สวัสดีค่ะ เรื่องนี้มันเริ่มตั้งแต่ 7-8 ปีที่แล้ว จนถึงวันนี้
เริ่มจากเราคุยกับผู้ชายคนนึงค่ะ แต่ก็ไม่เคยได้ตกลงเป็นแฟนกัน แต่ต่างคนต่างรู้ว่าใจคิดอะไร ก็คุยกันเรื่อยมาได้ 3-4 ปี เหมือนแบบเราไม่ต้องรู้ว่าคบกันแบบไหนอะไรประมาณนั้น 55555 และด้วยว่าทำงานที่เดียวกันเราก็ไม่อยากเปิดตัวถ้าเราไม่มั่นใจเพราะใครๆ ก็บอกว่าเค้าเป็นคนเหมือนเจ้าชู้นะ ทุกคนคือไม่ค่อยอยากให้ไปคบกับเค้า ซึ่งเค้าก็ไม่อยากเปิดตัวเช่นกันเพราะเหมือนเค้าก็ยังมีเหตุผลบางอย่างซึ่งตอนนั้นเราก็ไม่ได้ถามหรอกนะคะว่าทำไม แต่คนรอบข้างก็พอจะรู้ว่าคุยๆ กันอยู่ ศึกษาดูใจกันประมาณนี้
พอเข้าปีที่ 4 เค้าก็ไปแต่งงานกับผู้หญิงอีกคน เราถามเลยว่าไปแอบคุยมากี่เดือนแล้ว เค้าก็บอกว่า 3-4 เดือน ความรู้สึกเราคือช๊อคมาก งงไปหมดว่าคืออะไร แต่เราก็ถามว่าทำไมถึงเลือกที่จะแต่งงานกับคนนี้ แล้วทำไมคนนั้นไม่ใช่เรา เค้าบอกว่าเค้าคิดว่าเรายังไม่พร้อมที่จะมีครอบครัวกับเค้าหรอก เพราะตอนนี้เค้าต้องการมีครอบครัวแล้ว (เราอายุน้อยกว่าเค้า 7 ปี) เราก็พอเข้าใจนะ เราก็ได้ถามผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงบอกไม่รู้ว่าเราคุยกับพี่คนนี้อยู่ แต่เรายอมหลีกทางนะคะ คนวางแผนจะแต่งงานกันแล้ว อีกอย่างเค้าไม่ได้เลือกเราก็ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม
หลังจากที่เค้าแต่งานไปได้ 1 ปี เค้าโทรกลับมาหาเราค่ะ บอกว่าเค้าคิดถึงและเป็นห่วงเรามาก เค้าไม่เคยอยากทำให้เราเสียใจ ก็ทำปกติเหมือนกับที่เคยคุยกันมา เรายอมรับนะคะก็หวั่นไหว ก็คิดถึงเหมือนกัน แต่เรื่องของเรามันไม่มีวันเป็นจริง และการที่เราจะคุยกับเค้าอีกมันก็ผิดเพราะเค้ามีครอบครัวไปแล้ว
จะทำยังไงดีให้เลิกคิดถึงเค้าคะ ถ้าคุยเรื่องงานกันเราก็โอเคไม่มีปัญหาอะไร แต่เวลาที่เค้าโทรมาเรื่องงาน
เค้าก็จะพูดเรื่องส่วนตัว พูดเรื่องความรู้สึกเค้าว่าเค้าคิดถึงเรามาก อยากกอด อะไรแบบนี้ ความจริงคือเราก็ไม่เคยโกรธเค้าเลยที่เค้าทำแบบนี้
เหมือนเราเข้าใจเหตุผลเค้ามากกว่า เราเลิกคุยกันไปแบบเข้าใจกัน แต่เราไม่อยากให้เค้าคิดกับเรามากกว่าพี่น้องกันอีก
เราควรจะทำยังไงดีคะ
จะทำอย่างไรกับความรู้สึกนี้
เริ่มจากเราคุยกับผู้ชายคนนึงค่ะ แต่ก็ไม่เคยได้ตกลงเป็นแฟนกัน แต่ต่างคนต่างรู้ว่าใจคิดอะไร ก็คุยกันเรื่อยมาได้ 3-4 ปี เหมือนแบบเราไม่ต้องรู้ว่าคบกันแบบไหนอะไรประมาณนั้น 55555 และด้วยว่าทำงานที่เดียวกันเราก็ไม่อยากเปิดตัวถ้าเราไม่มั่นใจเพราะใครๆ ก็บอกว่าเค้าเป็นคนเหมือนเจ้าชู้นะ ทุกคนคือไม่ค่อยอยากให้ไปคบกับเค้า ซึ่งเค้าก็ไม่อยากเปิดตัวเช่นกันเพราะเหมือนเค้าก็ยังมีเหตุผลบางอย่างซึ่งตอนนั้นเราก็ไม่ได้ถามหรอกนะคะว่าทำไม แต่คนรอบข้างก็พอจะรู้ว่าคุยๆ กันอยู่ ศึกษาดูใจกันประมาณนี้
พอเข้าปีที่ 4 เค้าก็ไปแต่งงานกับผู้หญิงอีกคน เราถามเลยว่าไปแอบคุยมากี่เดือนแล้ว เค้าก็บอกว่า 3-4 เดือน ความรู้สึกเราคือช๊อคมาก งงไปหมดว่าคืออะไร แต่เราก็ถามว่าทำไมถึงเลือกที่จะแต่งงานกับคนนี้ แล้วทำไมคนนั้นไม่ใช่เรา เค้าบอกว่าเค้าคิดว่าเรายังไม่พร้อมที่จะมีครอบครัวกับเค้าหรอก เพราะตอนนี้เค้าต้องการมีครอบครัวแล้ว (เราอายุน้อยกว่าเค้า 7 ปี) เราก็พอเข้าใจนะ เราก็ได้ถามผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงบอกไม่รู้ว่าเราคุยกับพี่คนนี้อยู่ แต่เรายอมหลีกทางนะคะ คนวางแผนจะแต่งงานกันแล้ว อีกอย่างเค้าไม่ได้เลือกเราก็ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม
หลังจากที่เค้าแต่งานไปได้ 1 ปี เค้าโทรกลับมาหาเราค่ะ บอกว่าเค้าคิดถึงและเป็นห่วงเรามาก เค้าไม่เคยอยากทำให้เราเสียใจ ก็ทำปกติเหมือนกับที่เคยคุยกันมา เรายอมรับนะคะก็หวั่นไหว ก็คิดถึงเหมือนกัน แต่เรื่องของเรามันไม่มีวันเป็นจริง และการที่เราจะคุยกับเค้าอีกมันก็ผิดเพราะเค้ามีครอบครัวไปแล้ว
จะทำยังไงดีให้เลิกคิดถึงเค้าคะ ถ้าคุยเรื่องงานกันเราก็โอเคไม่มีปัญหาอะไร แต่เวลาที่เค้าโทรมาเรื่องงาน
เค้าก็จะพูดเรื่องส่วนตัว พูดเรื่องความรู้สึกเค้าว่าเค้าคิดถึงเรามาก อยากกอด อะไรแบบนี้ ความจริงคือเราก็ไม่เคยโกรธเค้าเลยที่เค้าทำแบบนี้
เหมือนเราเข้าใจเหตุผลเค้ามากกว่า เราเลิกคุยกันไปแบบเข้าใจกัน แต่เราไม่อยากให้เค้าคิดกับเรามากกว่าพี่น้องกันอีก
เราควรจะทำยังไงดีคะ