สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 10
ดีใจและยินดีมากๆครับ จากที่เคยติดตามAKB48 +วงน้องสาวต่างๆ ที่ดูไกลเกินเอื้อมในสมัยนั้น ได้เห็นตัวเป็นๆเฉพาะงาน Japan Expo เท่านั้น
เริ่มแรกเมื่อประกาศตั้งวงน้องในไทยยังคิดว่าเป็นฝันกลางวัน เป็นจริงยาก จนแม้จะประกาศในงาน We need you - BNK48, ในงาน ถึงมีคนจาก AKS มาด้วยยังไม่ค่อยจะแน่ใจเลย เมื่อเห็นผู้บริหารฝั่งไทย เป็นใครไม่รู้จัก ดูไม่ใช่มืออาชีพในวงการเลย มันจะรอดใหม, ดีใจน่ะดีใจ ที่เขาเห็น-รู้ถึงโอตะในไทย แต่กลัวก็กล้วว่าจะไปไม่รอด กลัวว่าลำพังโอตะไทยจะไม่สามารถสนับสนุนให้วงน้องในไทย ไปตลอดรอดฝั่งได้ด้วยแรงของคนที่รักกลุ่ม 48 เท่านั้น, กลัวกระแสความนิยมไม่มากพอ-ไม่ติดตลาด เพราะตอนที่เริ่มเข้ามานั้นวงการมันซบเซา แผ่นขายไม่ได้ โหลดเถื่อนเต็มไปหมด ไม่นิยมซื้อแผ่น ขนาดแกรมมี่-อาร์เอส ยังถอดใจไม่มีโปรเจ็คต์ บอยแบนด์-เกิร์ลกรุ๊ปดังๆอีกเหมือนยุครุ่งเรือง, K-Pop กระแสแรง แต่ก็มาเปิดคอนฯ แล้วก็กลับบ้าน ไม่ได้อยู่ประจำแบบวง48 ที่ต้องมีรายรับเพื่อจ่ายให้ไอด้อลทุกเดือนๆ เป็นสิบๆคน ในบรรยากาศที่เงียบเหงาของศิลปินที่ขายงาน..
ตอนเปิดตัวครั้งแรกในงานJapan Expo ยังดูแปลกตาอยู่เลย เพราะออร่ายังไม่ออก ความกังวลยังมีอยู่, ดูด๋อยมากเมื่อเทียบกับของไทยที่เคยเห็น,
ยังนึกอยู่ว่าจะเป็นได้ถึงครึ่งของกลุ่ม กามิคาเซ่ (หวาย, เฟย์ ฟาง แก้ว, โฟร์มด, เนโกะจั๊มพ์, ขนมจีน, ..)มั้ยนะ
ถ้ายังจำได้ ช่วงนั้นตอนตั้งห้อง BNK48ใหม่ๆ จะมีกระทู้แสดงความเป็นห่วง กลัวไปไม่รอด กลัวเพลงออกมาไม่ดี กลัวยอดขายไม่พอเลี้ยงตัว
กลัวไม่มีกระแส กลัวคนวงนอกไม่สนใจ สารพัด ที่นอกเหนือจากกระทู้ชื่นชมความนิยมน้องๆที่เริ่มมี,ยังเคยทำนายว่า ซิงเกิ้ลแรก น่าจะอยู่หลักพัน สักสอง-สามพัน..
จนเมื่อเดบิวต์ เริ่มเห็นการเอาจริงของต้นสังกัดและฝั่งญี่ปุ่น ทั้งชุดที่ใส่แสดง-ดูแล้วรู้สึกว่าสืบทอดความเป็น48, เพลงเนื้อไทยที่แปลงได้ดี ไม่เพี้ยนจากตันฉบับ และยังฟังเพราะดีแบบไทย, จำนวนคนมางาน-คนอุดหนุนสินค้า ที่ทำให้อุ่นใจได้ระดับหนึ่ง..
