ตามหัวข้อเลยค่ะ ตั้งแต่ต้นปีที่ผ่านมา มันไม่มีอะไรดีขึ้นเลย รู้สึกหงอยและหดหู่กับจิตใจตัวเอง เวลาอยู่กับเพื่อนที่วิทลัยเราก็เฮฮานะเพราะเพื่อนเคยบอกว่าเวลาเราเงียบหรือไม่คุยกะใครเพื่อนไม่สบายใจค่ะ เราก็เลยเฮฮาตามน้ำกับเพื่อนไป แต่จริงๆเราไม่มีความสุข ไม่มีเลยจริงๆ ความรู้สึกมันเหมือนโลกทั้งใบมีคนมากมายแต่ทำไมรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียว เราเหนื่อยมากเวลาเราเครียดหรือไม่สบายใจอะไรเราก็ไปปรึกษาก็ไม่ได้ ต้องเก็บไว้คนเดียวตลอด เราไม่อยากเป็นแบบนี้เลย มันทรมาณมาก มันไม่มีใครที่เข้าใจเราเลย เราเหนื่อย ไม่อยากจะอยู่แต่เราก็ไม่เคยคิดฆ่าตัวตายเพราะเรายังตามกินข้าวมันไก่แถวบ้านยังไม่หมดเลย ):
เรารู้สึกว่าเรากำลังจะตกเป็นโรคซึมเศร้า 😞