แด่พี่กัณฑ์ คนแบกเป้

จากใจให้พี่กัณฑ์

เมืองต้าลี่ไม่มีแล้วซึ่งสุ้มเสียง
เมืองลี่เจียงไม่มีแล้วซึ่งเงาเขา
แชงกรีล่าที่เคยมีพี่เรา
เบียร์ชิงเต่าไร้คนชนแก้วกัน

ตาดน้ำพากพรากพี่ไปอยู่ไหน
อีกเขาใหญ่ใยทำเราเสียขวัญ
แพพะโต๊ะพาพี่ไปฉับพลัน
เหวจักจั่นกั้นพี่อยู่ห่างเรา

วอนเชียงดาวรับพี่สู่อ้อมแขน
วอนผีแมนเป็นเพื่อนร่วมวงเหล้า
วอนภูติป่าปลุกพี่ตื่นแต่เช้า
วอนไพรเจ้าช่วยพี่ก่อกองไฟ

กัณฑ์ พักตร์พรหม พรหมลิขิตมาเช่นนี้
เป็นทั้งพี่ทั้งเพื่อนไร้เงื่อนไข
เป็นผู้นำพวกพ้องสู่พงไพร
เป็นผู้ให้คนแบกเป้แบกสุขใจ

ขอให้พี่ไปดีไปที่ชอบ
ไปแตะขอบฟากฟ้าสว่างใส
ไปสู่ยอดพระสุเมรุในแดนไตร
ไปคว้าไขว่ทุกใฝ่ฝันพี่เคยคอย

เราไม่ลืมทุกคำที่พี่สอน
พี่อ้อนวอนไว้ชีวิตแม้ทากน้อย
พี่ให้เกียรติเจ้าหน้าที่อีกคนดอย
พี่ตามรอยคุณธรรมเราไม่ลืม

###

ด้วยความระลึกถึงพี่ชายที่รักและนับถือยิ่ง
เดชา เวชชพิพัฒน์ / ๒๓ ม.ค. ๒๕๖๑