จากตอนแรกที่เห็นบรรดาเด็กๆ เหมือนกับเอาแต่โพสต์แต่รูปสวยๆทางโซเชี่ยลไปหายอดไลค์-คนติดตามไปวันๆ, ไม่ต่างจากพวกเน็ตไอด้อลที่มีเกลื่อนไปในยุคนี้, จนเริ่มมีรายการ BNK48 Senpai จึงเริ่มรู้สึกว่าเออ มีฝึกฝนหนัก-เอาจริงเหมือนกับวงน้องอื่นๆในญป. แฮะ, จนกระทั่งวันเดบิวต์นี่แหละ ถึงได้รู้สึกว่าเป็นไอด้อลน้องสาวของ48 แล้วจริงๆ, แต่ความกังวลกลัวไปไม่รอดยังมีอยู่ตลอด..
โอตะยังกังวลเสมอ เพราะ สปอนเซอร์ยังไม่มีจากฝั่งไทย ถึงจะใจชื้นว่ามีสปอนเซอร์จากญป.มาเรื่อยๆ แต่การที่เป็นค่ายใหม่ไม่มีสื่อในมือ
กลัวยืนระยะยาวไม่ได้ ไม่อยากให้ล้ม กลัวเด็กๆจะท้อ เพราะเห็นหลายคนยอมย้ายที่เรียน-ย้ายที่อยู่, กลัวโอตะกลุ่มเดิมหมดแรงสนับสนุน..
ยอดขายซิงแรกทำให้รู้สึกว่าเออ เริ่มมาแล้วเว้ย เห็นแสงรางๆ คนนอกเริ่มมาแล้ว, พันธมิตรเดิมยังเหนียวแน่น เด็กเรามีฐานแฟนที่พออุ่นใจได้มั่งแล้ว จากคนนอก ภาพลักษณ์ที่ดีเป็นไอด้อลจริงๆ ทำให้โอตะที่ตามแต่แรกเริ่มมีทั้งความสุขและภูมิใจ ที่น้องสาว48 มาตั้งหลักในไทยได้แล้ว..
ซิงสอง, ดีใจจริงๆที่เพลงที่ชอบ-เพลงชาติของ48จากวงพี่สาวมาจุดกระแสจนได้ขนาดนี้.. น้องๆมีกลุ่มโอตะติดตามเยอะมากและมาจากหน้าใหม่หลายหลากวงการ, สินค้าได้รับการอุดหนุนดี-ถึงกับมีการเก็งกำไร..กระแสที่แผ่ออกไปจนดูเป็นวงมหาชนในระดับหนึ่ง มาได้ขนาดนี้ทำให้ดีใจและยินดีด้วย..
ถึงอย่างไร ก็ไม่วางใจ-ยังต้องคอยสนับสนุน ยังห่วงกลัวกระแสจางหาย, ข้อบกพร่องในการจัดการ-การตลาดจะทำให้คนเบื่อ-เท..
โอตะเก่าๆ-แก่ๆ จะยังคอยดู ติดตามและเข้ามาสนับสนุน หากว่าฝุ่นที่ตลบอยู่ในตอนนี้จางหายไป คนที่มาติดตาในตอนนี้เขาเบื่อและจากไป
พวกหน้าเก่าๆจะยังคงอยู่เสมอ, เหมือนที่ตามวงพี่48..
