกำลังจะทำอะไร และ สิ่งที่ตะงิด ๆ ในเขาตลอดมาก็แจ่มแจ้งในตอนนั้น

กรีธาเดินอยู่บนเส้นทางด้านสิทธิ ผลประโยชน์ และ ข้อกฎหมาย ความเที่ยงตรงเป็นสิ่งที่ต้องรักษา แต่การใช้เครื่องมือข้อกฎหมายเหล่านั้นก็ย่อมต้องกำกับด้วย "คุณธรรม" และ ความเอื้อเฟื้อ ซึ่งเขามองว่าครีมไม่เคยมี ไม่คิดที่จะมี และ ไม่สงสัยแม้ซักนิดเดียวว่าสิ่งตนทำนั้นถูกหรือผิดอย่างไร แล้วไม่นานเหมือนกันที่พี่เอื้อยที่พยายามจับคู่สนับสนุนกี้กับครีมตลอดมาก็ได้เห็นธาตุแท้ของครีม ว่าทำอะไรก็ได้ แม้แต่ทำร้ายหลาน หรือ แม่บังเกิดเกล้า เพื่อให้ได้มาซึ่งผลประโยชน์ส่วนตัว

ดุริยางค์ และ กรีธา อาจเกิด เติบโต ในเส้นทางที่แตกต่าง มีนิสัยที่แตกต่าง เธอบอบบาง อ่อนไหว ติดจะไร้เดียงสา ถึงแม้จะเริ่มเติบโตขึ้นมาบ้างแล้วแต่ยังต้องการมือที่จะประคับประคองไปอีกพอสมควร เขาหนักแน่น ทรงภูมิ ชอบอยู่ท่ามกลางผู้คนที่ฉลาดเฉลียว ต่อยอดสติปัญญาความคิดให้แตกฉาน ออกจะรำคาญอะไรที่จุกจิกประดิดประดอย เพราะถือว่าไร้แก่นสาร

หากประสบการณ์ในครั้งนี้ก็บอกเขาว่า คนเราอาจแตกต่างกันร้อยแปดพันเก้าประการ แต่หากยึดถือคุณค่าบางอย่างที่เหมือนกัน ก็คือคำว่า "ศีล" เสมอกันนั่นเอง เขารักความเที่ยงตรงแต่ก็ยึดถือคุณธรรมความเอื้อเฟื้อ เธออาจมีท่าทีอ่อนแอจนน่ารำคาญไปซักนิดหากแม้ในเวลาลำบากเธอก็ไม่เคยเอาเปรียบใคร

คนดีแต่ไม่เก่ง ... นั่นก็เอาตัวรอดในสังคมได้ยาก
คนไม่ดีแต่เก่ง ... อาจพาตัวรอดได้แต่สังคมก็อาจจะวอดวาย

ครีม และ เพลง คือตัวอย่างในทางสุดโต่งของความเก่งและความดี ที่จะสื่อให้เห็นว่าหากจะมีคุณสมบัติเช่นว่าเพียงด้านใดด้านหนึ่งเพียงด้านเดียว มนุษย์ก็ไม่อาจบริบูรณ์ไปได้ เก่งและดีควรจะมาคู่กัน แต่ถ้าหากมันไม่ได้ 100 % เช่นนั้น ก็ขอให้อยู่กึ่งกลางระหว่าง "ความดี" และ "ความเก่ง" ก็แล้วกัน

อาจจะไม่ได้ดีงามตามท้องเรื่องไปเสียทุกอย่างหากคุณธรรมพื้นฐานควรคงไว้
อาจจะไม่ได้เก่งอัจฉริยะเหนือกว่าใคร ๆ แต่ขอให้ไม่เป็นภาระกับสังคมก็คงเพียงพอ
นักแสดง
กรีฑา (กี้) : วิน ธาวิน
ดุริยางค์ (เพลง) : พิม พิมประภา
คริมา (ครีม) : หยก ธัญยกันต์