เริ่มแรกเมื่อประกาศตั้งวงน้องในไทยยังคิดว่าเป็นฝันกลางวัน เป็นจริงยาก จนแม้จะประกาศในงาน We need you - BNK48, ในงาน ถึงมีคนจาก AKS มาด้วยยังไม่ค่อยจะแน่ใจเลย เมื่อเห็นผู้บริหารฝั่งไทย เป็นใครไม่รู้จัก ดูไม่ใช่มืออาชีพในวงการเลย มันจะรอดใหม, ดีใจน่ะดีใจ ที่เขาเห็น-รู้ถึงโอตะในไทย แต่กลัวก็กล้วว่าจะไปไม่รอด กลัวว่าลำพังโอตะไทยจะไม่สามารถสนับสนุนให้วงน้องในไทย ไปตลอดรอดฝั่งได้ด้วยแรงของคนที่รักกลุ่ม 48 เท่านั้น, กลัวกระแสความนิยมไม่มากพอ-ไม่ติดตลาด เพราะตอนที่เริ่มเข้ามานั้นวงการมันซบเซา แผ่นขายไม่ได้ โหลดเถื่อนเต็มไปหมด ไม่นิยมซื้อแผ่น ขนาดแกรมมี่-อาร์เอส ยังถอดใจไม่มีโปรเจ็คต์ บอยแบนด์-เกิร์ลกรุ๊ปดังๆอีกเหมือนยุครุ่งเรือง, K-Pop กระแสแรง แต่ก็มาเปิดคอนฯ แล้วก็กลับบ้าน ไม่ได้อยู่ประจำแบบวง48 ที่ต้องมีรายรับเพื่อจ่ายให้ไอด้อลทุกเดือนๆ เป็นสิบๆคน ในบรรยากาศที่เงียบเหงาของศิลปินที่ขายงาน..
ตอนเปิดตัวครั้งแรกในงานJapan Expo ยังดูแปลกตาอยู่เลย เพราะออร่ายังไม่ออก ความกังวลยังมีอยู่, ดูด๋อยมากเมื่อเทียบกับของไทยที่เคยเห็น,
ยังนึกอยู่ว่าจะเป็นได้ถึงครึ่งของกลุ่ม กามิคาเซ่ (หวาย, เฟย์ ฟาง แก้ว, โฟร์มด, เนโกะจั๊มพ์, ขนมจีน, ..)มั้ยนะ
ถ้ายังจำได้ ช่วงนั้นตอนตั้งห้อง BNK48ใหม่ๆ จะมีกระทู้แสดงความเป็นห่วง กลัวไปไม่รอด กลัวเพลงออกมาไม่ดี กลัวยอดขายไม่พอเลี้ยงตัว
กลัวไม่มีกระแส กลัวคนวงนอกไม่สนใจ สารพัด ที่นอกเหนือจากกระทู้ชื่นชมความนิยมน้องๆที่เริ่มมี,ยังเคยทำนายว่า ซิงเกิ้ลแรก น่าจะอยู่หลักพัน สักสอง-สามพัน..
จนเมื่อเดบิวต์ เริ่มเห็นการเอาจริงของต้นสังกัดและฝั่งญี่ปุ่น ทั้งชุดที่ใส่แสดง-ดูแล้วรู้สึกว่าสืบทอดความเป็น48, เพลงเนื้อไทยที่แปลงได้ดี ไม่เพี้ยนจากตันฉบับ และยังฟังเพราะดีแบบไทย, จำนวนคนมางาน-คนอุดหนุนสินค้า ที่ทำให้อุ่นใจได้ระดับหนึ่ง..
จากตอนแรกที่เห็นบรรดาเด็กๆ เหมือนกับเอาแต่โพสต์แต่รูปสวยๆทางโซเชี่ยลไปหายอดไลค์-คนติดตามไปวันๆ, ไม่ต่างจากพวกเน็ตไอด้อลที่มีเกลื่อนไปในยุคนี้, จนเริ่มมีรายการ BNK48 Senpai จึงเริ่มรู้สึกว่าเออ มีฝึกฝนหนัก-เอาจริงเหมือนกับวงน้องอื่นๆในญป. แฮะ, จนกระทั่งวันเดบิวต์นี่แหละ ถึงได้รู้สึกว่าเป็นไอด้อลน้องสาวของ48 แล้วจริงๆ, แต่ความกังวลกลัวไปไม่รอดยังมีอยู่ตลอด..
โอตะยังกังวลเสมอ เพราะ สปอนเซอร์ยังไม่มีจากฝั่งไทย ถึงจะใจชื้นว่ามีสปอนเซอร์จากญป.มาเรื่อยๆ แต่การที่เป็นค่ายใหม่ไม่มีสื่อในมือ
กลัวยืนระยะยาวไม่ได้ ไม่อยากให้ล้ม กลัวเด็กๆจะท้อ เพราะเห็นหลายคนยอมย้ายที่เรียน-ย้ายที่อยู่, กลัวโอตะกลุ่มเดิมหมดแรงสนับสนุน..
ยอดขายซิงแรกทำให้รู้สึกว่าเออ เริ่มมาแล้วเว้ย เห็นแสงรางๆ คนนอกเริ่มมาแล้ว, พันธมิตรเดิมยังเหนียวแน่น เด็กเรามีฐานแฟนที่พออุ่นใจได้มั่งแล้ว จากคนนอก ภาพลักษณ์ที่ดีเป็นไอด้อลจริงๆ ทำให้โอตะที่ตามแต่แรกเริ่มมีทั้งความสุขและภูมิใจ ที่น้องสาว48 มาตั้งหลักในไทยได้แล้ว..
ซิงสอง, ดีใจจริงๆที่เพลงที่ชอบ-เพลงชาติของ48จากวงพี่สาวมาจุดกระแสจนได้ขนาดนี้.. น้องๆมีกลุ่มโอตะติดตามเยอะมากและมาจากหน้าใหม่หลายหลากวงการ, สินค้าได้รับการอุดหนุนดี-ถึงกับมีการเก็งกำไร..กระแสที่แผ่ออกไปจนดูเป็นวงมหาชนในระดับหนึ่ง มาได้ขนาดนี้ทำให้ดีใจและยินดีด้วย..
ถึงอย่างไร ก็ไม่วางใจ-ยังต้องคอยสนับสนุน ยังห่วงกลัวกระแสจางหาย, ข้อบกพร่องในการจัดการ-การตลาดจะทำให้คนเบื่อ-เท..
โอตะเก่าๆ-แก่ๆ จะยังคอยดู ติดตามและเข้ามาสนับสนุน หากว่าฝุ่นที่ตลบอยู่ในตอนนี้จางหายไป คนที่มาติดตาในตอนนี้เขาเบื่อและจากไป
พวกหน้าเก่าๆจะยังคงอยู่เสมอ, เหมือนที่ตามวงพี่48..
นายเกวียนห้าพันเล่ม ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1517699 ถูกใจ, thep497 ซึ้ง, Monoceros ซึ้ง, Mine_Knight ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 979393 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 2977446 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2983778 ถูกใจ, kiyomi ถูกใจ, ลูกป๋าโย หลงรักรวมถึงอีก 2 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
โอตะยุคแรกของ BNK48 รู้สึกยังไงบ้างที่ตอนนี้วงดังมากๆจนหยุดไม่อยู่แล้ว
ถือแท่งไฟ ห้อยผ้าเช็ดหน้าไปเชียร์ถึงเวที มาวันนี้วงมีคนรู้จักขึ้นเยอะ
เพลงเคเอฟซีกลายเป็นมีม เด็กๆกลายเป็นเน็ทไอดอล
เห้อส่วนตัวรู้สึกหึงเด็กๆนิดๆนะ พวกเรามากันก่อน แต่เราก็ต้องอยู่ในเลเวลเดียวกับคนที่เพิ่งมาชอบใหม่
ทำอะไรมากว่านี้ไม่ได้ เพราะวงก็มีกฎของเขา
ผลดีกับเราก็คงไม่มี แต่กับน้องและบริษัทคงดีมากๆ ที่ได้กระแส และเรตติ้งแบบนี้
ถามว่าจะสนับสนุนต่อไปไหม ก็สนับสนุนแหละ แต่ก็คงไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว